Κοιτάζω τον Αλέξη , προσπαθώντας να του δώσω θάρρος.Με κοιτάζει αρκετά ανήσυχος και αισθάνομαι πως από την πίεση που ασκεί στο χέρι μου , σε λίγο θα το σπάσει.Ήδη έχω αρχίσει να πονάω παρόλα αυτά δεν μιλάω...
Γυρίζω το βλέμμα μου στην πόρτα και αντικρίζω το άτομο που στέκεται εκεί.Ανοίγω το στόμα μου από το σοκ και στην συνέχεια αισθάνομαι τα μάτια του , να περιπλανιουνται τοσο σε εμενα οσο και στον Αλέξη.Οι ομοιότητες των δυο αδερφών , είναι σοβαρά τρομερές.
Ο αδερφός του Αλέξη , εκτός του ότι έχει ακριβώς ίδια μαλλιά και σχεδόν παρόμοιο πρόσωπο , είναι επίσης και αρκετά γυμνασμενος απο οτι φαίνεται από την μπλούζα που φοράει.Αν τον συναντουσα εξω σιγουρα θα καταλαβαινα ότι είναι ο αδερφός του συνομιληκου αγοριού μου.
Κοιτώντας γύρω μου , σε μια κατάσταση έντονης σιωπής , μπορώ να αντικρύσω τον κύριο Πέτρο που έχει σηκωθεί από τον καναπε να έχει τα μάτια του μια στον Αλέξη και μια στον αδερφό του , ενώ η κυρία Μανια έχει βγει από την κουζίνα κάνοντας το ίδιο.Μπορώ πολύ καλα πλέον να καταλαβω ότι το μόνο που φοβόντουσαν ήταν η συνάντηση των δυο αυτών αδερφών.
"Ίρις."λέω αδύναμα αφήνοντας το χέρι του Αλέξη και πλησιάζω προς τον αδερφό του.Νιώθω όλα τα μάτια να είναι πάνω μου και αισθάνομαι τα πόδια μου να τρέμουν σαν ζελε.Προσπαθώ να διατηρήσω ένα μέρος της δυναμικότητας μου , παρολα αυτα ειμαι σίγουρη ότι αυτή την στιγμή είμαι και φαίνομαι τόσο αδύναμη.
Όταν επιτέλους πλησιάζω , βλεποντας από κοντά τον αδερφό του Αλέξη νιώθω το αίμα μου να τρέχει έντονα σε ολο μου το σώμα...
"Αντώνης."τονίζει καθώς χαμογελάει και μου δίνει το χέρι του για χειραψία.Αφήνω μια ανασα ανακούφισης , εμφανή μόνο σε εμενα , και με αποφασιστικές κινήσεις δίνω και εγώ το χέρι μου στο δικό του.Μου το σφίγγει ήρεμα και στην συνέχεια μου χαμογελαει.Νιώθοντας αδύναμη κοιτάζω τους υπόλοιπους γύρω μου.Όταν κανένας άλλος δεν μιλάει , ο Αντώνης παίρνει τον λόγο.
"Που είσαι ρε μπαγάσα εσυ?Σε χάσαμε."λέει στον αδερφό του χαμογελώντας ενώ αφήνοντας με , πλησιάζει προς τον Αλέξη.Σίγουρα φαινεται αρκετά καλό άτομο και από οτι εχω καταλάβει δεν κρατάει πλέον κακια για τον οποιοδήποτε.Σίγουρα , ένα πολύ καλό σημάδι.
"Γεια σου "λέει αμήχανα ο Αλέξης ενώ αποφευγει να τον κοιτάξει.Ρίχνει μια ματια σε εμενα και στην συνέχεια ξαναεπιστρεφει το βλέμμα του , στον αδερφό του.Εγώ με την σειρά μου , "θαυμάζω" όλα τα μέλη της οικογένειας και μπορώ να διακρίνω πως είναι τόσο ιδιοι μεταξύ τους.Πραγματικά , μοιάζουν απίστευτα.
ESTÁS LEYENDO
10 Things To Do Before 17
Novela Juvenil"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...
