Τι Γίνεται Με Εμάς; (1,5)

Όλοι No 1

Λουκία.

Κάθομαι στο δωμάτιο του Νικόλα και του διαβάζω παραμύθι. Είναι απόγευμα. Αύριο είναι ο γάμος. Το βράδυ θα μαζευτούμε στο πατρικό της Φαίης. Χτες πήγαμε στο σπίτι της στη Θεσσαλονίκη. Στρωσαμε το νυφικό κρεβάτι. Κάναμε διάφορα έθιμα.

"Μαμά θα πάμε στην θεία Φαίη το βράδυ;" ρώτησε ο Νικόλας.

Δεν είχε όρεξη για παραμύθι μάλλον.

"Έτσι είπαμε. Δεν θέλεις;" ρώτησα

"Θέλω. Θα είναι κι ο μπαμπάς εκεί." Μου δήλωσε.

Αυτό το είχα ξεχάσει.

"Νικόλα μου ήθελα να σου πω κάτι πάνω σε αυτό το θέμα. Θα σου άρεσε αν πηγαίναμε σε άλλο σπίτι. Θα είναι με πολλά λουλούδια και με μεγάλο κήπο." Εξήγησα

"Μαμά δεν θα γίνουμε οικογένεια ξανά;" ρώτησε με τα μεγάλα μάτια του

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι.

"Δεν πρέπει να γίνει αυτό. Το μωρό μας πρέπει να έχει σωστή οικογένεια." Είπε

Το κακό είναι ότι έχει δίκιο.

"Νικόλα μου ούτε για το μωρό μας θέλω να μάθει ο μπαμπάς." Είπα

" Μα γιατί; Μπορεί να το αγαπάει." Είπε

"Όχι Νικόλα μου. Είναι πράγματα μεγάλων αυτά κι εάν μας αγαπούσε και τους τρεις θα ήταν εδώ.... Έλα να σε ντύσω τώρα." Είπα

Δεν μίλησε καθόλου έδειχνε σκεπτικός. Του Φόρεσα ένα μπλε παντελόνι με ένα γαλάζιο πουκαμισακι.

"Εσύ θα είσαι για πάντα ο πραγματικός μου άνδρας." Είπα. Και τον φίλησα στο μάγουλο. Γέλασε.
Πήγα κι εγώ να ετοιμαστώ. Το παιδί κάθεται στο σαλόνι και παρακολουθεί κινούμενα σχέδια.

Ζωή.

Αρχίζω κι εγώ να ετοιμαζομαι. Η μητέρα μου είναι έτοιμη. Πήγε δίπλα στην κύρια Έφη για να βρουν τι θα φορέσει . Ο Michael μπαίνει στο δωμάτιο. Ήταν ντυμένος με ένα λευκό παντελόνι κι ένα θαλασσι πουκάμισο. Στα χρώματα δηλαδή του φορέματος μου.

"Michel μπορείς να με βοηθήσεις και να με κουμπώσεις;" του ζήτησα.

Εκείνος ήρθε και με κούμπωσε προσεκτικά. Με φίλησε στον λαιμό.

"Πώς σου φαίνονται προς το παρόν τα ελληνικά έθιμα γάμου;" ρώτησα

"Είστε καταπληκτικοι. Ξέρετε πως να γιορτάζετε." Είπε χαμογελώντας.

"Και που να δεις κι αύριο. Αν και δεν είναι τόσο παραδοσιακός αυτός ο γάμος." Εξήγησα.