Ultimate Barkada Series-Series #5-Dreamboy(Emz and Edz

Chapter 1

Ang mga tauhan at pangyayari ginamit sa kasaysayang nakalathala rito ay pawang kathang-isip lamang at hindi hinango sa tunay na buhay o ibinatay dito...ang anumang pagkakatulad ay hindi sinasadya ng may-Akda

c_sweetlady

Copyright @by:c_sweetlady
All Right Reserved
First Printing 2021

Edited by:
Assisted by:
Layout by:

Disclaimer: This is work of fiction ,Names,characters,businesses,songs,places,event,and incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious manner.Any resemblance to actual persons Living or dead ,or actual events is purely coincidental.

Unedited po ito.... Tinamad na Mag-edit. Pasensiya na po sa maling-mali grammar.

-------------------------------------------------------------
Simula

               Chapter 1

Edz's Pov

Unang araw ng pasukan super excited kami magkakaibigan. Kahit hindi pareho ang course namin kinuha hindi pa rin  nawawala ang friendship namin.  Panay tingin ko kahit saan saan. Habang daan-daan ako napalapit sa kanila. Hindi man lang nila ako napansin.

"Ang ganda pala rito mga bhesty,"  sabi ni Jeniz sa kanila.

Saan na ba si emEdz?" Napatingin lang  ako Kay Jessie. Natatawa ako hindi man lang nila ako napansin. Kanina ko pa sila sinusundan. Kahit saan-saan kasi nakatingin.

"Ang sabi niya nandito raw ang bruha."  Natawa ako sa reaksyon mukha ni Jessie. Loko ito tinawag pa akong bruha.

"Saan wala naman," sabi pa ni Jeniz sa kan'ya. Kanina pa ako patingin-tingin sa kanila. Hindi talaga nila ako napapansin. Sabagay nasa malapit ako sa may puno nakatago sa kanila habang sila naghihintay nakatayo ang mga bruhang kaibigan.

"Malalate na tayo nito," mahina sabi ni Jessie. Kanina ko pa sila naririnig. Daan-daan ako nagtago napalapit ako sa may puno. Hinintay ko sila makarating pero ang mga bruha walang balak magsilapit panay lang reklamo nila. Dahil sa malalate na nga kami ayaw ko naman ako dahilan pagkalate nila lalo na ki Jessie na super love ang pag-aaral.  Daan-daan ako naglakad palapit sa kanila. Ginulat ko mga bhestie ko. Bigla sila nagulat at talaga napasigaw pa talaga sila. Tawang- tawa ako hinarap sila.

"Nakatago kasi ako sa may puno." Sabay turo ko sa kanila. 'Yong mukha nila hindi maipinta.

"Gagi ginulat mo naman kami ?" sabi niJjeniz sa akin. Tawang-tawa ako. ang mga mukha nila nakasalubong ang  dalawang kilay.

"Tara na nga hanapin na natin ang  room natin, baka malate pa tayo," yaya ni Jessie Sabay irap sa'kin ng bruha. Ang seryoso namin ito. Ayon nilayasan na ako ng tatlo. Loko ah! Iniwan ako. Mukha hindi nila nagustuhan ang biro ko sa kanila. Problema nila.

"Hoy, hintayin niyo naman ako." Habol ko sa kanila.

"Kainis naman kayo pinagod niyo ko," sabi ko sa kanila. Masyado pabebe mga 'to. Pinahirapan pa nila ako.

"Lakas mo makatrip, malalate na Tayo,"  sigaw ni Jenis sa'kin.

"Ang seryoso niyo kasi," sabi ko sa kanila. Tahimik lang sila hanggang sa nakarating kami sa room ko.

"Sayang lang Edz hindi ka namin  kaklase. Ano ba first subject mo?" Napatingin ako kay Jessie. Ang lungkot kasi ng mukha. Kami dalawa kasing magkakampi sa lahat ng oras.

"Math," sabi ko sa kanila. Ako lang kasi nawalay sa kanila.

"Kita na lang tayo mamaya. Sabay tayo maglunch ah! Sige alis na kami."  Paalam ni Jessie sa'kin. Tumango na lang ako sa kanila.

"Sige pasok na ako mga pretty bestie." Sabay kaway ko sa kanila. Pumasok na ako napatingin ako sa unahan wala man lang bakante upuan hanggang sa napatingin ako sa pinakadulo. Napansin ko may bakante pa. Pasimple ko Tinitingnan bago kong mga kaklase hindi ko napansin si Roxanne at si Bryan bigla ako nahihiya wala man lang ako kakilala. Patingin-tingin ako kung saan may bakante upuan may nakita nga ako sa kabilang dulo. Lumapit ako nagtanong pa ako sa katabi ko.

