Τι Γίνεται Με Εμάς; (1,5)

Αρλίντα.

Η εξεταστική τελείωσε αλλά ο Φίλιππος δεν έφυγε. Την ημέρα που τελειώσαμε Βγήκαμε βόλτα. Αρχίσαμε να γνωριζόμαστε καλύτερα. Είναι τρομερό παιδί. Γνώρισα και τον αδερφό του τον Άγγελο. Έχουμε έρθει αρκετά κοντά. Κάθε μέρα την περνάμε μαζί. Τα βραδάκια ή μαγειρεύω κι έρχονται σπίτι μου ή πηγαίνω εγώ. Πηγαίνουμε για ψώνια, για καφέ και φαγητό. Κανα δυο φορές έχουμε δει και ταινίες.

Περνάω τόσο όμορφα μαζί τους. Ο Άγγελος με πειράζει πολύ συχνά. Είναι πειραχτήρι. Ο Φίλιππος με προσέχει ιδιαίτερα. Η αλήθεια είναι πως είμαι αρκετά απρόσεκτη. Περνάω τον δρόμο χωρίς να κοιτάζω και συχνά κόβομαι με τα μαχαίρια. Πλέον ο Φίλιππος με περνάει στον δρόμο και μου κόβει ο,τι θέλω να κόψω.

Είναι μεσημεράκι και γενικά είναι μια ήσυχη ώρα. Στην περιοχή που μένουμε δεν υπάρχει κίνηση. Παρακολουθώ εδώ και μέρες έναν περίεργο τύπο κάτω από το σπίτι μου. Έχω αρχίσει να φοβάμαι λιγάκι. Κοιτάει προς το διαμέρισμα μου. Τις τελευταίες μέρες δεν βγαίνω από το σπίτι εξαιτίας του. Έρχονται όμως τα παιδιά εδώ.

Σήμερα όμως είχαμε κανονισει να πάω από το σπίτι του Φιλίππου. Δεν θα πάθω κάτι. Απέναντι είναι. Ετοιμάζομαι και φεύγω από το σπίτι. Αυτός ο άνδρας με πλησιάζει. Βγάζει ένα μαχαίρι. Έχω κολλήσει στον τοίχο. Κάτι λέει σε άγνωστη γλώσσα. Ώσπου τον βλέπω να πέφτει κάτω αναίσθητος. Ο Φίλιππος με τραβάει από το χέρι. Πάμε γρήγορα σπίτι του.

"Τον σκότωσες;" ρωτάω τρομαγμένη

"Δεν τον Χτύπησα και πολύ δυνατά." Απαντά ασυναίσθητα.

"Ευχαριστώ που με έσωσες." Είπα και τον αγκάλιασα.

"Αν δεν σώσω εσένα ποιον θα σώζω;" ρώτησε γελώντας και με έκλεισε στην αγκαλιά του.

Έχουμε μια διαφορά ύψους. Εγώ 1,65 κι εκείνος 1,85.

"Που είναι ο Άγγελος;" ρώτησα αφού πρώτα κοίταξα τριγύρω το σπίτι.

"Πήγε να βγάλει εισιτήρια." Είπε

"Για πότε;" ρώτησα

"Αύριο πετάμε." Απάντησε

Το χαμόγελό μου έσβησε για λίγο.
Εγώ θα εμένα εδώ. Ξανά μόνη μου. Βλέπεις οι δικοί μου πήγαιναν συνεχώς ταξίδια οπότε κι αν πήγαινα στο πατρικό μου πάλι μόνη θα ήμουν.

"Τι έπαθες μικρούλα; Γιατί χάθηκε το χαμόγελό σου;" ρώτησε και κάθισε δίπλα μου στον καναπέ.

"Γιατί εγώ θα μείνω εδώ μόνη μου χωρίς παρέα. Κι εσείς θα περνάτε καλά...." άρχισα τα παράπονα.