Son Druid (efsane Leydiler Serisi 3)(TAmamlandı)

şok

Lisa duyduklarına inanamıyordu. O kadın alexin büyük aşkı o an hissettiği acı tarifsizdi.

" kimdi o marwin leydi kimdi"

" sendin lisa "...

####(((((((############

Arkadaşlar bugünlerde o kadar yoğun çalışıyorum ki yazmaya hiç vakit bulamıyorum. Sizlere karşı çok mahcubum hikayemi uzun uzun yazmayı o kadar çok isterdim ki ama kısa bir bölüm oldu. Affınıza sığınıyorum..

###(((###################

Lisa duyduklarına inanamıyordu. Kulakları uğulduyor sanki eskimiş duvarlar üstüne üstüne geliyor, Duyduklarına inanmak istemiyordu.

" bu saçmalık marwin!" lisanın sesi o kadar yüksek çıkmıştı ki aniden açılan kapı büyük bir gürültüyle çarpmıştı hem marwin hem lisa aniden açılan kapıya baktılar.

Alex, bir kaç saattir rutin işlerini halletmiş biraz kafa dağıtmak için çıktığı bahçede huzursuzca dolanıyordu. lisayla burada geçirdikleri günleri hatırladı Asırlar geçmişti. Dolu dolu geçen asırlar. Ama yine başladığı yerdeydi. Lisaya kavuşmuştu. Yanındaydı ama ona dokunamamak sarılamamak bunlar alex için ölümden beterdi. Onu o kadar çok özlemişti ki. Sarılmasada görmeye çok ihtiyacı vardı. Derin bir nefes aldı merdivenlere yöneldi. Aniden lisanın bağrışını duyunca ona birşey olduğunu düşünerek koşarak merdivenlerden çıktı ve kapıyı açtı.

" neler oluyor burda" alexin sesi öfkeyle çıkıyordu. Lisanın sesini duyunca o kadar korkmuştu ki. Öfkesini kontrol edemiyordu. Lisa ise duyduklarının üstüne birde alex i karşısında görünce ne diyecegini nasıl davranacağını bilemedi.

"bu kadar yeter!" lisa daha fazla burda kalamayacağını biliyordu.

" otur" alexin emriyle olduğu yerde kalmış kocaman gözlerle ona bakıyordu. Alex ise neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Lisa refakatçısı olmadan tek başına marwin ile ne yapıyordu. Marwini çok iyi tanısada kıskançlık tüm benliğini ele geçirmişti.

" burda ne oluyor marwin" alex lisa odada yokmuş gibi marwin ile konuşmaya başladı.

" sadece gerçekler dostum bunları bilmeye hakkı var hem zaman kaybediyorsun"

" buna karışmamanı söylemiştim sana emrimi nasıl hiçe sayarsın" alex marwinin üstüne yürüyordu artık.

" bırak onu" lisa ufacık bedeniyle marwin ve alexin arasında duruyordu. Oda en az alex kadar öfkeliydi.

" bunları daha ne kadar saklayacaktın" lisanın sesi yüksek değildi ama her kelimede öfkesini hissettiriyordu. Alex gözlerini kapadı ve sakinleşmeye çalıştı bir süre.

" zamanı gelince öğrenecektin ama artık biliyorsun ve ona göre davran" alexin sesi ilk kez bu kadar soğuk ve duygusuzdu.

" umrumda değil burda kalmayacağım bir yolunu bulup geri döneceğim" alex öfkeyle lisanın kolunu tutuyordu artık.

" alex sakin ol" marwin arkadaşının öfkesinden korkuyordu.

" dışarı çık marwin hemen!" marwin itiraz etmek istesede bunun boşa bir çaba olduğunu biliyordu.
" ona zarar verme alex" alex marwine dönmüş alev saçan gözlerle ona bakıyordu.

" tamam çıkıyorum"lisaya gülümseyerek sessizce odadan çıkmıştı.

Lisa ve alex bir süre konuşmadan öylece durdu.

" bırak beni alex"lisa kolunu çekiştiriyordu.

" asla lisa seni bir kez elimden aldılar bir daha asla buna izin vermem" alexin bütün öfkesi uçup gitmişti sesi okadar etkileyici ve sıcaktı ki lisa bunu en derinden hissetmişti.

"burda kalmak istemiyorum hiç birşeyi bilmiyorum burası bu hayat lütfen alex" lisa gözyaşlarına artık hakim olamıyordu.

" otur ve dinle"alex artık birşeyleri anlatmaya hazırdı.

" eva olmasaydı hayatımız mükemmel olucaktı. Seni koruyamadım lisa onun lanetine mahkum oldum. Beni sonsuzluğa mahkum etti. Sensiz geçen yüzyıllara ama asla vazgeçmedim seni aramaktan ve sevmekten" lisa karşısında acı çeken adama farkında olmadan sarılmıştı.

" ben hiç birşey hatırlamıyorum seni burayı."

" hiç birşey mi hatırlamıyorsun"

" aslında..."

" aslında ne lisa" alex in içinde bir umut ışığı yanmıştı.

" rüyalarımda.. " lisa alexi rüyalarında görmüştü. Ufacık bir kızken başlamıştı rüyaları herşey yaşanmış gibi gerçek gelirdi lisaya.

" küçük bir kızken görmüştüm seni rüyamda, ilk kez gerçekten hastanede seni gördüğümde şok olmuştum" alex o günü hatırlamıştı.lisa ona o gün şaşkınlıkla bakmıştı.

" ve sonra bizim evde, alex ben korkuyorum" alex titreyen lisayı kendine çekti ve saçlarından öptü. Lisada o güvenli kollara kendini bırakmıştı.

Kokusunu içine çekmişti lisa bu koku o kadar tanıdıktı ki o kadar huzur vericiydi ki. Kafasını kaldırıp alexe baktı. Göz göze gelmişlerdi. Lisa bu bakışa hasret kaldığını artık biliyordu.