"Λοιπόν τι σου έχω πει;" με ρωτάει ανήσυχη η μητέρα μου.
"Δεν πίνω, δεν μιλάω σε ξένους, να προσέχω μην χτυπήσω και να υπακούω τους καθηγητές" Αναστεναζω καθώς επαναλαμβάνω τα λόγια της για χιλιοστή φορά.
"Και δε θα κάνεις σεξ" τονίζει κοιτώντας με στα μάτια με νόημα.
"Μαμά!" Αναφωνώ αγανακτισμένη.
"Ξέρω ότι θα είναι και αυτός ο Άλεξ εκεί. Το καλό που σου θελω, ενταξει;"
"Θα μου φέρεις δώρο;" χοροπηδάει χαρούμενος ο Πέτρος δίπλα μου και του χαϊδεύω το κεφάλι.
"Δεν έχω λεφτα" Τον πειράζω με σοβαρό ύφος και φαίνεται να πείθεται καθώς απογοήτευση σκιάζει απότομα το προσωπάκι του.
"Μπαμπά δώσε λεφτά στην Νίνα!" Γκρινιάζει κι εγώ γελάω.
"Πάψε μωρέ θα σου πάρω" του κλείνω το μάτι.
Η μαμά πιάνει το πρόσωπο μου στα χέρια της και με φιλάει στο μέτωπο πολλές φορές.
"Μαμά σε πέντε μέρες θα είμαι πισω" σμιγω τα φρύδια μου και κατευθύνομαι προς την πόρτα όπου με περιμένει ο μπαμπάς με την βαλίτσα μου.
"Σ'αγαπώ!" Φωνάζει από πίσω μου κι εγώ κατεβαίνω κάτω όπου και με περιμένουν τα δίδυμα με το αυτοκίνητο. Είναι 9 η ώρα το πρωι, το αεροπλάνο φεύγει στις 10 και μισή για Σκωτία. Έχει πολύ ομίχλη. Η ανάσα μου σχηματίζει συννεφάκια στον αερα. Αποχαιρετώ τον πατέρα μου και μπαίνω σε αμάξι.
"Καλημέρα ομορφη" μου λέει γλυκά Ο Άλεξ από το μπροστινό κάθισμα.
"Καλημέρα αγάπη μου" αποκρίνομαι δαγκωνοντας το κάτω χείλος μου.
"Καλημέρα Ντρεικ, Καλημέρα Νίνα, πως είσαι; μια χαρά είμαι εσύ;" διακόπτει ο Ντρεικ με ψιλή φωνή και του ρίχνω μια μικρή μπουνιά στο μπράτσο.
"Αουτς Νίνα" με κοροϊδεύει και πιάνει την περιοχή που τον χτύπησα με δραματικό ύφος.
"Γιατί πρέπει να καταστρέφεις κάθε στιγμή;" τον κοιτάζει ο Άλεξ με ανοιχτό το στόμα.
"Επειδη" σουφρωνει τα χείλη του.
"Πολύ ώριμη απάντηση εκ μέρους σου" χαμογελάω και τριβω τα χέρια μου για να ζεσταθούν.
"Έχω και αλλες" ανασηκωνει τους ώμους του και έπειτα ανοίγει το ράδιο.
Παίζει το the hills και δεν μπορώ παρά να κοιτάξω τον Άλεξ ο οποίος κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Καταλαβαίνω οτι θυμάται κι εκείνος την μέρα στο αυτοκίνητο του που ταξιδέψαμε για Οξφόρδη.
