( Yona's POV )
I hear different kind of voices...teka..nasaan ba ako?
I slowly opened my eyes at may apat na mukhang bumugad sa'kin. Wait...why are they here? And, where am I?
"....huh?.....where am I?...." parang wala pa ata akong lakas.
"You're in the clinic." Sagot naman ni Wayne at nanlaki yung mga mata ko. I passed out! Why did I passed out?! I sat straight but they pushed me down.
"I need to go to class. And... why are you all here?" Tanong ko at isa-isa silang tinignan.
"Because we're worried!" Sabay-sabay nilang sinabi and suddenly, I felt like I froze. Those words....why does it so sound familiar?
Huh? where am I?
"YONA-YAH! GWENCHANA?! (Are you okay?!)" may apat na batang lalaking lumapit sa akin. And their faces were really worried. Who are they? At...bakit alam niya na half korean ako? But...their faces are really blurred...and I can't figure out who are they.....
"What are you doing here? Why are you all here?" Ako ata yung nagtanong. But then, my voice.....bata rin yung boses ko..
"Because we're worried!" Sabay sabay nilang sinabi and suddenly,
"Yah! Yona-yah!" narining kong sumigaw si Michael and my eyes widened. I'm back... but what's with that blurry memory?... I shook my head and blink a couple of times. Baka nanaginip lang ako.
"I....think I'm okay..." Sabi ko at agad na lumabas ng clinic. Somehow, sumakit na naman yung ulo ko kaya napahinto ako sa paglalakad at sumandal sa pader sa corridor.
"Yah!...are you okay?" Napatingin ako sa lalaking tumawag sa'kin. Si Justin. I quickly leaned out of the wall, and look down.
"You...You're supposed to be in the clinic! What are you doing here?" Tanong niya.
"I...I need to go to class..." I said and tried to walk, pero na out of balance ako, at muntikan nang mahulog. Sinalo kasi ako ni Justin.
"You still need some rest! Hindi mo pa nga kayang maglakad! And also, the class will end soon, so just rest!" Sabi niya at bigla niya akong binuhat.
"Please! Put me down!" Sabi ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin at naglakad na uli papuntang clinic.
"Yah! Jebbal!.....jebbal......(Please.....please..)" bakit biglang nanginig yung boses ko? and...why am I crying?....... napansin kong huminto si Justin. Ibinaba niya ako at parang nagulat siya nang makita akong umiiyak. Kahit nga ako nagulat eh. I... Think like, I really don't want to see the white ceiling. I felt like I already went to a hospital....well, I felt like I really went to a hospital....and...it really made me nervous and somehow, sad...
"You....you're korean.....but, why...why are you crying?" Para siyang nagpapanic at hindi alam ang gagawin.
( Justin's POV )
Binuhat ko si Yona at nagsimulang maglakad papuntang clinic. Hindi ko alam kung bakit ko ginagawa to. I just kinda feel guilty..
"Yah! Jebbal!......jebbal......." nagulat ako nang sinabi niya yun. Well, ibang language yung ginamit niya eh! Napahinto ako sa paglalakad at ibinaba ko siya. Mas nagulat ako nang makita ko siyang umiiyak.

BINABASA MO ANG
Love Never Fades
RomantikSi Yona ay isang tahimik na babae. Isang istudyante na maipagmamalaki. Ngunit, biglang naisipan ng kanyang mga magulang na lumipat ng ibang school. Isang school na puro mayayaman lang at scholars ang pwedeng mag-aral. But then, nang makapasok siya s...