Devon•

11

Trokita me kujdes ne deren e botuesit, derisa degjova nje ze te njohur qe me thoshte te hyja brenda.

'' Po ti ketu? '' Pyeta e tronditur kur pashe Isaac, te ulur ne vend te babait te tij.

'' Ishte i zene babi sot. Me la nje leter, qe me duhet te ta lexoj. Jane pershtypjet e tij per librin. '' Buzeqeshi.

C'eshte e verteta, marreveshja qe kisha lene me zotin Carew ishte me se e kenaqshme. Kapitujt do ia dorezoja sa here te ndihesha mire per te shkruar. Mirekuptimi qe mbarte ai burre; me linte pa fjale. 

Mesa duket, Isaac i kishte shpjeguar gjendjen time te lodhur emocionale. 

'' Degjo, '' filloi , '' Kapitulli te linte pa fjale. Babai ka shpjeguar ne leter se sa i ka pelqyer shprehja e perdorur kur Lola, pyet te dashurin e saj se pse i dhembte aq shume zemra. '' 

'' Lola mendonte se cdo gje do te ishte ne rregull, por ne fakt nuk ishte. '' Peshperita duke e nderprere dhe ula koken pasi ai u kollit per te me terhequr vemendjen.

'' Sic po thoja, burri plak nuk di gje per romanticitetin. '' Qeshi dhe une iu bashkova. '' Por ai e di kur nje veper ia vlen vertet. '' Shtoi.

Libri ne vetvete, ishte i trishtueshem. Pasqyronte ne nje fare menyre, boten time. Cdo gje qe me rrethonte. Loja qe i dashuri i Loles kishte luajtur kundrejt saj, te ben te mendosh e te reflektosh mbi shume gjera qe nuk te ka rastisur per te analizuar.

Eshte menyra se si sillemi perdite. Se si e marrim dashurine e te tjereve per te mireqene.

'' Devon, me thuaj dicka. '' Foli qete.

'' Po? '' 

'' A te vjen per te qeshur tani? '' Zeri i tij gjysme i plote, paksa i ashper. 

'' Jo. '' U pergjigja e sigurt. Syte e mi nuk u larguan nga toka. 

Hamendesova se ishte duke me pyetur per lidhjen me ish te dashurin tim. Cameron. Kush tjeter? 

'' Nuk e ke harruar plotesisht, atehere. '' Pohoi.

'' E di, '' U pergjigja serish, '' Nuk mendoj se do e harroj ndonjehere plotesisht. '' 

Heshtja ne ato momente, perkedhelte lekuren e te dyve ne. Zbuste shpirtin tone, si pas nje dite te ftohte e te ashper. Heshtja ishte si era ne nje dite vere, por edhe si helm. Helm per ne, ne ate zbrazeti te shendoshe e ngushelluese. 

Nuk kisha nevoje per shume fjale. Une e dija. Heshtja foli vete. Ai ndihej i qete ne heshtjen time; ndihej si ne shtepi. S'kishte rendesi se cfare do te ndodhte. Une nuk do te largohesha; do te mbetesha pergjithmone aty. 

'' Pershkruan .. '' Ndali per nje cast, '' Oh zot, pershkruan kaq bukur! '' Me pergezoi teksa lexonte fragmente te librit. 

Une ngrita supet. Nuk pohova; por as mohova dicka. 

***

'' Hazel! '' Ai mbyti heshtjen, duke u pergjigjur ne telefon te dashures se tij .

Pas disa castesh, hapi kameren dhe i qeshi fytyra ne momentin qe Hazel u shfaq ne ekran. 

Teksa fliste, ne floket e tij rreshqiti doren e per nje moment u ndjeva sikur nuk isha ne dhome. 

 (A/N : gif qe ndodhet ne fillim ;)) ))

'' Jo, '' Iu pergjigj, '' Vetem jam... Po, sigurisht!  Te marr me vone. '' 

Dhe me aq, perfundoi telefonaten e vendosi telefonin mbi tryeze. 

'' Me fal..'' Hezitoi, '' Ishte thjesht Hazel-i. '' 

'' E do vertet? '' E pyeta duke buzeqeshur pak.

'' Nese do e doja vertet, a mendon se do te kisha puthur ty? ''

****

Rruges per ne shtepi, kjo pyetje nuk u largua nga koka ime. A e donte vertet? 

Ka te drejte. Nese do e kishte dashur nuk do te kishte asgje me mua. Nuk do te me kishte prekur, nuk do kishte kembengulur per te me falur buzeqeshje sa here qe isha ne dyshim per dicka. Nese do e kishte dashur vertet, nuk do i ndriconin syte sa here une i flisja.

Oh zot! Per cfare po flas? 

Ai dhe une nuk do te ndodhnim kurre.  Devon, a do te fokusohesh ndonjehere te prioritetet? Te gjerat qe kane rendesi? Po. Karriera si nje shkrimtare ishte ne rrugen e duhur, duhet te nisja te shqetesohesha per shendetin tim. Te behesha nje njeri me i mire. Fizikisht dhe emocionalisht. 

Shenime vetes; 

Ai nuk mendon per ty. Nuk po mendon per ty. Prandaj ty nuk duhet te te marri malli kaq shume. 

Nuk ka zbrazeti brenda gjoksit tend. Pa marre parasysh sa e veshtire eshte, ti duhet ta injorosh.

I them vetes gjithmone. '' Sa do doja qe te mbaronte gjithcka. '' Ne fakt nuk dua te mbaroj. Thjesht do doja qe ti te ndiheshe ne te njejten menyre qe ndihem une. 

E di c'me ben me shume per te qeshur? Eshte shume e trishtuar, sepse ti ishe i pari njeri emocional qe kam patur ne jeten time. Dhe prandaj i shmangem Isaac-ut. Nuk ia lejoj vetes te bie ne dashuri me dike qe nuk eshte ti. Nuk do te jene kurre ti. Ata nuk do te pershtaten ne vendin bosh te zemres time si beje ti dikur. 

•••••

A/ N : Kapitulli 11, everyone! Komentoni cfare mendoni dhe btw, DIEGO BARRUECO CAN HAVE ME ANYDAY