Son Druid (efsane Leydiler Serisi 3)(TAmamlandı)

nerdeyim.

Lisa baş ağrısıyla uyandığında derin bir oh çekmişti gözlerini açmadan. "kötü bir kabusmuş" lisa olanların rüya olduğunu düşünüyordu. Ama yattığı yatağın rahatsızlığı ve burnuna gelen kürk kokusu bunun bir rüya olmadığını söylüyordu lisaya. İçini bir panik kaplamıştı o an. Gözleri hala sımsıkı kapalı "ne olur rüya olsun ne olur rüya olsun"diyerek sayıklıyordu. Ama korkunun çaresi yoktu. Kalbi yerinden fırlayacaktı sanki. Derin bir nefes aldı ve yavaşça gözlerini araladı. Aniden gözleri fal taşı gibi açılmış bulunduğu odaya bakıyordu. Neresiydi burası biri herhalde eşek şakası yapıyordu ona.yavaşça göz gezdirdi etrafında Duvarlar döşeme taşlarla örülmüş,pencere yarı yarıya açık ve tahta mıydı bu. Lisa uzun zamandır tahta pencere görmediğine emindi ve yavaşça yataktan kalkıp pencereye dokundu. Sonrasında başını kaldırmış hızlıca odaya bakıyordu. Dört direk bir karyola az ilerisinde bir dolap ve sandık. Duvarda asılı renkli bir bez lisa gördüklerine inanamıyordu. Bu gerçekten bir şaka olmalıydı. Duvardaki aynaya doğru ilerledi ve gördüğü manzarayla şok olmuştu. Bu ben miyim diye baktı. Üstünde tek parça bir elbise vardı. Daha önce görmediği bir modeldi bele kadar dar ve ayak bileklerine doğru genişliyordu. Lisa artık paniklemişti ve bağırmaya başladı." nerdeyim ben neresi burası,kimse yok mu"lisa çıldırmış gibiydi korkuyordu. Kapı aniden açılmış kendi yaşlarında ufak tefek sarışın bir kadın koşarak içeri girmişti.
"efendim iyimisiniz" lisa şok olmuş kadına bakıyordu. Onunda saçları bir garipti, elbiseside kendi üzerinde ki elbiseye benziyordu.
"sende kimsin nerdeyim ben"lisa korkuyla bir adım geri çekilmişti
"adım meg efendim oda hizmetliniZim"lisa anlamsızca kadına bakıyordu.

"nerdeyim ben nasıl geldim buraya" lisa aklını yitirmeye başladığını düşünüyordu. İşte o an içeriye alex girmişti.

"dışarı çık meg"alex lisanın bağırışlarını duymuş ve koşarak odaya girmişti.

"nerdeyim ben"lisa hala titriyor ve korkuyordu. Ne zaman bu adamı görsem kötü birşeyler oluyor diye düşünüyordu.

"sakin ol lisa kalemdeyiz" yavaş adımlarla lisaya yaklaşıyordu onun daha fazla korkutmak istemiyordu.

"nerdeyim cevap ver!" lisa avaz avaz bağırıyordu.

"sakinleş anlatacağım"lisanın nefesi düzene girmiş yavaşça yatagın ucuna oturuyordu.

" evimize döndük" alex sakince konuşuyor ve lisayı yatıştırmaya çalışıyordu.

"kendi zamanımıza lisa 750 yıl öncesi iskoçyadayız"lisa gözlerini kısmış bu adamın deli olduğuna kanaat getiriyordu.

"şaka mı bu, saçmalık"lisa inanmak istemiyordu.

"lisa aşkım doğru etrafına bak"lisa sakince etrafına bakıyordu. Bu oda, o hizmetçi ve alex 'in üstündeki kıyafetler gerçekti.

"ben burada olmak istemiyorum gönder beni"

"asla"alex in sesi kati çıkmıştı.yüzyıllarca bu günü beklemişti asla lisadan vazgeçmeyecekti.
" seni asla bırakmam lisa sensiz bir saniye bile kalamam artık"lisa olanları kabul etmeye çalışıyordu. Ama içinde ki korkuyu unutamıyordu. Bu adama karşı hissettiği duygular lisa garip hissediyordu.

" başım ağrıyor"lisa başını ovuşturuyordu.

" uyuyalım"alex lisayı kendine çekmiş alnını öpmüştü. Lisanın içinde aniden bir güven filizlenmeye başlamıştı.yatağa uzandı hala hafifte olsa titriyordu. Korkudan mı soğuktan mı heyecandan mıydı bilmiyordu.alex lisanın yanına uzanmış koluyla beline sarılmış burnunu lisanın saçlarına gömmüştü.

"neden etek giydin"lisanın bu sorusuyla alex kahkaha atmıştı.

"etek mi buna kilt denilir iskoç kıyafeti"lisaya komik gelmişti.

"bacaklarınızı göstermeye hevesliymiş iskoçlar"demişti lisa, alex onun yavaş yavaş sakinleştiğini ve uyumaya başladığını anlamıştı. Uyanana kadar kalkmadı lisayı izledi uzun uzun. Her santimini ezberlercesine bakıyordu. Çok uzun yıllar olmuştu asırlardır yoktu ve şimdi kanlı canlı karşısında uyuyordu." alex atmaca gibisin"alex aniden doğrulmuş uyuyan lisaya bakıyordu doğru mu duymuştu. Atmaca mı demişti.en son 750 yıl önce ölmeden duymuştu. Lisa anılarını görüyordu. Alex in içini umut kaplamıştı. Lisa onu hatırlayacaktı. Yine onun olucak ve bu lanet sonsuza kadar yok olup gidecekti. Alex yüzümde kocaman bir gülümsemeyle lisaya bakıyordu.bu an için yüzyıllardır beklemişti.