Zain heeft er nooit zo mooi uit willen zien en ik vraag me stiekem af hoe dat komt. Als Rahaf me belt, zie ik dit als een kans om even weg te gaan bij Zain en even niet te denken aan de situatie dat hij vanavond Imane haar hand gaat vragen. "Rahaf, zo leuk je te spreken", zeg ik. "Ja, heb je lang niet gezien buiten werk, gaat het wel?"vraagt ze bezorgd. Zo is ze, altijd bezorgd. "Gaat wel", antwoord ik maar ik weet het zo net niet. "Wil je vandaag anders hierheen komen? Mijn broers willen je zien", zegt ze. "Gaat niet, Zain gaat de hand vragen van Imane, ik moet erbij zijn", vertel ik. "Oh en ehm... wanneer ga je mijn hand vragen?"vraagt ze. Hier weet ik niks op te zeggen. Het was begonnen als een truc om Imane jaloers te maken, maar nu is het zo geloofwaardig. "Ik moet gaan, denk ik", zeg ik dan maar.
"Niet liegen, zie ik er wel echt goed uit??"vraagt Zain. Ik zucht. "Doe normaal man, ja je bent mijn zin inoe, nu goed??"vraag ik geirriteerd en lachend kijkt Zain naar Nora. "Wat denk jij?"vraagt Zain. "Ik vind dat je er heel goed uitziet", zegt ze en iets aan de manier waarop ze dat zegt... iets aan de manier waarop ze elkaar aankijken... man, dat geeft me gewoon wahed raar gevoel. Onderweg naar het huis van Imane, weet ik niet meer wat ik moet denken. Nee, ik wil Imane niet voor Zain. Vooral omdat ze mij toebehoort, maar omdat ze achter Zains rug met mij is en ik wens Zain veel beters toe dan haar. Alleen jammer dat er niks is dat ik kan doen. Tenzij ik opeens zomaar mezelf verraad. Wat ik niet van plan ben. Ik kan niet mijn broeders hart breken. "We zijn er", zegt Zain en ik kan zien dat hij zenuwachtig is. "Weet je zeker dat je dit wilt doen?"vraagt Nora aan hem. "Nu is er geen weg terug", zegt hij zacht en kijkt naar het huis van Imane. Het huis waar ik zo vaak ben geweest om haar op te halen voor iets. "Nee, er is geen weg terug", zeg ik en langzaam voel ik dat mijn hart sterft.
Imane komt de thee brengen en aan haar gezicht te zien, is ze in de war. Ze probeert telkens oogcontact te zoeken, maar ik vermijd die expres, want wat moet ik doen dan?? Ze gaat trouwen, met mijn goeie vriend Zain, dus uit respect voor hem, laat ik varen wat ik en Imane hadden. Als we iets al hadden. "Jullie willen vast wel buiten met elkaar spreken", stelt de moeder van Imane voor, maar wat ze niet weet is dat ze elkaar al kennen. Toch staat Zain op en Imane volgt hem naar buiten. Ik kan het niet langer dan een paar minuten uithouden of ik sta op. "Ik denk dat ik ff buiten een luchtje ga scheppen", zeg ik. "Rookt hij?"vraagt de moeder van Imane zacht aan mijn moeder waarop ze natuurlijk haar hoofd schudt. Buiten zie ik Zain... en ik zie Imane... Ja, en het breekt mijn hart.
