Devon•

9

** WARNING ;  THINGS GET A LITTLE HOT IN THIS CHAPTER. NDOSHTA JO SHUME... POR ENOUGH.  DONT SAY I DIDNT WARN YOU **

'' Ky eshte nje gabim. '' Peshperita teksa ai hiqte bluzen e tij.

'' E di. '' U afrua dhe me puthi. Mbeshtolli kembet e mia rreth tij teksa me puthte me nxitim; ne syte e tij mund te shihja deshiren e madhe te tijen qe une te mos e nderprisja kete moment. 

Teksa ai i afrohej trupit tim; ndieja se si elektrizohesha dhe se si nuk doja qe ai te shkeputej. 

E putha dhe une. Komplet e papergjegjshme, shume e dyzuar dhe patetike; vazhdoja ta puthja dhe e sillja me prane vetes. Ishim ngjitur, por perseri shtyhej drejt meje. Ishim lekure ne lekure, por prape afroheshim. 

Plot drite; syte e tij percillnin tek une nje buzeqeshje qe s'reshte kurre. Gishterinjte e tij rreshkiten midis kembeve te mia dhe ne ate moment; leshova nje tingull mohues, te cilin nuk e di si arrita ta nxjerr. 

'' Jo. '' Thashe duke i prekur floket dhe distancuar prej tij.

U shkeput prej meje dhe me pa i shokuar. Pretendonte se une nuk e dija qe ky ishte gabim dhe qe nuk do te perseritej me.

'' Devon, me shpjego cfare po bejme. '' Eh. Sikur te mund ta shpjegoja. 

'' Isaac, '' Nisa, '' Eshte teresisht gabimi im. Duhej te isha terhequr qekur... '' Me nderpret. 

'' Kjo s'ka ndodhur kurre. '' Vendosi gishtin tregues te buzet e mia teksa peshperiste dhe menjehere veshi bluzen. 

Pohova me koke dhe e ndoqa me sy teksa largohej nga depoja e vogel, ne te cilen me shtyu. 

-------

Kur mendoja per ate moment tmerresisht te cuditshem qe kaluam, gjunjte e mi beheshin te dobet. Brenda meje dukej sikur shkrinin organet dhe nuk reshtja se buzeqeshuri. Nuk e di se cfare ishte por ishte bukur. Nuk ishte dashuri; por afer. 

Dashuri per momentin; e saktesoj. Nuk e doja Isaac, ne asnjelloj menyre. 

Veprimi i tij ishte i nxituar por e kuptoj. Ishte ora 2 e mengjesit dhe isha duke i treguar per historite e mia te trishtuara. Qeshte me shakate e mia te lodhura dhe une u ndjeva mire. 

Nuk ishte aq i tmerrshem, ne fund te fundit. 

'' Po? '' U pergjigja ne telefon. 

'' Dev. '' Ishte ai. Zerin do ia dalloja cdo cast. 

'' Po? '' Perserita.

'' Ngjaje si poezi kur qeshje. '' Tha si nje femije 5 vjecar qe sapo kishte mesuar fjale te reja; dhe i entuziasmuar ia tregonte te emes.

Pa dashur te prishja kete moment; nuk i permenda te dashuren e tij. Hazel ishte nje vajza e cmuar, me te vertete e cilter, por nuk e kuptonte Isaac-un. 

" Per cfare po flet? " Bera te padituren.

Qeshi pak dhe m'u pergjigj me zerin e tij te thelle, qe vazhdonte te me bente pershtypje. " Ne dhomen tende je?"

Une pohova teksa ai vazhdoi; " A do te vish poshte? Takohemi dhe-" E nderpreva. Cdo fjale qe doli nga goja e tij ishte kaq e gabuar.

Nuk do e lejoja veten t'i afrohesha Isaac-ut ne asnje lloj momenti. Pas asaj qe ndodhi si pretendonte te me takonte?

Perpiqej te me bente per vete duke me krahasuar me poezine, me kenget e tij te preferuara; por ishte gabim.

" Jo, " thashe pa u menduar, " Mos me kerko me, te lutem. Mos e bej kete me te veshtire nga eshte."

•••••••••••••

A/n; Confusing chapter rightttt. New update coming up soon Xxx