Dancing under the stars H.S.

ΔΈΚΑ ΕΝΝΙΆ

Πετάω το τηλέφωνο μου με δύναμη στο πάτωμα και φεύγω με στόχο να φτάσω στο κρεβατι μου όσο πιο γρήγορα μπορώ.

Βλέπω τον Harry με την άκρη του ματιού μου να με πλησιάζει, γυρνάω απότομα και του φωνάζω "μην με ακουμπάς" τα πρώτα δάκρυα έχουν ήδη τρέξει, τρέχω μακρυά του πάω στο μπροστά μέρος του λεωφορείο και βάζω τα ακούστηκα μου για να μην το ακούω.

"Τι εγινε μωρό μου;;" Λέει μετά από μερικά λεπτά σιωπής και με πλησιάζει ακόμα περισσότερο

"Μην με λες μωρό σου, εξαφανίσου" φωνάζω όσο πιο πολύ μπορώ. Ο Liam έρχεται προς το μέρος μας με κοιτάει πρώτα με ένα συμπονετικο βλέμμα και μετά τον τραβάει μακριά μου. Το λεωφορείο σταματάει απότομα και καταλαβαίνω πως φτάσαμε στο αεροδρόμιο, ναι θα πω σπιτι επιτέλους δεν θα τον ξανά δω έχουν ένα μικρό διαλλειμα και ο καθένας πάει σπιτι του.

[...]

Ο Θεός ειναι μαζί μου μπαινω σε διαφορετικό αεροπλάνο από όλους, σε λιγότερο από πέντε ώρες θα είμαι σπιτι.

Κάθε φορά που ένα τραγούδι τους παίζει από τα ακουστικά του αεροπλάνου δάκρυα απελευθερώνονται συνέχεια. Οι διπλανοί μου με κοιτάνε παράξενα αλλα δεν με νοιάζει επίσης ο ένας δίπλα μου ειναι παχουλός με φαλάκρα και ροχαλίζει οποτε δεν μπορεί να παραπονεθεί. Και ο άλλος ειναι ένας νέος που ακούει στο φουλ καψουροτραγουδα.

Heyyy καβούρια 🦀 τι κάνετε;;; Κεφάλαιο και σήμερα ειναι μικρό αλλα μάλλον θα ανεβάσω και δεύτερο σε λιγο μην ξεχνάτε όπως πάντα vote and comment 🐨🐨🐨🐨🐨🐨