Als ik thuis kom van mijn werk, zie ik Nora liggend voor de tv. "Hoe gaat het, kleine?"vraag ik. Nora haalt haar schouders op. Iets aan haar manier van doen, zegt me dat er iets ergs is. "Is er iets gebeurd?? Wie moet ik in elkaar slaan?? Wyww, ze gaan kennis maken met deze hier en deze", zeg ik terwijl ik mijn vuisten laat zien. Nora schudt lachend haar hoofd. "Er is niks gebeurd", zegt ze. "Maar waarom dan dat droevige gezicht?"wil ik weten, maar als ze me een dodelijk blik werpt, weet ik dat het meisjesding is en ik me beter niet moet bemoeien. Zuchtend loop ik naar mijn kamer. Het is al laat en ik hoor dat Nora de tv heeft uitgedaan om ook te gaan slapen.
Normaal zou ik gaan slapen, maar Zain en Imane zitten in mijn hoofd. Wat zouden ze nu doen? Pff, ik word gek gewoon!! Ik sta op om wat te gaan drinken en opeens hoor ik stemmen. Als ik mijn kamer uitloop, merk ik dat de stemmen komen van Nora's kamer. Ik hou mijn oor tegen de deur gedrukt (ik ben heus niet aan het afluisteren) en luister verder naar wat Nora zegt.
Nora: Nee, ik vind hem echt niet zo leuk
...
Nora: wat?? ik ga hem echt niet voor mezelf winnen? Hajar, dat is de domste plan ooit!
...
Nora: pff, ik vind het alleen lief als hij haar zo behandelt, ik wou gewoon dat ik haar was, snap je?
...
Nora: ja slaap lekker, ik ga ook slapen.
Is Nora verliefd??? Awilii, wat moet ik hier nu mee aan?? Ze is nog maar 17!! Veel te jong, veel te jong! Als ik terug naar mijn kamer wil, wordt de deur opeens hard geopend. Nora schrikt als ze me ziet. "Heey, zusje, wou net naar je toe komen", zeg ik totaal onschuldig. "Waarvoor?"vraagt ze. "Geen idee", antwoordt ik lachend. Man, wat ben ik dom zeg! "Wanneer komt Zain thuis met zijn girlfrienddd??"vraagt Nora. "Niet, hij gaat naar huis", antwoord ik. Nora kijkt me droog aan. "En wanneer ga jij trouwen? Je wordt er niet jonger op", zeurt ze. Serieus, Nora en mijn moeder: kopiee!!!
"Ik stoor toch niet hé?"vraag ik aan de telefoon. "Nee, man", hoor ik Zain zeggen. Sorry, maar ik kon er niet tegen. Ik moet gewoon weten wat ze aan het doen zijn! "Dus wat doen jullie nu?"vraag ik. "We verlaten momenteel het restaurant. Brahim, ik moet nu ophangen, maar ik spreek je morgen", zegt Zain en dan hangt hij op. Beledigd (zoals alleen een vrouw zich kan voelen) kijk ik naar mijn gsm. Oh no, he didn't!! Taazzz. Ik steek mijn telefoon weg en staar naar mijn plafond in de hoop dat ik in slaap val om aan deze ellende te ontsnappen. Tot mijn gsm dan weer overgaat. Het is Zain. Als ik opneem, hoor ik slecht sirenes, een huilende stem en een mannelijke stem dat me vraagt wie ik ben. "Sorry, wat is er aan de hand?"vraag ik en ga in één ruk overeind zitten op mijn bed. "Zain Rasbirih heeft een ongeluk meegemaakt, mag ik vragen met wie ik spreek en wat u sociale contacten zijn met Zain?"hoor ik de stem dat van niemand anders kan zijn dan een politieagent.
