Born to Kill

Chapter 40-

Natalia's POV

We we're watching a movie, I'm beside Jeric, and I didn't know what to feel when that happened. Nagkatinginan kami and I felt something. Pero bigla na lang akong nakaramdam ng pagsakit ng ulo ko, at umitim ang paningin ko.

Pagkagising ko ay nasa kwarto na ako, I felt Jeric'a hand, holding mine. This is what I felt yesterday. It's like, something in my chest is beating so fast and... crazy.

I feel something in my stomach too, hindi naman masakit pero parang meron talaga. I moved my hand para makuha ang kamay ko. Bakit niya ba kasi hinahawakan ang kamay ko?

"Hmm.." he moaned ng magalaw ko ang kamay niya, nakaupo lang siya beside my be at nakapatong ang ulo nya sa kama. He got up and stretched his arms with close eyes.

"Hi." I greeted, napatingin naman siya sakin. Biglang lumiwanag ang matamlay niyang mukha. Kumislap ang kanyang mga mata at kumorba ang labi niya.

"Oh hello..." he smiled. Pero medyo awkward. Napakamot naman siya sa ulo niya. "I'm so sorry sa nangyari kagabi." umiling ako.

"Ba't ka nagso-sorry? You didn't do anything." sabi ko.

"I mean- nevermind." ngumiti siya, "Do you want something? You want to eat?" tanong nito.

"Uhh yes please." I smiled, he smiled back pero mas masaya ngayon kaysa nung kanina. He's really happy, huh?

Tumango siya, "Okay wait lang, I'll get you food." lumabas siya ng room. Huminga ako ng malalim at humiga ulit. Pero napa-upo ako dahil sa gulat nang nay pumasok. Si doctor.

"Good morning." bati nito, I just smiled. "Are you feeling good now?" tanong nito. Tumango lang ako. "I'll just get some tests okay?" may kinuha siya, yung nakasabit sa leeg niya. Tapos nilagay niya sa tenga niya tapos may bilog siyang idinikit sa dibdib ko.

"Doc ano yan?" tanong ko, out of curiosity. Wala kasi talaga akong ka-alam-alam sa mga ginagawa nila eh.

"It's a  . It's an item na nagche-check ng heartbeat mo." tumango-tango lang ako. "So what happened? What did you feel kagabi?" napatingin ako sa kanya, bumalik lahat nang naramdaman ko kagabi. Pero hindi na masakit yung ulo ko.

"I don't know, it's like uhh. I felt something and it's very hard to guess." umiiling-iling lang ako habang sinasagot ang mga tanong niya.

"Is it, familiar? Or what? You think you've felt it before?" agad akong tumango. Alam na alam niya ang nasa utak ko.

"Yes, how'd you know?" I asked at nakakunot lang ang noo.

"Wala lang. I'm a psychologist slash doctor, I know what you feel and I know what you think." umiling ako, ano ba yang psychologist na yan? I just shrugged.

"Sige, alis na ako ah?" tumango lang ako. Lumabas na si doc. Huminga ako ng malalim. Bakit ba ganito ang nangyayari? Marami akong hindi alam.

"Hey. Ready na breakfast mo." I smiled at him nang binigay niya sakin yung tray na may laman na food.

"Thank you." sabi ko.

"Kaya mo ba? Or gusto mo magpasubo na lang?" he asked, something inside me wants him na subuan ako. Ewan ko ba, pero nahihiya ako magpasubo eh kaya wag na lang.

"Hmm, I can handle this naman. Thank you ha?" I smiled again, ngumiti rin siya.

"Okay, ahh labas muna ako ah? Magbe-breakfast lang din kami, or do you want me to eat here with you?" nag-isip ako, parang gusto kong nandito lang siya and ayoko na umalis siya. Ano ba to?

"Go eat with your friends. I'm fine here." tumango siya.

"Okay, uhm. Eat well." he smiled at me bago lumabas ng room. Oh god I can feel something in my stomach AGAIN. What the f is that? I've learned "what the f is that* from Rix, madalas niya kasi sabihin yun kaya nahawa ako.

