Dancing under the stars H.S.

ΠΕΝΉΝΤΑ ΟΧΤΏ

"Emily.." Λεει απογοητευμένα ο Niall καθως μπαινω μεσα στο λεωφορείο τους. Τον χαιρετάω με μια μικρή κίνηση του κεφάλιου μου και συνεχίζω την "αποστολή" μου αφου πρώτα βγάλω το βρεγμένο πανωφόρι μου

"Δεν το πιστεύω οτι με χωρισες μέσω ένως ηλιθίου υπολογιστή" του λεω καθως τον σπρώχνω προς τα πισω

"Δεν άξιζε τίποτα καλύτερο και για ποιο λογο ήρθες εδω " μου απανταει γεμάτος ειρωνία

"Ήρθα για να μιλήσουμε" του λεω γρηγορα για να μην προλάβει να με διακόψει και απαντήσει

"Δεν εχουμε τίποτα αλλο να πούμε κοπέλα μου" συνέχιζει να μου λεει με τον ίδιο  τόνο στην φωνή του

"Τι λες;; Σύνελθε σε παρακαλώ.." Λεω καθως κάθομαι πανω σε έναν καναπέ

"Εχω κουραστεί να εξηγώ τον εαυτό μου σε εσενα κουράστηκα μου λεει, πρώτο μαχαίρι στην καρδιά μου για σήμερα.

"Σύνελθε σε παρακαλώ" του λεω ξανα

"Εγω;; Ή εσυ;; Σε έχουν εξώφυλλα ολα τα περιοδικά εσενα και τον φίλο σου αγκαλιές,φιλία  σε σιχαίνομαι πραγματικά" λεει και πετάει πανω μου  μερικά περιοδικά

"Δεν ειναι αυτο που νομ" προσπαθώ να πω αλλα με διακόπτει

"Μην συνεχίζεις δεν χρειάζεται προχώρησα" μου λεει κοιτώντας με μεσα στα ματια, δεν μπορεί

"Τ-τι εννοείς;;" Τον ρωταω τρομαγμένη.

Η απάντηση του ειναι πολυ πιο σκληρή απο τις λέξεις του πριν.

Αρπάζει την Barbara απο το χέρι την φέρνει κοντα του και μετα ακουμπάει τα χείλη του με τα δικά της.

Στέκομαι μερικά δευτερόλεπτα ακίνητη στην θέση μου χαζεύοντας το φιλί τους. Ως που ακούγεται έναν κρακ μεσα μου τοσο δυνατό που μπορούσες να το ακούσεις και εσυ.

Οοο μην στεναχωριέσαι φίλε μια καρδιά ειναι τωρα συνέχισε την δουλειά σου...

Κάνω μια γρηγορα περιστροφή, παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεκινάω να περπατάω προς την έξοδο του λεωφορείου.

Κατεβαίνω τα σκαλιά σχεδόν τρέχοντας, στέκομαι μερικά δευτερόλεπτα στην έξοδο κοιτώντας έξω ο καιρός χειροτέρεψε βρέχει και φυσάει περισσότερο απο πριν.

Τα δάκρυα μου έχουν παγώσει, δεν είχα συνηδητοποισει πως έκλεγα τοσο πολυ ώσπου άφησα μια μεγάλη ανάσα.

Συνεχίζω να τρεχω μακριά απο αυτη την περιοχή, τον τόπο, το λεωφορείο, τις συναυλίες και αυτόν θα τελειώσουν ολα μια για πάντα. ΕΔΩ.

Δεν μπορω να ελέγξω το σώμα μου πια απλά τρεχω χωρις να ξερω που βρίσκομαι.

Δυο φώτα συναντούν τα ματια μου, μια δυνατή κόρνα ακούγεται, με τυφλώνουν, νιώθω κατι δυνατό να αγγίζει τα πόδια μου, το σώμα μου, πέφτω κάτω, δεν εχω δύναμη να κρατηθώ όρθια και να τρέξω.

Τα βλέφαρα μου γίνονται όλο και πιο βαριά, τα πάντα γύρω μου σκοτεινιάζουν, οχι να ενα φως δυνατό. 

Δεν πρέπει να πάω προς τα εκει, το ξερω μα δεν μπορω να κρατηθώ αλλο, παραδίνομαι μαλλον αυτός και εγω τελειώσαμε άδοξα ΕΔΩ.

Heyyy καβούρια 🦀 δεν κρατήθηκα το ανέβασα με βρίζετε τωρα το ξερω εχει δρόμο ακόμα όμως 😌😌😌😌😌😌

Να κάνετε vote και comments για να ανεβάσω σήμερα ο επόμενο

Spoil: Niall's POV

-Η καβουρομαμα σας 🦀