Aşk Tanrıçası 3

FİNAL 1/2

Arabanın camına kafamı yaslamış etrafa bakıyordum. Yağmur damlaları teker teker  camlara düşüyodu.  Hayatta böyleydi . Yağmur damlaları gibi. Hepsi teker teker  hayata başlıyor. Bir kişiyle birleşiyor ve hayattan göç ediyor. İnsan her anına şükretmeli. Her anına. "İşte hayat bu "  diye değilde  "İşte bunu gördüğüme şükürler olsun" demeli.

Hâlâ  olayın  etkisindeydim. Üzeyir  o kızı  neden bıraktı, Neden izin verdi  hâlâ   anlayamıyorum.  Gözlerimi  ona döndürüp  bakmaya başladım. 

-"Neden böyle birşey  yaptın?"

Dudaklarini yalayıp  bana döndü. 

-" O adamın belindeki silahı gördüm.  Sana zarar gelsin istemem Beyza."

Gözlerimi  devirip önüme  döndüm . Bunu yapmasını  sağlayacak bir sebep miydi? Tabikii hayır. 

Evin önüne  geldiğimizde  yavaşça  kapıyı  açtım  . Sakin adımlarla kapıya yönelirken aniden karşımda  beliren  bir  Buğra görünce  çığlık  attım.  Buğra mı?  Yohamına.

-"Buğraaağğ!"

Kollarımı açıp  sarılmamla beni kucağına  aldı .  Yere indirip öpmeye başladım. 

-" Çok özlemişim be ." 
 
Arkamı  döndüğümde çenesini dişlerini paramparça  edecek  kadar  sıkmış bir Üzeyir  beklemiyordum tabi. Ona dönüp  selamlaşmalarını sağladım. 

-" Üzeyir  bu kuzenim Buğra.  Kendisi  Fransada yaşıyor. Yani  türkçesi  çok  az o yüzden ."

-bu sefer Buğraya  döndüm-

Buğra   bu da  benim   sevgilim  Üzeyir.  "

  Üzeyir    parmagini kaldırıp;

-" Ve sözlüsü."

Göz  devirerek  evin kapısını  açtı ve içeri  O NE LAN

-"BUĞRA AYAKKABILARINI 5 SANİYE IÇERİSİNDE  CIKARTMAZSAN SENIN EBENE KAYARIM !"

Buğra ve Üzeyir'in şaşkın  gözleri  ustumdeyken   hızlıca ayakkabısını  çıkaran  Buğra yı  izledim. Sonra da koltuğa  oturduk. Buğranın Üzeyir in bakışları  üzerine  korkması ve benim onları  izlemem . Burada iki erkek arasında  kalmış  kız rolü  oynamış  oluyorum farkındayım . Şu an bu rolden çıkıp  yerdeki kirli çorabım olmak istiyorum.  Veya bir termus. Herhangi birşey. 

-" Ee gençler  daha daha nasıl  ?"

Ikisinin sinirli bakışları  üzerime  toplanınca  iyice koltuğa  sindim
-"tamam hiçbirşey  demedim."

İkisininde gozlerine bakarsak insan  kendi kendine  korkuyor tabii. Konuyu değiştirmek  için
Buğra ya döndüm. 

-" Nasılsın  sen sarı civciv?"

Sorduğum  soru üzerine  gözlerini  Üzeyir den alıp  bana döndü.
-" İyiyim bende Tanrıya şükürler olsun. "

Gülümseyip  saate baktım.  Epey geç olmuştu.

-"Seni koltuğa  alıcam çünkü  çok yer yok. Buralarda yaşayabilirsin herhalde." diyip güldüm. 

-" Yaşarım herhalde."

Üzeyir in kolundan tutup yatak odasına  doğru  çekiştirmeye başladım.  Odaya girip yatağa  atladım  ve Üzeyir  ışıkları  kapattı. 

-" Bu çocuğu  hiç  sevmedim. "

-" Neden ya ?"

Omuz silkti. Önyargılı köpek. Hızla yatağa  girip kollarının  altına girdim.

Tam uyuyacaktım ki salondan  bir bağırış geldi.