Zonnecrème, bril, gucci-pet, shirt heb ik al aan net als short, extra shorten mee, ook handdoek en dan ben ik klaar. Door de spiegel bekijk ik mezelf. Donker zwart haar in de war, heel lichte baardje, grote donkere ogen en beetje getint. Ik moet dringend wat donkerder worden. Nu ben ik niet aan het werk, wel op het strand straks als strandwachter, maar je begrijpt wat ik bedoel. Genoeg met die professionele gedoe. Zain is vertrokken en ik pak de autosleutels van mijn vader. Normaal zou ik met mijn auto gaan, maar op het laatste moment moest die moeilijk doen en gerepareerd worden. Ik rijd naar het strand, het is niet zo ver. Best dichtbij. Daar zoek ik een plek om te parkeren en met mijn spullen loop ik naar mijn plaats. Het is vroeg en er zijn niet zoveel mensen. Ik kijk naar boven, naar de grote rots. Als ik daar sta, kan ik iedereen beter zien. Een paar jongens springen vanboven helemaal naar het beneden, het water in. Die durven.
"Brahimm?"hoor ik een stem achter me. Als ik me omdraai zie ik Fouad. "Vriend, waar was je al die tijd?? Amsterdam? Parijs? En je hebt me niet bezocht?"vraagt hij. Fouad komt uit Amsterdam en hij weet dat ik soms moet reizen voor mijn werk. "Ewaa, ik had het druk a sahbe", zeg ik en we geven elkaar een mannelijke knuffel. "Waar is Zain?"vraagt Fouad. "Ah, die had nog wat dingen te doen", zeg ik terwijl ik om me heen kijk. "Ewa, hoe graagg ik hier ook wil blijven praten, mijn vrouwtje en ik gaan wat eten", zegt Fouad. Met grote ogen kijk ik hem aan. "Ben je verloofd?"vraag ik. "Getrouwd, broer", zegt Fouad. Ik feliciteer hem, want echt, ik heb dit niet zien aankomen. Fouad gaat weg en ik ga op de strandwachtersstoel zitten. Als mijn blik weer naar boven gaat, naar de rots zie ik een meisje en een jongen. Weer een koppel?? Man, ik moet dringend iemand vinden in mijn leven. Als ik zie dat de jongen het meisje duwt, glijdt het meisje uit en gillend valt ze het water in. Geschrokken ren ik richting het water. Ik spring het water in en zwem naar het meisje dat aan het spartelen is in het water. "He-lp", probeert ze te zeggen en ik ben zo dichtbij ... zo dichtbij... Op het moment dat ik bij haar ben gekomen, verliest ze het bewustzijn en pak ik haar in mijn armen vast. Ze voelt licht aan en haar ogen zijn dicht. Maar ik kan horen dat ze ademt. Toch? In paniek ren ik het water uit en leg ik haar op een deken van een vrouw die zegt dat ik haar daar wel mag leggen.
Het meisje spuugt water uit en langzaam opent ze haar ogen. Ze heeft mooie bruine ogen en glanzende bruine haren (waarschijnlijk door het water) Ze kijkt me eerst vreemd aan en dan gunt ze me langzaam een glimlach. Als er een jongen bij komt staan, kijk ik van hem naar haar. Ze is echt mooi, te mooi.. ik besef dat door haar aanwezigheid en door haar blik mijn hart sneller laat kloppen. Gewoon door haar blik.. Zouden ze samen zijn? "Sorry, Imane, maar ik dacht echt dat je kon zwemmen", hoor ik de jongen zeggen. Komen ze ook uit Belgie?? "Komen jullie uit Belgie?"flap ik eruit. Imane gaat deftig zitten en knikt langzaam. "Dankje", zegt ze zacht en geeft me weer één van haar blikken. "Het is mijn werk", zeg ik ook zacht, vooral omdat ik niet wil dat ze hoort dat ze iets met me doet. "Zijn jullie eh..", begin ik, maar snel schudt Imane haar hoofd. "Nee, het is mijn stomme neef maar", zegt ze en ik merk dat ik opgelucht ben. "Mijn naam is Brahim", zeg ik, want ik wil dat ze het weet. Ze knikt, glimlacht en dan loopt ze weg. Het waren wel de mooiste paar minuten van mijn leven.
