Mission Impossible: Taming the Bad Boy (EDITING)

Chapter 9: Liar pants on fire

Sab's P.O.V

I've got tons of works to do, cramming na ako sa schoolworks. Dito ako umuwi kila Mommy, nagpahatid ako kay Dean dito. Susunduin naman niya ako bukas. 'Yung mga ibang stuffs ko kasi andito pa.

And namimiss ko na din sila.

I collapsed on my bed, stared at the ceiling and questioned myself.

Kaya ko ba gumawa ng romantic surprise? Hindi ako romantic na tao kaya wala talaga akong ka ide-ideya sa mga bagay na ganyan!

Ito na 'yung oras siguro na dapat mag let go na ako sa feelings ko para kay Dean.

Mas gugustuhin ko pa masaktan ako ng ganito kesa sirain kung ano'ng meron kami, at alam kong sasaya siya.

Sasaya ba talaga siya?

Sinimulan ko ng gawin ang mga dapat ko gawin para sa school, at after nun nag half bath na ako. Dito ako matutulog.

I forgot to text Aethan. Hahanapin kaya ako 'nun?

For sure he will look for me. Lagot siya kapag nawala ako sa paningin niya.

Tss. Mahilo ka. May topak ka eh!

I was about to close my eyes when my phone rang.

"Oh bummer," I murmured.

It's Aethan that's calling.

"Hey," Nakapikit na ako. Antok na antok na kasi ako sa dami ng ginawa ko.

"Where the hell are you?!" Biglang nagising ang diwa ko sa bulyaw ni Aethan na 'yon.

Can he talk without shouting? I bet he can't!

"Dito 'ko kila Mommy." Mahinang sabi ko. Halos bulong na nga 'yun. Hindi ko na kaya magsalita sa sobrang antok ko.

"And why didn't you inform me?" Medyo nag calm down naman na ang boses niya.

"Wala ka naman kanina." Pagdadahilan ko pa.

"I've waited for you for two damn hours at school!" Mariin na sabi niya.

I am thankful na hindi ko nakikita ang mukha nito ngayon. I'm sure naka kunot nanaman ang noo niya at nag clench nanaman ang jaw niya! Bakit naman kasi hindi man lang nagpapasabi na aantayin nya ako 'di ba?

"Sino ba ang nagsabi sayo na antayin mo ako?"

"Of course I will wait for you! God! Sab! You should've informed me! What's the use of your phone?" Isa pang sigaw niya. Galit na talaga siya. After ng walkout scene niya kanina ay hindi ko na siya nakita pa! Atsaka how would he expect na tatawag ako eh wala naman ako ng number niya?!

"Ang oa Aethan ah."

"Dammit." Then he hung up.

Oh boy he's really mad.

The next morning

I took a quick shower then ate breakfast.

"Carlo, sasama ka ba sa end of sem outing?" Tanong ko sakanya at nagsimulang kumain.

"Ewan ko. Tinatamad ako." Bored na bored na sagot ni Carlo.

"Lagi ka namang tinatamad, c'mon Carlo, Kelan ka ba sinipag?" Sinamaan ako ng tingin ni Carlo. Parehas din kasi kami, walang hilig mag join sa mga ganyang bagay.