"Kuya may nakaupo ba rito?" Ilang ulit na ako nagsasalita hindi man lang magawa sumagot. Pipi siguro lalaki na ito.
Inulit ko sinabi sa kan'ya. Hindi talaga ako pinapansin. Uupo na sana ako ng  bigla na lang niya hinila  ang silya, kaya ayon natumba ako napasigaw ng malakas. Nagkatinginan ang mga bago ko kaklase. Pinagtawanan lang nila ako.  Buti  na lang wala pa ang  teacher namin lagot na.

"Aray," sabi ko sa lalaki. Hinarap ko yong lalaki. Wala man lang reaksyon. Buwisit na 'to. Ano trip niya. Napatingin ako sa kanila. Tawang-tawa pa sila.

"Ano ba problema mo?" mataray ko sabi sa kan'ya. Hindi man lang nagsasalita ang loko. Nagsalita 'yong kaibigan niya ata hindi ko kilala matangkad siya.

"Alam mo ba Miss bawal diyan umupo sa silya na 'yan." Tiningnan ko lang siya. Pinagsasabi niya. Bawal ako umupo. 'Wag niya sabihin pag-mamay-ari niya 'to. Trip niya sa buhay.

"At bakit naman?" mataray ko  Hinarap ko 'yong lalaki.

"Siya ba may-ari na school na 'to" sabi ko sa lalaki. Seryoso lang niya ako tinawanan.

"Kung sabihin ko sa'yo ako nga." Napatingin ako sa kan'ya. Sa wakas nagsalita rin ang gago. Hindi ko napigilan tumawa ng malakas.bAng lakas din yabang nito lalaki na ito. Sa isip ko na lang. Mayabang din eh! Siya raw may-ari? Sinabi ko lang pinanindigan naman.

"Tinanong  ko lang ikaw may-ari. Wow ha! Ang  yabang mo rin." 

"Miss, kung ayaw mo maniwala, makakaalis ka na." Seryoso nga niya sabi sa'kin. Napatigil ako katatawa.

"Sino ka naman paalisin mo ako," mataray ko sabi sa kan'ya. Hindi ako magpapatalo sa lalaki na ito. Sinira niya araw ko ngayon. Unang araw ko pa lang sa school na 'to kainis. Pinagtawanan nila ako. Napatingin ako sa kanila. May nakakatawa ba sinabi ko. Ang sakit pagkabagsak ko. Kung napilayan lang ako talaga naman hindi ko siya titigilan. Akala niya ah! Magpapatalo ako sa kanila. Mangarap sila. Masama ko siya tinitigan.

"Ang tapang mo," sabi niya sa akin. Lumapit pa talaga sa akin mayabang na lalaki na ito. Nagkatinginan kaming dalawa hindi ako nagpatalo sa kan'ya. Sino siya para magpatalo ako. Bigla pumasok ang teacher namin. Nataranta nga mga  kaklase ko kan'ya-kan'ya sila nagsibalik sa mga upuan nila. Ako naman nakatayo lang hindi ko alam gagawin ko. Napatingin ako sa bakante upuan. Nagdalawang isip ako, uupo ba ako o aalis na lang? Problema ko lang ang katabi ko ay dahil lahat sila nakaupo na, ako na lang ang  nakatayo. Ayaw ko naman mapagalitan ng teacher namin. Unang pasukan pa lang eh! Tapos ito masisira lang dahil sa lintik na upuan na 'to. Napagdesisyunan ko wala ako magagawa ang umupo sa katabi niya.  Bahala na uupo na lang ako. Tiningnan ko lang ang lalaki. Natahimik lang siya nakatingin sa'kin. Hinawakan ko ang upuan para makasiguro ako hindi niya hihilahin. Nakahinga ako ng makaupo ako. Hindi ko pinansin 'yong lalaki para walang gulo. Nakinig na lang ako hanggang natapos ang subject namin.

"Hoy Miss, makakaalis ka na." Napatingin ako sa katabi ko. Nagsisimula na naman siya. Inirapan ko na lang siya.

"Ayaw ko nga," sabi ko sa kan'ya. Nagmatigas ako.

"Ayaw mo dahil gusto mo ako makasama." Ano raw feeling naman nitong lalaki na 'to.

"Kapal ng mukha mo para sabihin ko sa'yo wala akong choice. Nakikita mo ba may bakante upuan. Ang arte-arte mo. Takot ka ba sa babae."  Sabay  tawa ako napaharap sa kan'ya.

"Allegic ka sa babae?" Napakunot noo siya nakatingin sa'kin. Nagulat ako ng bigla siya lumapit sa harapan ko hanggang sa magkadikit mukha namin. Natulala ako ng malapit na siya. Nataranta ako bigla. Ano ginagawa niya? Bigla ako siya naitulak. Loko 'yon ha! Hahalikan ako. Kapal ng mukha niya. Walang sabi-sabi umalis ako. Narinig ko pinagtawanan nila ako. Ang sarap nila iuntog nakakainit ng ulo.