Θέλω να ξυπνάω πάλι από την μυρωδιά της κρέπας, της πίτσας και όχι από τις απότομες στροφές. Μου λείπει η μαμά μου όπως και να ακούγεται αυτό.
Έβαλα τις αρκουδοπαντόφλες μου και πήγα στο χώρο όπου τα αγόρια τον αποκαλούν κουζίνα να βρω κάτι να φάω, ο Niall είναι ήδη ξύπνιος, θα κάτσω μαζί του.
"Δεν έχετε δημητριακά με σοκολάτα;;" ρωτάω προφανώς απογοητευμένη και κλείνω το τελευταίο ντουλάπι
"Καλήμερα λέει ο κόσμος" λέει και χασμουριέται
"Καλήμερα δεν έχετε δημητριακά με σοκολάτα;;"
"Όχι κάνεις δεν τρώει" μου λέει και μέσα μπαίνει και ο Harry με τον Liam
"Λοιπόν τρώω εγώ" λέω και κάθομαι στο καναπέ
"Θεέ μου παράπονα με το καλήμερα" λέει ο Harry και βάζει σε δυο κούπες καφέ, κάνω ένα κύκλο με τα μάτια μου και βγάζω το κινητό μου
"Δεν έχει ούτε σήμα" παραπονιέμαι
"Αν ήξερα ότι θα γκρινιάζει τόσο δεν θα την έπαιρνα μαζί μας" λέει ο Harry
"Συμφωνώ απολυτά" λέει ο Liam και ο Niall γνέφει καταφατικά
"Δεν είμαι γκρινιάρα"
"Καθόλου" λέει ο Niall και γελάει
"Μα δεν είμαι" λέω και σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου
"Είναι πολυ αργά για να την γυρίσουμε πίσω;;" λέει ξανά ο Harry
"Δυστυχώς ναι" απαντάει ο Niall
"Πολύ ωραία λοιπόν εγώ φεύγω" λεω, σηκώνομαι από την θέση μου και τους σπρώχνω όλους για να περάσω
"Ελα πίσω μια πλάκα κάναμε" λέει ο Harry μα εγώ τον αγνοώ και τρέχω στο πίσω μέρος
"Μπράβο την στεναχωρίσατε από την πρώτη μέρα" ακούω να λέει ο Liam
"Τι γίνεται εδώ ρε παιδιά;; Με ξυπνήσατε" λέει ο Louis μα τι στο κάλο ολα ακούγονται εδώ μέσα;;
"Πειράζαμε λίγο την Emily και θύμωσε" Ακούω τον Harry να λέει
"Emily γλυκιά μου, έλα εδώ μην τους ακούς" μου λέει ο Louis και μου δίνει το χέρι του, εγώ το πιάνω και πάω μαζί του στο σαλόνι.
"Θέλετε να παίξουμε το παιχνίδι με τις είκοσι ερωτήσεις;;" Ρωτάει ο Liam μάλλον για να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα και όλοι αμέσως λένε ναι
"Πόσο χρονών είσαι;;" Ρωτάει ο Niall
"18"
"Πότε έχεις γενέθλια;;" Ρωτάει ο Louis
"22 Ιουλίου"
"Πόσα αγόρια είχες στην ζωή σου;;" ρωτάει ο Niall ξανά
"Από ποια τάξη θες να ξεκινήσω να σου μετράω;;" Λέω γελώντας
"Ααα μόνο τόσα;;" ρωτάει αλλη μια φορά γελώντας
"Μόλις χάσατε μια ερώτηση και ναι παιδι μου γιατί με πέρασες" του απαντάω γελώντας
"Είσαι παρθένα;;" Ρωτάει ο Harry και κοκκινίζω λιγάκι τόσο δα
"Όχι"
"Αα" λέει και αμέσως μετά το λεωφορείο φρενάρει απότομα και κάποιος μπαίνει μέσα
"Οο γεια σου εσύ πρέπει να είσαι Emily σωστά;;"
"Ναι" λέω κάπως διστακτικά
"Ωραία εγώ είμαι ο αρχηγός αυτής της "αποστολής" μου λέει κουνάει τα δάχτυλα του στο σχήμα του υποτίθεται και εγώ γελάω "Ωραία λοιπόν χάρηκα"λέω και του δίνω του χέρι μου και αυτός αμέσως ανταποδίδει την χειραψία
"Ο Zayn ακόμα δεν ξύπνησε;; Έχουμε φτάσει κάποιος να τον ξυπνήσει και σε δέκα λεπτά να είστε μέσα στην αρένα όλοι" λέει και όλοι σηκώνονται.
Καθόμουν σε μια καρεκλά δυο ώρες περίπου μέχρι που με φώναξαν για να ξεκινήσω την δουλειά μου μετά από το διάλειμμα.
Δεν θα αγχωθώ θα τα πάω μια χαρά θα με βοηθήσει και ο Paul ,ναι σίγουρα, είμαι σίγουρη. Λέω στον εαυτό μου και πάω στην αίθουσα που κάθονται τα αγόρια
"Γεια σου Emily" λέει ο Paul και με αγκαλιάζει "Να δω λίγο το book σου" μου λέει και δείχνει το τετράδιο μου
"Μμμχ πολύ ενδιαφέρον να σε δω να τα εφαρμόζεις με αυτά τα πλάσματα" λέει γελώντας "Θα σε βοηθήσω και εγώ βέβαια" λέει και όλο το άγχος μου εξαφανίζεται
Heyyy λοιπόν να ακόμα ένα κεφάλαιο της ιστορίας πως σας φαίνεται μέχρι τώρα;;; Εκτός από αυτό θέλω να κάνουμε ένα προγράμμα πόσες φορές την εβδομάδα θέλετε να ανεβάζω και ποσά κεφαλαία πείτε μου στα σχόλια και θα σας ενημερώσω στο επόμενο. Μην ξεχνάτε vote and comment💘💘💘💘💘💘💘
ESTÁS LEYENDO
Dancing under the stars H.S.
FanficΠως θα σου φαινόταν εάν ξυπνούσες μια Κυριακή για να φας με την οικογένεια σου κρέπες αλλά τελικά θα φτάσεις να χορεύεις με ένα συγκρότημα που μισείς;; Λοιπόν αυτή είναι η ζωή της Emily #3 in fanfiction