" hyung သက္သာရဲ႕လား ေခါင္းကနာေနေသးလားဟင္ "
" ဟင္ aww ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး သက္သာတယ္ "
" တစ္ကယ္လား ေသခ်ာလို႔လား "
" အင္း …… hyung အလုပ္သြားေတာ့မယ္ "
" ဟင္ အေစာၾကီးလား မနက္စာေရာ "
" အလုပ္မသြားခင္ ဝင္စရာေလးရွိလုိ႔
မနက္စာက အဆင္ေျပသလို စားလိုက္မယ္"
" ဟာ အဆင္ေျပသလိုဆို စားေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး သိတယ္ ခဏေစာင့္ဦး "
" သြားရေတာ့မွာ ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲ "
" ေနပါဦးဆို "
ခဏၾကာေတာ့ ~~~~
" ေရာ့ လမ္းမွာစားသြား ဒါမွမဟုတ္လည္း အလုပ္ေရာက္တာနဲ႔တန္းစား စားျဖစ္ေအာင္စားေနာ္ မနက္ေစာေစာထျပီးလုပ္ထားတာ စားေစခ်င္လို႔ တူတူစားမလို႔ကို အခုွေတာ့တစ္ေယာက္ထဲ စားရေတာ့မယ္ "
ChangKyun ရဲ႕ ပြစိပြစိေျပာသံႏွင္အတူ HyungWon လက္ထဲသို႔ ေရာက္လာတာက မုန္႔ဘူးေလးတစ္ဘူးနဲ႔ ဓါတ္ဗူးတစ္ဗူး ………
မုန္႔ဘူးထဲမွာေတာ့ sandwich ေလးေတြ ဓါတ္ဗူးထဲမွာေတာ့ ေကာ္ဖီ
" ေက်းဇူးေနာ္ ဒါဆို hyung သြားျပီ ေက်ာင္းသြားရင္ ဂရုစိုက္ "
" hyung လည္းဂရုစိုက္ေနာ္ "
ေအာက္ထိလိုက္ပို႔ဖို႔လုပ္ေနတဲ႔ ကေလးကို တံခါးဝကေနသာ အတင္းႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္ဝင္ခိုင္းလိုက္ရတယ္ HyungWon တစ္ေယာက္ ပိတ္သြားတဲ႕တံခါးေလးကိုမီရင္း တ ဒုတ္ ဒုတ္ ျဖစ္ေနတဲ႔ ရင္ဘတ္ဘယ္ဘက္ျခမ္းကို လက္ေလးအုပ္ရင္း ျပဳံးမိတယ္ ………
@ ရင္ခုန္တတ္ျပီတဲ႔လား ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ ရင္ခုန္တတ္ျပီ ကေလးရယ္ မင္းေၾကာင့္ ……… ေက်းဇူးပါ ခံစားခ်က္ အသစ္အဆန္းေလးကို ခံစားခြင့္ေပးလို႔ အခ်စ္ဆိုတာကို သိခြင့္ရေအာင္ ဖန္တီးေပးလို႔ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ခ်စ္ရသူေလးအျဖစ္ တည္ရွိေပးလို႔ အရမ္းခ်စ္မိေနျပီ ေခးရယ္ @
# တစ္ကယ္ေတာ့ အလုပ္မသြားခင္ ဘယ္မွဝင္စရာမရွိ ႏွစ္ေယာက္အတူ မနက္စာစား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္မိ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိရင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ျပီးေတာ့ အခုတေလာ ေခးနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ေတာင္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ မလံုမလဲနဲ႔ အဲ႔ဒါေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ညာျပီးထြက္လာတာ သိတယ္မလား ခ်စ္တတ္စဆို ရွက္ရမ္းရမ္းတတ္တယ္ေလ အဲ႔ဒါေၾကာင့္လည္း ညက ေခါင္းနာျပီးျပီ ဟင္းးးး Chae HyungWon မင္းေတာ့မလြယ္ဘူး အခုမွအစကို ……… #
