Dancing under the stars H.S.

ΠΕΝΉΝΤΑ ΕΝΝΙΆ

*Niall's P.O.V*

"Γιατί το έκανες αυτο;;" Του φωνάζω σπρώχνοντας τον ελαφρά

"Ετσι ήθελα τι ζόρι τραβάς εσυ τωρα.." Μου λεει γελώντας

"Harry ξυπνά γαμωτο επιτέλους, φίλησες μπροστά της την Barbara" του λεω απογοητευμένος

"Δεν μπορείς να καταλάβεις Niall τον φίλησε και τον αγκάλιαζε.." Μου λεει στο μυαλό μου έρχονται συνεχώς εικόνες απο τα περιοδικά που τους έδειχναν μαζί

"Δεν το ξέρεις αυτο και πανω απο ολα καταλαβαίνεις τι έκανες μόλις τωρα ετσι;;" Τον ρωταω και εκείνος γνέφει

Δεν μπορω να τον βλέπω ετσι.

"Το ξερω αλλα δεν μπορω να ακουμπήσω ξανα τα χείλη της αφου τα εχει ακουμπήσει και εκείνος ο μαλακας" λεει καθως πίνει μια γουλιά απο το ποτό του.

"Μεγάλος εγωιστής εισαι να το ξέρεις.." Του λεω, με διακόπτει ενα απότομο φρενάρισμα

"Τι ήταν αυτο;;" Τον ρωταω και εκείνος ανασηκώνει τους ώμους του χωρις να πει κουβέντα.

Βάζω το μπουφάν μου και βγαίνω έξω στην βροχή τρέχοντας οσο πιο γρήγορα μπορω να καταλάβω τι συμβαίνει.

Βλέπω το Paul να τρέχει προς ενα μέρος αποφασίζω να τον ακολουθήσω.

"Τι συμβαίνει Paul;;" Τον ρωταω προσπαθώντας να περάσω.

"Ειναι ολα εντάξει Niall απλά μείνει εδω" μου λεει προσπαθώντας να με καθησυχάσει.

"Οχι φύγε απο εδω" του λεω σπρώχνοντας τον "ΘΕΛΩ να δω τι συμβαίνει" φωνάζω ξανα συνεχίζοντας το τρέξιμο

"Niall" τον ακούω να φωνάζει απο πισω μου.

Το θέαμα ειναι φρικιαστικό, ενα σταματημένο αυτοκίνητο μπροστά τα φώτα του ανοιχτά, ενα κορίτσι πεσμένο κάτω, η Emily, η Emily πεσμένη κάτω, αίματα γύρω της.

Γονατίζω δίπλα της χωρις να την ακουμπάω, δάκρυα μαζεύονται στα ματια μου προσπαθώ να τα κρατήσω χωρις όμως κάποια αιτία.

Ο ήχος και τα χρώματα απο την σειρήνα του ασθενοφόρου εμφανίζονται σιγά σιγά.

Δυο νοσοκόμοι πηδούν έξω απο το όχημα, την τοποθετούν προσεκτικά πανω στο μεταφορικό κρεβατι.

Ανεβαίνω και εγω στο ασθενοφόρο κάθομαι δίπλα της. Οι νοσοκόμοι κανουν οτι ειναι δυνατό για να την κρατήσουν εν ζωή.

Δεν ειναι εύκολο λενε, δεν ειναι θετικοί, έχασε πολυ αίμα, ειναι εξουθενωμένη, δεν μου δίνουν ελπίδες.

[...]

Κάθομαι ωρες έξω απο την αίθουσα που γίνεται το χειρουργείο της. Ξαφνικά την βγάζουν έξω και την τοποθετούν σε ενα δωμάτιο μακριά απο τα αλλα.

"Τα επόμενα εικοσιτετράωρα ειναι σημαντικά" μου λεει ο γιατρός της και εγω γνέφω

Σχεδόν όλοι ειναι εδω,τους βλέπω όλους κουρασμένους να κάθονται στις άβολες καρέκλες ή να ειναι στηριγμένοι στους τοίχους κοιτώντας κάτω, τα προσώπου τους χλωμά. Αυτός όμως δεν ειναι εδω, το έμαθε και έπεσε κάτω τα πόδια του δεν τον κρατούσαν, δεν αντέχει να ξέρει οτι μπορεί να την σκότωσε, νόμιζε οτι ολα θα ήταν μια χαρα απλά θα χώριζε και θα συνέχιζε, μα τελικά είχε αλλα σχέδια.

Heyyyy καβούρια 🦀 ο Νι το καλό παιδι και τα άξιο παλικάρι...
Περιμένω τα σχόλια σας όπως τα προηγούμενο κεφάλαιο μου άρεσε 😍😍😍😍😍😍. Συγνώμη που δεν ανέβασα πιο πριν είχα πρόβλημα με το Ίντερνετ 🙈

Να κάνετε vote άμα με αγαπάτε (και δεν κανει κανεις)

Να κάνετε commment άμα με αγαπάτε (και δεν κανει κανεις)

Spoil: Νι ξανα εν δράση

-Η καβουρομαμα σας🦀