We zijn nu in de luchthaven en geiriteerd staar ik voor me. Rahaf die naast me staat, kijk me bezorgd aan en houdt me een reep chocolade voor. Glimlachend neem ik het aan. "Dankje", zeg ik maar mijn geirriteerd gevoel blijft. "Wanneer komt die rotvliegtuig??"vraag ik en probeer hierbij vooral niet naar Zain en Imane te kijken die afscheid van elkaar nemen. Ze kennen elkaar nog maar net, maar het zijn net verliefde pubers! "Ohh, zijn ze niet cutee", zegt Nora die op ons af komt stappen. Ik werp een blik op Zain die de handen van Imane sterk vastneemt. "Zal wel", zeg ik droog. "Wanneer ga jij mij trouwens vertellen wie jouw geliefde is? Het meisje waar je zogezegd verliefd op bent?"begint Nora zomaar. Beschaamd kijk ik van Nora naar Rahaf. Rahaf werpt me een wantrouwende blik toe. Zonder na te denken, sleur ik Nora ver weg bij de rest. "Auww, laat me los", zegt Nora. "Ik vind niemand leuk, vergeet wat ik zei!"zeg ik snel. Als Imane dit hoort... en ze erachter komt dat ik haar leuk vind... geen idee wat er dan zal gebeuren.
Als we aankomen in Belgie, pakken we onze koffers en houden een taxi aan. Zain gaat met Nora naar ons huis en ik en Rahaf naar het bedrijf. "Zou je niet beter rusten?"vraagt Rahaf. "Nee, ik ga vanavond hard doorwerpen, we hebben maar vier weken! Onthou dat", zeg ik enkel. Mijn gsm heb ik direct aangezet en ik pleeg enkele telefoontjes. Rahaf staart uit het raam terwijl ik wat pogingen doe om mijn succesvolle bedrijf te redden van haar ondergang.
"Klop klop", hoor ik opeens en ik kijk op van mijn bureau. Daar zie ik opeens Nora. "Wat doe jij hier?"vraag ik. "Het is laat", zegt ze. "Jaa precies, dus wat doe je hier? Moet je niet gaan slapen ofzo?"vraag ik. "Ik meen het, Brahim, kom naar huis. Morgen kun je wel verder gaan, Zain heeft iets lekkers gemaakt", hoor ik haar zeggen. Vermoeid ga ik met mijn handen door mijn haar. Ik heb geen oog dicht gedaan sinds deze ochtend, ik ben kapot!! "Goed", zeg ik en dan sta ik op. Thuis aangekomen, zie ik dat Zain inderdaad iets heerlijks heeft gekookt. Ik sla een arm om hem heen en zeg: "Habibti, allemaal voor mij?" Zain probeert wat afstand te creëren en als ik dat doorheb, geef ik hem expres een kus, wat me een pak slaag oplevert. "Tfoee, zemmer!!"hoor ik Zain zeggen en lachend pak ik een bord om het eten erin op te scheppen.
Na mijn laatste happen zeg ik: "Dit was echt de moeite waard om naar huis te komen. Sinds wanneer kun je koken, a izan?" Maar Zain antwoordt niet en als ik naar hem opkijk, zie ik dat hij glimlachend wat aan het typen is op zijn telefoon. Een slecht gevoel gaat door me heen en ik weet dat het fout is, want Zain verdient alle liefde van de wereld, want Zain is mijn vriend. "Doe haar de groeten van me", zeg ik enkel en Zain knikt. "Zal ze wel leuk vinden", hoor ik hem zeggen. En het enige wat ik doe, is hopen dat hij gelijk heeft.
