My POV
Nandito kami ngayon sa Everlasts. Pinagtritripan namin lahat ng bulaklak. Kanina pa kami nandito at parang hindi nagbabago ang oras. Masaya ako kasi atleast nakakapag arrange ako ulit ng flowers. Ang girly kasi mashado ng flower arranging kaya paminsan minsan ko lang ginagawa. I prefer reading books. Pero mahal ko parin ang mga bulaklak.
"Nata, Halika! Bilis!"
Tawag ko kay Anatalia at tumakbo naman siya papunta sakin. Nata ang tawag ko sa kanya. Ang haba kasi ng Anatalia. May dala dala siyang isang stem ng bulaklak at buhay na buhay ito. Ang ganda ng kulay niya. Yung akala mo kakabloom niya lang. Ghad, naakit tuloy ako."Whoo, grabi. Feeling ko ang layu ng tinakbo ko. Bakit ba kasi bulaklak dito bulaklak doon Ate?"
Napatawa ako ng mahina sa tanong niya. Bakit niya ba ako tinatanong eh, wala naman akong alam at hindi ko alam kung anong isasagot ko. Ayokong maglie sa bata.
Napakamot ako ng batok. "I dunno too, but by the way. Saan mo nakuha yan?"
Agad naman siyang pumikit at pinagdampi ang dalawang palad niya.
"AteSorrynaakalakokasikayakosiyangpatayinkatuladngginagawamoperoIfailed!"This time, si Ruth na nagbabasa ng Everlasts facts ay napatawa ng malakas.
'Ang cute niya'
Napatingin ako kay Ruth na kasalukuyang nagbabasa na ngayon. Dahck, kaninong tinig nanaman iyon? Kabastian ha.
"Okay lang Nata. Can I hold it?"
She nodded attentively at she gave me the flower.
Nung hawakan ko yun ay biglang nalanta yung mga dahon sa stem. Ghad, Namamalikmata lang ba ako?
Malamang! Baliw.
Pero siguradong nagbago yung anyo eh. Nung hinawakan ko siya nalanta talaga.
"Oh? Bakit ka malungkot Ana?"
Tanong ni Ruth kay Nata. Teka mas maikli yung Ana ha. Yun nalang yun itawag ko sa kanya."Kasi bakita ba kasi hindi ko siya kayang mailanta!? May Dugong Itim naman ako ha! Actually I am 100% sure that I'm from Black Familia! Bakit hindi ka kasi malanta!"
Sigaw niya sa bulaklak.Sabi na't hindi ako namamalikmata lang. Nung hinawakan ko talaga yung bulaklak nalanta yung mga dahon. Pero how come aber?! Emeged, nastrestress na ako sa mga nakikita ko this past few days ha. I know this city is just normal. Normal ba yung under the river city? Hindi naman ako tanga no. But I'm just pushing myself not to believe that this place is under water. Edi sana lumulutang ako. At may mala- Sandyng bagay rin ako sa ulo ko cause I can't survive under water. Pero wala. I can breathe! As IN Breatheeeee! See? So ayokong magpaniwala. I'm pretty enough.
BINABASA MO ANG
Section Jade
Teen FictionLost River Sa mundong ito, maraming mapipintas. Walang pamilya, walang mahal mahal. Kakampi kaman o kalaban, papatayin at kakalabanin ka sa kahit anong gusto nila basta't nakakataas ka.