Daddy Issues. [Calum Hood]

15-What I Like About You

15- What I Like  About You

Programın sonunda, gözlerimden neredeyse yaş gelecekti. Birlikte olduğumuz şu son zamanlardaki en komik programları sanırım buydu. Michael benden bahsederken rahatsız olmuştum ama yine de konuyu hemen kapatmışlardı. Calum çok mutluydu ve son haftamızın yanı sıra gerçek, güzel gülümsemesi yüzündeydi. Hatta Ariel'den mesaj beklerken telefonumdan twitterı kontrol ediyordum ve herkes Calum'dan bahsediyordu grubun program için açılan hashtag de.

Program bittiğinde ve yeni şarkılarını çalmalarını beklerken, üstüme kot, belden oturtmalı şortumu ve kırmızı renkle göğüs kısmına Bullshit yazan beyaz renkteki askılı, kısa tişörtümü giyip yatağa oturdum. Duş almış, programlarını kaçırmamak için hızlı olmaya çalışmıştım.

Çıkmalarına bir dakika kaldığını gösteren sayaçtan gözlerimi çekmemi sağlayan ses, telefonumun zil sesiydi. Calum eski şarkını duymak yerine dinlediğim şarkılardan tekini müzik sesim yapmıştı.

Yatağıma tırmanıp yastığın üstündeki telefonumu kavradım ve arayan isme baktım. Ariel'di. "Mesaj atacağını sanıyordum. Geldin mi?"derken ayağa kalkmıştım bile.

"Evet, ama kapıdaki herif beni almıyor. Derdi ne bunun? Gece becerecek birini mi bulamamış?"diyerek homurdandığında gülmeden edemedim. O sırada converselerimi de giymeye çalışıyordum. "Bekle beni, tamam mı?"

"Sanırım beni öldürmek istiyor."

"Sessiz ol ve ondan uzaklaş."dedim.

Gözüm televizyondaki gruba kaymıştı bile ama gidip arkadaşımı almalıydım.

"Bu arada istediğini getirdim."dediği anda televizyonu kapatmak için kumandaya uzandım ve kapatır kapatmaz televizyonu, odadan koşar gibi çıktım. Asansör biraz sinir bozucu olsa da heyecanım elde tutular cinstendi.

Ariel ile uzun süre sonra ilk kez görüşecektim ve aramızda biraz mesafe olacağını bilsem de bana lolipop aldığı için çok mutluydum. Buraya geldiğimden beri lolipoplarımdan uzaktım. Doğru düzgün şeker kullanmıyordum ve Calum zorlamasa, yemek bile yemek istemiyordum. Hem bana inanmasa bile arkadaşımı görmek heyecan vericiydi. İlk kez bu hissi yaşıyordum ve ilk olduğu için nasıl hareket etmem gerektiğini bile bilmiyordum.

Asansör sonunda zemin kata geldiğinde ve kapılarını açtığında, asansörü bekleyenleri ayırarak aralarından geçtim. Üzerimde olan gözleri es geçerek çıkışa yöneldim. Kapıdaki görevli beni tanıdığı için içeri gitmem zor olmayacaktı. Dışarı çıktığımda hayranları görmeyi bekliyordum ama bu kadar çok olmaları iyiye işaret değildi.

Gözlerim Ariel'i ararken dört güvenlikçinin hayranları uzakta durmaları konusunda uyarmaları konusunda başka bir şey göremiyordum. "Ocean! Buraya gelir misin? Lütfen Ocean! Seni çok seviyorum!""

Gözlerimi bana seslenen kıza çevirdiğimde şaşırmıştım. Beni seviyor muydu? İlk kez grubun hayranlarından irisi bana bunu söylüyordu. Kalbimde bir ağırlık oluştu ve adımlarım esmer kıza çevirdim. Gözleri dolmuştu ve dudakları titriyordu. "Her, merhaba güzelim."dedim.