Born to Kill

Chapter 29-

Natalia's POV
Agad kong ibinuka ang mata ko. Nakita ko silang nagbibihis at hinahanda ang mga gamit nila.

"Wait... Anong ginagawa ninyo?" tanong ko,

"We're going home." sabi ni Jeric na katabi ko pala. Tumango na lang ako.

"Let's go." sabi ni Alexa, agad naman kaming lumabas. Sinalubong kami ni Master,

"Zero," tawag nito

"Sorry master, but I don't have time to argue right now." aalis na sana ako pero hinila niya ako.

"I'm not gonna argue. I just wanna say sorry dahil sa outburst ko kanina. Nadala lang ako sa galit." yumuko ito, hays. Nawala agad ang galit ko. I hugged her. She hugged me back.

"I'm gonna miss you master, I'm sorry din." we let go of each other,

"Ingat kayo doon." sabi nito, tumango lang kami at umalis na.

Dumiretso na kami sa airport, hinihintay na lang namin ang airplane pauwi sa Pilipinas.

"Kuya Jeric!" sigaw ng isang pamilyar na boses, ahh si Jerika.

"Oh Jerika, upo ka, hihintayin pa natin yung airplane." sabi ni Jeric

"Okay." she waved at me, I smiled. May dala siyang maleta, she's coming with us?

"I'm gonna come with you." nakangiting sabi nito. Tumango lang ako at ngumiti siya, hindi na ako nagsalita. Ewan ko ba pero parang nawala ako sa mood dahil sa nangyari. Kasi parang ako talaga yung sinisisi ni Master sa mga nangyari.

Ayaw na ayaw ko pa namang hindi kami nag-uusap ni master. Nang dumating ang private airplane. Agad naman kaming sumakay. Walang kumakausap sakin, akala siguro nila wala ako sa mood, which is true.

"Mahal? Okay ka na ba?" tumango lang ako at hinarap siya, "Do you want to sleep?" tanong nito, umiling ako. Arghh, bakit parang pagod na pagod ako? Yung parang wala talaga akong mood! Yung "Gusto kong.. kumain ng cake, ng chocolate, ng mga candies." sabi ko, I'm craving.

"Wait... are you on your-"

"Don't you dare mention it or I'll blow up this fucking plane." I said calmly, oo, i'm on my period. Kanina ko lang nalaman.

"Uy joke lang naman mahal." sabi nito at ngumiti ng peke

"Uhm, ate Natalia, I have chocolates here, you want?" napatingin ako sa likod, ngumisi ako. "Yes, please." sabi ko, binigyan niya naman ako ng Ferrero, o my gad. My favorite!

"Thank you Jerika!" I smiled, agad kong binuksan ang chocolate at nilamon. Ang sarap grabe...
------

Jeric's POV

Nakatingin lang ako sa mahal ko, nakasandal siya sakin at payapang natutulog. Ganito ba talaga si Natalia basta nasa period? Palaging tulog, malakas kumain at mainit ang ulo?

Hindi ko in-expect to. Pero kahit gaano kahirap, aalagaan ko pa rin siya at bibilhan siya ng kahit ilangv chocolates. Bibilhan ko din siya ng napkin sa tindahan...

Ginising ko na siya ng makarating na kami. Pagkatapos ay umuwi na muna para magpahinga. Hinatid ko na si Zero sa kaniyang bahay. Nandun na din sila Alexa, kasama ko ang mga gangmates ko ngayon.

"Sayang naman!" biglang sigaw ni Rix at pumasok sa van

"Oo nga eh." sabi ni Jeigch. Oo sayang, pero mabuti na yung uuwi kami dito sa Pilipinas, mas safe.

"Tara? Dun tayo sa resthouse ko! Inom muna tayo. Pang chill." aya ni Gian, tumango naman kami. Pumunta kami sa resthouse ni Gian. Maliit lang ang resthouse ni Gian.