Chapter 17

285 9 0
                                    

A/N: I'm thinking if I would write a sequel but then I realize. Meron din pa pala akong isang story na Hindi pa nasisimulan ang  Book 2. Kaya wag na siguro. Huehue.

Depende nalang Kung dadami ang reads ng story ko. Kung Hindi ko siguro nitransfer dito ang story na to Baka umabot na ng 500 reads Ito. Charot! Ayos na din ako sa 100 reads. ^^v.

13 chapters to go. plus Epilogue. 😉😉😉
*~*

Chapter 17

"Anong ginagawa mo dito?"

Walang duda, si Gian nga tong kaharap ni Haley.

Hindi parin talaga nagbabago ang epekto nito sakanya.

Her heart was still beating like crazy.

Not because she has a problem on heart but because she still has feelings for him.

"I saw you lying in the middle of Street. And the first Thing na ginawa ko ay ipunta ka dito sa hospital."

"Sana hinayaan mo nalang akong masagasaan."  Malamig nyang sabi dito.

"I'm not the heartless, Haley."

She smirked of what Gian said. "Really? Sabi mo e."

"Haley, I'm sorry."

Ngumiti sya ng marinig nya ang tatlong salita na yon.

Parang sinabi Lang nito na Parang "ate sorry ninakaw ko yung candy mo. Nagugutom kasi ako."

"You know what? Wag Lang humingi sakin ng patawad Kung Hindi ka rin Lang naman sincere. Saka okay Lang ako, Gian. Eh ano naman sakin Kung ginawa mo ang bagay na yun?" Kahit Anong pigil nya, kumawala ang luha sa mga mata nya.

"Sinaktan mo nalang ako para sa babaeng yun. Ako Lang naman to e, Hindi naman ako importanteng Tao para sayo. Isa Lang ako sa mga babaeng nagmamahal sayo.  Isa Lang ako sa mga babaeng pinaglaruan mo."

Marahas nyang pinunasan ang luha sa mga mata nya. "Hindi ako importante sayo katulad ng iniisip ko Pero okay Lang. Nasaktan mo na ko. Kahit humingi ka pa sakin tawad. Hindi na maibabalik lahat ng sakit. Lahat ng mga luha. Lahat ng  gabing Hindi ako natutulog kasi..." humagulgol sya.

"Kasi... naiisip kita. Kasi Palagi Kong napapanaginipan Lahat ng nagyari ng Pumunta ako sa Manila para sayo. Kung paano Tumakbo sa isipan ko nakikipaghalikan ka sa babaeng yun na may litrato pa ko sa condo mo. Lang hiya diba? Hindi mo man Lang tinanggal yun bago ka nakipagrelasyon sa iba? Pakiramdam ko, ako. Ako ang nababoy dito.

"Kaya hwag ka ng humingi sakin ng tawad. Tapos na yun. Pinili mo na sya kesa sakin. Nagtataka nga ko e. Anong pang ginagawa ng Gian Navarro dito Kung may Ella Mariano na sya? Para saktan ulit si Haley Castillo?"

Kahit Anong punas nya sa mga luha sa mga mata nya, Hindi yon maampat ampat. Bakit ba kasi ang iyakin nya?

"Umalis ka na dito. Wag na wag ka ng Babalik ulit. Baka makahanap ka pa ng dahilan para saktan ulit ako. Baka ikaw pa ang maging dahilan ng pagkamatay ko."

Tinalukbong nya katawan nya Kahit mahirap dahil sa mga nakaturok sakanya.

"Haley..." narinig nyang may tumawag sakanya pagkatapos ng ilang minuto.

"I-ivan..." inalis nya ang pagkakatalukbong nya para tignan ang Kaibigan nya.

"I-ivan..." ulit nya sa pangalan nito kaya agad itong lumapit sakanya at umupo sa gilid ng kama nya.

"Rhen-rhen ko. Wag ka ngang umiyak. Pumapangit ang prinsesa ko."

Pero niyakap Parin sya nito. Kaya mas lalo syang umiyak. Ngumawa pa nga sya hanggang sa mabasa ang suot nitong polo.

"Van-van ko. Ang sakit sakit ng pagkakaturok sakin. Nakakita na naman ako ng dugo." Sumbong nya dito habang umiiyak.

Naramdaman nya ang paggalaw ng balikat nito senyales ng mahina nitong tawa. "Sino tumurok sayo? Aawayin ko para di ka na nya tusukin ulit..."

She wanted to say that her heart is bleeding again. That Gian did what he did before.

Yung mas masakit pa sa mga turok ng mga nurses sakanya  ang ginawa sakanya ni Gian.

Yung Hindi Lang Sampung beses, kundi libo-libong beses nitong tinusok yung puso nya sa sobrang sakit ng ginawa nitong pagpapakita ulit sakanya.

"I-ivan. Wag mo Kong iiwan a? Masasaktan ako."

"Oo naman... katulad ng sabi ng kanta. Hindi kita iiwan... Hindi ka pababayaan..."

Maganda ang boses ni Ivan. Yung boses na katulad ng kantang kinakanta nito sakanya, Hindi sya nito sasaktan kaimhir minsan.

"Salamat..."bulong ni Haley Kay Ivan bago hinalikan sa pisngi pagkatapos ay bumitaw na sya sa yakap nito.

Nakita nya ang pamumula mg mukha nito dahil sa ginawa nya. "Ui..."

Napahawak Ito sa pisnging hinalikan nya. "Pwedeng dito?" Sabay turo sa labi nito.

"Abuso ka na oy!" Natawa sila pareho sa sinabi nya.

"Magpahinga ka na..."

"Kantahan mo pa ko."

Ivan happily obliged and sang.

¶Hindi kita iiwan...
Hindi pababayaan¶

¶Hindi ka iiyak...
O akin nalang.¶

¶akin ka nalang...¶

Before she dozed up to sleep she heard him saying... "I love you Rhen-rhen ko."

That's what made her smile to her dreams.

*~*

Dream Or Reality [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon