Νιώθω τα δάκρυα να τρέχουν καυτά κατά μήκος του προσωπου μου και τα ποδια μου ξεκινάνε να τρέμουν.
Όχι.
Για κανενα λογο δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο.Δεν περίμενα η κατάληξη του δείπνου να είναι αυτή.Νόμιζα ότι απλά θα λέγαμε στους γονείς του ότι τα έχουμε, θα συμπεριφοραμασταν για λίγο σαν ζευγαράκι και στην συνέχεια θα κατέληγε το δείπνο αφήνοντας μας μια γλυκιά γεύση.
Φυσικά όμως ποτέ σε αυτη την ζωή δεν γίνονται πράγματα τα οποία περιμένουμε.Πάντα , υπάρχει το απροσδοκητο , το απρόσμενο , αυτό που θα εμφανιστεί χωρίς καν να μας ρωτήσει και θα μετατρέψει της ζωής μας σε μπερδεμένες στιγμές.
Αυτό γίνεται και τώρα.Η αφορμή του αδερφού του Αλέξη , ήταν ότι χρειαζόταν για να διαλύσει το δείπνο μας και συναμα την πρώτη μέρα μου μέσα σε αυτό το σπίτι.Και τώρα , παρολου που θέλω να τον βοηθήσω βλέπω ότι με διώχνει και πως δεν με θέλει κοντά του.Κάτι τέτοιο με πληγώνει και με στεναχωρεί ταυτόχρονα...
Χωρίς να τον ξαναρωτησω αποφασίσω να τον πλησιασω με δειλά βήματα ενώ ταυτόχρονα νιώθω την καρδιά μου να τρέμει μη τυχόν και με ξαναδιωξει.Κάτι τέτοιο ,θα πονούσε απίστευτα πολύ.
Όταν βρίσκομαι στην κατάλληλη απόσταση αποφασίζω να τυλιξω τα χέρια μου γύρω του και στην συνέχεια αφήνω ένα απαλό φιλί στο μέτωπο του.Τον βλέπω να κλείνει τα ματια του , και με αυτή την κίνηση μου υποδεικνύει πόση ανάγκη έχει κάτι τέτοιο.Σφραγιζω τα βλέφαρα μου και με την σειρά μου , αφήνομαι πάνω του.
Ξέρω.Ξέρω ότι η κατάσταση στην οποία βρισκεται τώρα ειναι απίστευτα ευθραστη για αυτο και δεν θέλω να επιμένω παραπάνω.Αφού τον νιώθω να με σφιγγει στην αγκαλιά του , απομακρυνομαι σιγά σιγά και του δίνω ένα συμπονετικο χαμογελο.
Χωρίς να τον ξανακοιταξω με ένα πλάκωμα στην καρδιά πλησιάζω στην πόρτα για να τον αφήσω μόνο του.Δεν μπορώ να κανω κάτι παραπάνω.Πραγματικά πρέπει να ηρεμήσει λίγο και εγω δυστυχώς δεν μπορώ να τον βοηθήσω σε αυτό καθώς δεν έχω ιδέα για το τι στο καλο έχει γίνει.
"Ξέρεις , δεν χρειάζεται να φύγεις."τον ακουω να ψιθυρίζει διστακτικά και αυτά τα λόγια είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να κάνουν την καρδιά μου να φτερουγισει ανακουφισμενη.
Η χρεία της φωνής του ομως , μου δείχνει ότι η ψυχολογία του , είναι κάτι παραπάνω από διαλυμένη αυτή την στιγμή.Το μόνο που χρειάζεται είναι λιγος χρόνος για να μείνει μόνος του.Παρόλα αυτά , μόνο και μόνο που για να μην με στεναχωρησει, μου είπε να μείνω μαζί του , είναι υπεραρκετο.
ESTÁS LEYENDO
10 Things To Do Before 17
Novela Juvenil"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...