20 λεπτά.Αλλά 20 λεπτά για να παει 21:00 και να συναντηθώ με τον Αλέξη.Ενώ κανονικά , θα έπρεπε να βιάζομαι για να ντυθώ, εγώ απλά κάθομαι ξαπλωμενη με πολλες κουβερτες πανω μου , στο κρεβατι.Μόνη μου.Άλλωστε , ή Άννα έφυγε από νωρίς το απόγευμα , για να μπορέσω να δικαιολογήσω στην μαμά μου , την ξαφνική μου έξοδο από το σπίτι.Η κολλητή μου φυσικά , είναι η μόνη που μπορεί να με καλύψει και στη μοναδικη που θα με άφηναν οι γονεις μου να πάω, τόσο αργά.
Βλέπω το ρολόι.Ο χρόνος κυλάει και μετράει 15' μέχρι την περιβόητη αυτή συνάντηση.Τεντωνομαι και κάνω κίνηση να σηκωθώ από το κρεβάτι.Ακούω τα κοκκαλα μου να τρίζουν και νιώθω το σώμα μου , να είναι έτοιμο να διαλυθεί.Πάει, γερασα. Λέω από μέσα μου , και γελάω με την αφελή μου σκέψη.Αφού τελικά καταφέρω να σηκωθώ , κατευθύνομαι προς την ντουλάπα.Ένα κουβάρι από ρούχα βρίσκεται εκεί μέσα.Τα μπλουζάκια , είναι τσαλακωμενα , και μερικά από αυτά αναμειγμενα με τα τζιν.Αυτή είναι η μόνη τακτοποίηση που μπορώ να κανω.Γενικά , δυσκολεύομαι στο να συμμαζευω τα ρούχα μου.Εξαλλου , αν εξαιρέσει κανείς την ντουλάπα , το υπόλοιπο δωμάτιο είναι ενας άκρως τακτοποιημενος και περιποιημενος χωρος του σπιτιου.
Παίρνω το μόνο μπλουζάκι που δεν βρίσκω τσαλακωμένο.Μια ασπρη λεπτή μπλούζα .Χωρίς κάτι το φανταχτερό.Ακριβώς όπως και η ζωή μου άλλωστε.Αρπάζω ένα τζιν σκισμένο και κοιτιεμαι στον καθρέφτη.Το τζιν αυτό με αδυνατίζει και τα σκισιματα του , κάνουν το σύνολο πιο όμορφο.Χτενιζω τα μαλλιά μου και στην συνέχεια παίρνοντας το κινητό μου , κατεβαίνω τις σκάλες.
" Για που το έβαλες?"με ρωτάει η μαμα μου μόλις με βλέπει.
"Εεε...θα πάω στην Άννα για να πάρω κάτι σημειώσεις.Θα δούμε και καμία ταινία μάλλον, όποτε θα αργήσω λίγο."απαντάω καθώς δεν ξέρω τι ώρα θα τελειωσω από τον Αλέξη.
"Εντάξει καλά να περάσεις."μου λέει, καθώς με αγκαλιαζει.Την χαιρετάω και βγαίνω από το σπίτι.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ακουμπάω το σώμα μου, στην εξωπορτα . Είναι από τις λίγες φορές , που λέω ψέμματα και απορώ πως δεν με κατάλαβε.Ανακουφισμενη , κανω να ξεκινησω, την ώρα που ακούω κάτι να φωνάζει το όνομα.Ο ήχος , προέρχεται από το πίσω μέρος της αυλής.Κοιτάω γύρω μου και στην συνέχεια τρομαγμένη πηγαίνω εκεί.Την στιγμή που βλέπω έναν άνθρωπο στο σκοταδι ουρλιαζω δυνατά , ενώ ο άντρας βάζει το χέρι του στο στόμα μου.Τι στο καλό γινεται εδώ?
YOU ARE READING
10 Things To Do Before 17
Teen Fiction"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...
