Third Person's POV
"Mimi is here pala!" Sigaw ni Sky nang makita niyang pababa si Kathryn mula sa itaas.
Nasa sala silang mag a-ama, nanonood ng kanilang paboritong cartoon show ng ganitong oras.
Sky and Sab immediately ran to her and gave her a tight hug. They kissed Kath's cheeks. "We missed you so much, mimi! No work? Akala kasi namin lagi ka na lang nasa work." Tanong agad ni Sky nang kumalas siya sa yakap ng ina.
Hinila ni Kathryn ang dalawang babaeng anak at naupo sa sofa kung saan sila umupo kanina.
She looked at her husband before sitting down. Daniel's attention wasn't at them, he's busy watching the cartoon show flashing on the T.V. screen. "Nanonood pala siya niyan?" She asked to herself before facing her two lovely daughters.
"Why are you always away ba? Ayaw mo na dito kaya ka laging nasa work? I'm sorry if we're makulit kaya you don't like us na.." Sky uttered, showing her 'wawa face' so her 'mimi' will 'forgive' them.
"No, no. Mimi is not mad, okay? Mama is just busy. But, I don't have work today, we can play." Sagot naman ni Kathryn sa mga anak.
"Paano ko nga ba nakayanan na hindi kayo makasama ng ilang araw?" She asked to herself again, looking at her charming daughters, obviously happy that she's home today.
"Kuya, play tayo mama!" Tumakbo ang batang si Sab sa kaniyang kuya at hinigit ang kamay nito para makipag laro rin kasama ang kanilang ina.
"No.. Nanonood kami ni tatay. Sige laro na kayo ni nanay." Sagot lang ng panganay nina Kathryn at Daniel at itinuon ang atensyon sa telebisyon.
Kathryn smiled slightly when she saw her first born and her husband busy watching a cartoon show. She wanted to capture the moment but the fight they had earlier built a barrier between them.
Fights are bad and good at the same time. Bad, that there are many times and moments wasted just because of each other's pride. Masama dahil ito ang pwedeng maging dahilan ng pagkakaroon ng espasyo sa mga taong hindi na mapag hiwalay bago pa man may nangyaring hindi maganda. Good because fights can lead you to realizations. Realizations that can lead to acceptance. Dahil sa away, pwede mong matanggap ang mga bagay na hindi mo maunawaan noon. Pwede mong matanggap na mayroon talagang pwede at hindi pwede. Mauunawaan mo ang mga paniniwala ng iba, mauunawaan mo ang mga rason na hindi mo naunawaan sa gitna ng pagtatalo niyo. Nagkakaroon ka rin ng oras na mag isip para sa sarili mo at para sa taong nakalabuan mo.
Breathe. At wag hayaang manaig ang galit kaysa sa lahat ng magagandang bagay na pinagsamahan niyo. Meron pang mas mahahalagang bagay na dapat pagtuonan ng pansin kaysa sa away na pwede namang ayusin.
Mabuti nang magbaba ng pride, kaysa mangulila sa pagmamahal.
And in Kath's condition, she needs to breathe. And to think. Naiintindihan niya ang nais iparating ni Daniel, at alam niyang may kasalanan siya rito at sa kanyang mga anak. Pero pinanghahawakan niya pa rin ang kanyang rason kung bakit siya umaakto ng ganon, dahil alam niyang 'yon lang pagkukuhanan ng pangangailangan ng pamilya niya at gusto niyang maibigay ang lahat ng 'yon. Pareho lang naman sila ng ugat ni Daniel, mga anak. Daniel wants their children to grow with a mother by their side, while Kathryn wants their children to grow with their proper needs and wants. She wants the best for them.
