"Sorry meneer de agent, ik kom er zo aan, zou u me willen vertellen waar Zain nuu naartoe gebracht word?"vraag ik helemaal in paniek. Ik pak een broek en een hemd en probeer ze aan te doen, tot ik iets merkwaardig hoor. Gelach. Waarom zou een agent lachen?? "Zain, is dit een grap??"vraag ik en als ik Zain hoor zeggen dat ik erin was getrapt, hang ik zonder wat te zeggen op. Tfoee, die woeshoem had me! Rustig ga ik weer terug slapen. Man, hoe oud zijn ze?? Kleuters.
Volgende ochtend heb ik geen zin om te werken. Maar toch sta ik op om met Zain misschien wat rond te hangen. Ik pak mijn kleren en in de badkamer neem ik een lange douche. "Kom uit de badkamer!!! Ik wil ook!!"hoor ik Nora schreeuwen en expres doe ik trager. Als ik klaar ben, kom ik uit de badkamer en krijg ik een boze blik van Nora. In mijn kamer zie ik dat ik een nieuw bericht heb.
Ben er vandaag de hele dag niet, zou je Imane iets aan haar willen geven? Ligt in je kast, Zain
Zain is er niet? Ik denk dat hij waarschijnlijk zijn moeder gaat bezoeken. Het ziekenhuis waar ze verblijft is duur en veel te ver. Ik loop naar de kast en als ik die opens zie ik een mooie gepakte kleine doos. Ik pak die op en ben de deur uit. Als Zain er niet is, heb ik de hele dag met Imane. Zou ik wel langer dan nodig bij haar blijven? Ergens twijfel ik wel. Het zou voelen alsof ik mijn vriend verraad. Kom op, Brahim, vergeet al die gevoelens. Bij het huis van Imane, zie ik dat ze opent. Haar ouders zijn nog steeds huis en ze laat me binnen. Even aarzel ik, maar stap toch naar binnen. "Mooi huis", zeg ik. "Dankje", zegt ze. "Ik kom je iets brengen", begin ik direct ter sprake. Als ik de doosje tevoorschijn haalt, kan ze haar ogen niet geloven. "Voor mij?"vraagt ze. Ik knik. Ze pakt het doosje aan en onverwachts omhelst ze me. "Je bent zo lief, dankje", hoor ik haar zeggen. Ik zou nu moeten zeggen dat de cadeau van Zain komt, maar in plaats daarvan zeg ik: "Ach, valt wel mee."
-----------------------------------------------------------------------------------
"Dat meen je niet??"vraagt ze lachend. Ik slik de koekje neer en knik. "Echt wel! Heb ik echt meegemaakt", zeg ik en daardoor moet ze harder lachen. Het was echt fantastisch met haar. Ik weet zelf ook niet waarom ik heb besloten om wat langer te blijven, maar ik heb geen spijt. Als ik een bericht krijg, open ik die.
Rahaf: Goed nieuws!! Kan ik je over een paar uur zien?
Automatisch moet ik glimlachen, want ik weet wat voor goed nieuws. Wat ik niet doorheb, is dat Imane ook naar het bericht kijkt. "Je vriendin?"vraagt ze. Het klinkt precies alsof ze jaloers is. Of beeld ik me dat gewoon in? Zonder na te denken, knik ik. "Rahaf is een schat, we zijn al zo lang samen! Ik denk zelf dat ik de stap ga nemen om haar eeuwig de mijne te maken", zeg ik. Ja, het is gelogen, maar ik en Rahaf zijn wel echt lang samen. Misschien niet in die zin, maar wat kan het kwaad? Ik zie dat Imane teleurgesteld kijkt en ik vraag me af waarom, aangezien ze met Zain is.
