Born to Kill

Chapter 36-

Natalia's POV

Guns... Knives... Yan ang nakita kong dala-dala ni Jeric. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko, nakatali ang mga kamay at paa ko. Marami sila. Nakangisi sila habang tinitingnan ako.

"Para to sa pamilya ko." sabi ni Jeric at bigla na lang nandilim ang paningin ko nang sinaksak niya ako sa iba't ibang parte ng katawan ko.

Nagising ako, hinahabol ko ang hininga ko. Napansin ko namang nakatali ang kamay at paa ko. Napalunok ako. What is the meaning of this?

"Oh, Zero is awake." napatingin naman sila lahat sa akin. May ngisi sila sa mga labi nila, pati na rin si Jeric.

"Jeric..." tawag ko. Tumaas naman ang kilay niya?

"Yes, traitor?" napasinghap ako sa tinawag niya sa akon. Traitor?

"Anong traitor? Wala akong ginawa, Jeric! Please let me go!" pagmamakaawa ko sa kanya.

"Walang ginawa? Ha! How about this?" may remote siyang pinindot at may biglang video na nag-play. Cctv footage ito na, pinapatay ang pamilya ni Jeric, gamit ang coat at mga gamit ko.

"That's not me! Impostor lang yan! That's my missing coat!" sigaw ko pero parang wala silang pake sa mga sinasabi ko.

"Why did you kill my family? Ano bang ginawa nila sa iyo?" tanong ni Jeric sa akin na may halong hinanakit sa boses niya. "After all what I've done to you, yan ang igaganti mo sa'kin?" unti-unting tumulo ang luha ko.

"Wala akong ginawa! I promise!" pero umiling lang siya. He won't even dare to listen to me. Pinapalabas niya lang sa kabila niyang tenga ang mga sinasabi ko.

"How rude, Zero. Bakit mo iyan nagawa sa boyfriend mo?" kumunot ang noo ko dahil nandito ang leader ng Roshan. Nagtipon ba sila para patayin ako? Para ipagbintang sa akin ang bagay na hindi ko naman ginawa? "Akala ko natubuan ka na ng puso, pero ganun ka pa rin pala talaga. Wala kang awa!"

Hindi na lang ako kumibo, they won't listen to me anyway. I just let my tears fall down from my eyes. Ito na yata ang katapusan ko. Ito na yata ang ganti sa'kin ng diyos, sa lahat ng mga kasalanang ginawa ko.

"Guilty ka na ba? Dahil hindi ka na nagsasalita?" Jeric asked coldly.

"Paniwalaan mo ang nakita mo." I answered coldly. Parang nawalan ako ng pag-asa. Bakit ganun si Jeric? Bakit dun siya kampi sa Roshan?"

"Syempre papaniwalaan ko ang nakita ko." lumingon siya sa likod. Dun ko napansin na kasama niya pala sila Rix. They looked at me sadly. Parang naaawa sila sa akin at hindi sila kampi sa gingawa ni Jeric. "Shall we start?" ngumisi naman ang leader ng Roshan. He's still wearing a mask. Lumapit naman sa akin si Jeric.

"Now you know. I will let you suffer two times of what you did to my family." aniya. umiling na lang ako.

"How could you trust that guy? How could you trust a man who still wears his mask?" I asked.

"I don't trust him. We just want to kill you, okay?" ngumisi ito at lumayo. Tinawag na nung leader ng Roshan yung mga tauhan niya. Inalis na nila ako sa kahoy at inilapag na ako sa sahig.

"Gulpihin niyo na yan!" utos nung leader kaya naman sumugod na yung mga tauhan niya. Nakatingin lang si Jeric sa akin, damn. I loved him, but ano tong ginawa niya?