Masaya akong kumain, uminom ng tubig at gamot. After eating, I went outside with my tray.

"Hi Natalia! Good morning!" masaya nilang bati sa akin, I smiled and greeted back. Inilagay ko ang tray ko sa lababo. Pagkatapos ay umupo ako sa bakanteng upuan katabi ni Jeric.

"Ehem." biglang tumikhim si Alexa at tiningnan si Jeric ng nakakaloko, sila Rix naman ay nagpipigil ng tawa. Palipat-lipat ang tingin nila sa amin ni Jeric.

"What's going on guys?" tanong ko, ugh this is really hard. Dammit. "dammit" is from Rix, palagi niya kasi yun sinasabi.

"Crush ka kasi ni Jeric." diretsong sabi ni Rix at tumawa. Tiningnan naman siya ni Jeric ng masama.

"Gago ka Rix," nagtawanan lang sila at nag "yiee"

"Para tayong mga high school." sabi ni Hannie at tumawa.

"What the f is 'crush'?" tanong ko. Napatingin naman sila sakin.

"Crush means... crush mo siya." sagot ni Rix. Wait.. what? He didn't answer my question.

"Bobo talaga netong si Rix." umiling-iling na sabi ni Jeigch, na-amaze ako kasi minsan lang siya magsalita.

"Ang crush, yung attracted ka sa kanya. Yung ganun. Yung gusto mo siya, kikiligin ka or may mararamdaman ka sa tiyan mo or what. Basta yun na yun. Hirap mag-explain." natatawang sabi ni Philip. Ahh, crush is... OMG.

CRUSH BA AKO NI JERIC? Parang may naramdaman ulit ako sa tiyan. So meaning... yung nararamdaman ko, ay nararamdaman din ni Jeric. Magkaparehas lang kami.

"So... crush ako ni Jeric?" I looked at Jeric na hindi naman makatingin sa akin.

"Hindi ka niya crush." matigas na sabi ni Jinno, biglang may sumikip da dibdib ko. Bakit ganun? Ano yun? Bakit ang sama sa pakiramdam ng marinig kong hindi pala ako crush ni Jeric?

"Kasi mahal ka niya. He loves you.." sabi ni Alexa. Kumalabog ang puso ko. Love? Alam ko kung ano yung love.

PAKITNG TAPE, "paking tape" is from Rix ulit. Siya lang naman maraming sinasabi eh, masyado siyang maingay. Grabe bakit ang sarap sa feeling.

"Totoo ba yan?" tanong ko, napatingin ako kay Jeric na nakatitig sa akin. "Totoo? Seryoso?" kinagat ni Jeric ang ibaba niyang labi.

Tumango naman siya. Biglang naghiyawan ang mga kaibigan niya.

"Potangina!!" sigaw ni Rix kaya napatingin kami sa kanya. Another line nanaman from Rix.

"Gagu anyare?!" tanong nila. "May masama bang nangyari Rix?!" tanong nila.

"Wala! Kinikilig ako mga bwiset!!" natawa sila bigla. Bakit siya kinikilig? May love din ba siya?

"Peste akala ko may kung anong masamang nangyari." sabi nila.

Napangiti na lang ako sa kakulitan ng ma kasama ko. Sobrang saya ko dahil ito ang bumungad sakin pagkagising na pagkagiding ko galing sa coma.

Tumabi lang ako kay Jeric. Naghiyawan ulit sila. Hay, ang sarap naman neto sa feeling. Maya-maya ay niligpit na nila yung mga pinagkainan nila.

As always... nag movie marathon kami. Yan lang ang palagi naming ginagawa. Yan ang libangan namin.

Napatingin ako kay Jeric na nakatingin din sakin. Ugh, bakit ang gwapo niya? Bakit ang sarap sa feeling na katabi ko siya ngayon? Bakit ang sarap sa feeling na mahal niya ako?

Baka... Baka mahal ko rin siya?
------

HI. SORRY ANTAGAL NG UPDATE. Huhuhuhu. Pero omg salamat po sa mga nagvo-vote at nagbabasa ng story ko! HAPPY 14K READS!! LOVE YA'LL