Volgende ochtend word ik gewekt door wahed gekke lach. Dit kan maar één iemand zijn. "NORAAAA, KUN JE AUB ZWIJGEN MET JOUW KOEIENLACHH????!!!"roep ik. Man, wat kan Nora soms irritant zijn. "Omgg, BRAHIMMM KOM NAAR HIER, WE HEBBEN BEZOEKK", roept Nora terug. Bezoek? Toch niet Rahaf weer? Telkens wanneer ik haar zie, heb ik weer zo'n gevoel dat er weer iets fout is. Ik pak een shirt, aangezien ik zonder shirt heb geslapen (was te warm a sahbe) en doe die aan. Met mijn haar in de war, loop ik de woonkamer binnen, waar ik gelijk automatisch stop. "Imane?"vraag ik. Is dit echt of bevind ik me nog steeds in één van mijn dromen? "Jaa, ze is eerder gekomen doordat ze hier trouwfeest heeft van haar beste vriendin", legt Zain uit alsof hij ook nog eens haar beste vriendin kent. "Ik ehm, had je niet verwacht", zeg ik eerlijk. Ik hoop maar dat ik er ça va uitzie en niet als wahed woeshoem. Zo snel als ik kan (maar niet te snel, ze mogen niks doorhebben) loop ik naar de badkamer. SHIIIIIIIIIIIIIIIIIITTTTTTTTTTTTTT!! Zie ik er altijd zo lelijk uit? Mohiem, ik neem een douche, scheer mezelf en dan trek ik mijn deftige hemd aan met broek. Als laatste zorg ik ervoor dat mijn haar in model wordt gebracht.
"Ohlaaa, Brahimmm, hoezo zie je er opeens zo knap uit? Indruk maken op iemand, wella?"vraagt Zain nietsvermoedend. Ik schud lachend mijn hoofd, maar als ik naar Imane kijk, zie ik dat ze ook naar mij kijkt. Even ben ik gevangen in haar blik. Maar Nora met haar koeienlach moet alles weer verpesten. "Hij indruk maken? HAHAAHAHH, laat me niet lachen", zegt ze. "Jaa, mensen, laat haar vooral niet lachen", zeg ik. Dat levert me een schuine blik van Nora op. Als ik met mijn aktetas de deur uit wil, houdt Zain me tegen. "Wat is er, vriend?"vraag ik. "Ik wilde je even meedelen dat ik vanavond niet naar hier kom, ik ga gewoon naar huis", hoor ik hem zeggen. "Hoezo dat nu weer? Toch niet met Imane, hé?"vraag ik. Zain schudt lachend zijn hoofd. "Doe normaal vriend, zo ben ik niet! Maar we hebben wel een afspraakje en ik ga laat thuis zijn dus leek me beter om gewoon naar mijn huis te gaan", zeg ik. Ik knik en dan ben ik de deur uit.
De hele dag heb ik rondgelopen met de gedachten: Zain en Imane hebben afgesproken. Ik snap ook niet dat het me verbaasd, ik bedoel, het is overduidelijk dat ze nu wat hebben. "Kun je me die papieren aangeven?"vraag ik en Rahaf overhandigt me de papieren. "Je bent vandaag wat afwezig, Brahim. Gaat het wel?"vraagt Rahaf uit het niets. Ik haal mijn schouders op. "Ik heb geen idee waar je het over hebt." Maar diep vanbinnen weet ik dat ontkennen geen zin heeft. "Is het door... dat ene meisje?Ze is wel lief", zegt ze. Ik kijk haar vragend aan. "En ze is samen met Zain, nee, dat meisje kan me gestolen worden", doe ik anders voor dan ik me werkelijk voel. Al wenste ik dat het gewoon echt zo kon zijn. Dat het me gewoon koud kon laten.
