Take Me

Chapter 26

"Daddy... puwede po ako sumama? I wanna see mommy."

I was fixing my necktie when my daughter get in the room. Ngumiti ako nang pilit sa kanya. Gently combing her hair, seems like I'm looking to a mirror. Walang ipinagkaiba ang mga mata namin. Pero kamukhang-kamukha ito ni Vanessa. Malamlam ang mga matang pinagmasdan ko ang anak namin.

"Sweetheart, may meeting pa kasi si daddy. And mommy still sleeping yet. But promise ni daddy,na isasama ka bukas, is it okay with you?"

My chest aching for her. Sadness visible on her eyes. I know how much she missed her mom. But I can't afford to her bring in hospital to see Vanessa lying unconsciously on bed.

"Bakit po matagal si m-mommy...nagpahinga, daddy?" I pulled her in my chest. Nagbabadya ang mga luha nito sa mga mata. "I miss my mommy! I wanna see my mommy...please,daddy?" Nagsimulang umiyak ito at nagpapadyak. Wala akong nagawa kundi yakapin ng mahigpit ang anak ko.

"I'm sorry,baby. Bukas na bukas pupunta tayo kay mommy,okay? Huwag ka nang umiyak,tahan na sweetheart. Mahal na mahal ka nina daddy at mommy."

Para akong nauupos habang yakap ang anak ko. It's been a month when Vanessa met an accident. And until now, she hasn't no development when to wake up. God! I felt so helpless. Tila namamatay na rin ako sa bawat araw na lumilipas ngunit kailangan kong maging matatag para sa mag-ina ko. Louise needs me and Vanessa needs me more.

Halos sa hospital na ako tumira kasama siya. Araw-araw ko siyang kinakausap. I'm begging for her to wake up. I miss her so much. Masuyo kong hinalikan ang buhok ni Louise. Sakto namang bumukas ang pintuan iniluwa niyon si mommy.

"Mom..." pagpasaklolo ko.

"Darling, come here to momsie. Baka ma-late si daddy sa work."

"She's crying." Pagbibigay alam ko. "She wants to see Vanessa."

Kumalas si Louise sa akin. Balong ng luha ang pisngi nito. I wipe away her tears.

'Momsie... g-gusto ko po makita si mommy." Umatungal ito ng iyak.

Lumapit si mama sa amin at kinarga si Louise.

"Oh'darling, of course we will going to see your mommy."

"Really?" Louise asked between her sob.

Tumayo ako at muling inayos ang suot ko.

"Mom, I have to go. Ako na bukas ang magdadala kay Louise sa hospital."

"Sige,mag-ingat ka. Alagaan mo 'yang sarili mo Luigi. Ni pag-ahit hindi mo na magawa. Hala, layas na at ako na ang bahala sa apo ko."

Humalik ako kay mama at Louise bago lumabas ng silid. Dumiretso ako sa kotse at nag drive patungong opisina.

I'm on my way to hospital. I saw a flower shop and stop the car to buy a bouquet for Vanessa. Naalala ko ang una'ng beses na nakita ko si Louise noon. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko nang masilayan ang maamo nitong mukha na parang maiiyak na noon. Agad na rumihistro sa isipan ko ang mukha ni Vanessa.

Louise is mini Vanessa. Hindi ako maaaring magkamali si Vanessa ang batang babae noon na binigyan ko ng bracelet. Siya ang batang matagal ko nang hinahanap.

Malapit na ako sa hospital. I texted Drew, saktong pagka park ko ng sasakyan at lumabas din siya ng hospital.

"Drew, how was she?"

"Still the same, lying unconscious. Sige, ikaw na muna ang bahala sa kanya. Mauna na ako."

Tumango ako sa kanya. Tinapik ni Drew ang balikat ko at tumuloy na sa kotse. Pumasok ako ng silid ni Vanessa bitbit ang binili kong bulaklak.