Born to Kill

Chapter 23-

Natalia's POV

Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko, gising na yata silang lahat, nasa sala pala kaming lahat, napatingin ako sa gilid ko, si Jeric, natutulog ng nakaupo. Hala, bala magka stiff neck to. Tumayo ako at pinahiga siya, grabe ang bigat!

Napatingin ulit ako sa kanila, nakatingin silang lahat sa akin. "What?" inalis nila ang tingin nila sakin at nanood ng tv, nagkibit-balikat na lang ako. Pumunta ako sa kusina at nakita kong nagluluto si Master Miranda.

"May pasalubong ang kuya mo, nasa kwarto mo daw." napangiti ako, ano nanaman kaya yubg pasalubong niya?

"Nasaan siya?" tanong ko, "Ay, umuwi na siya, hinatid niya lang yung pasalubong." tumango na lang ako at pumunta sa kwarto ko, tama nga, may malaking bag na nakapatong sa kama ko. I was surprised when I opened the bag. Woaaah! Nice! Another bunch of weapons.

"Zero?" nanindig ang balahibo ko nang may tumawag sakin, bakit? Bakit alam niya? "Come on, Natalia. I know, ikaw si Zero." napapikit ako ng mariin, hinarap ko si Jeric.

"Nagbibiro ka ba? Hahaha! Kailan ako magiging si Zero?! Idol ko kaya yun!" mas lalo itong ngumisi at lumapit sa akin. "Natalia, hanggang kailan ka ba magsi-sekreto sa amin?" napalunok ako, "Ano ba kasing isi-sekreto ko?" tanong ko sa kanya. Siyempre kailangan kong itago ang tunay na ako! This is a serious matter!

"Do you trust me?" hinawakan ni Jeric ang dalawa kong kamay, "Oo naman," nakangiti kong sagot, hiding my nervous face. "Eh bakit di mo sinabi sakin na ikaw si Zero? Wag ka namang magsinungaling sa akin." huminga ako ng malalim, "there's no need to lie to me, Natalia."

"Oo, ako si Zero." sa huli ay sinabi ko na, hindi ko naman kayang itago ito palagi, at isa pa, malapit na din siya sa akin. Ngumiti ito, "Grabe!! Di ko inakalang ikaw ang idol ko! Akalain mo yun! Girlfriend ko na yung idol ko!!!" nagsisigaw at nagtatalon ito na parang bata.

"Shh, baka may makarinig sayo!"

"Ano ka ba, alam na man namin lahat." nagulat ako sa sinabi niya, "LAHAT?!" sigaw ko, tumango naman ito, "BAKIT NINYO ALAM? SINONG NAGSABI?"

"Si master miranda ang nagsabi sa amin, sinabi niya samin habang natutulog ka." so alam na rin pala nila na siya di Master Miranda. Tsss! Master Miranda talaga! Umiling na lang ako at naglabas ng malakas na hininga.

"Wag kang mag-alala, Mahal. Isang team tayo, at siyempre ibabalik natin ang company ninyo." he hugged me, I feel very safe here. "I love you." nagkarerahan ang tibok ng puso ko ng marinig ang sinabi niya.

"I love you too." kumalas ito sa pagkakayakap "Tara na, baba tayo." hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming bumaba, lahat naman sila nakatingin sakin.

"What's up? What's with that stare?" tanong ko sa kanila,

"Nagtatampo ako sayo," sumimangot pa si Alexa at nag crossed-arms pa, napakunot ang noo ko. "What did I do?" tanong ko,

"Ewan ko sayo," she rolled her eyes at binalik ang tingin niya sa tv, napatingin ako kay Jeric, "Anyare dun?" tanong ko kay Jeric

"Kausapin mo kaya." tumango ako at nilapitan si Alexa, "What's with the rolling eyes and crossing those arms? What did I do to make you mad?" tumingin ito

"Kasi, nagsekreto ka samin." sabi ni Yna, medyo kinabahan ako, "I'm sorry, I-I was-"

"Nah it's okay, that's no big deal. Mabuti pat magparty tayo dahil katabi lang pala natin ang idol natin." pagbibiro ni Rix, napatingin ako kay Alexa, bumuntong hininga siya, ngumisi ito at niyakap ako.

"Bakit di mo sinabi sakin? Loko ka." sumimangot ito, "I can't believe it!" singhal nito at kumalas sa pagkakayakap.

"I'm sorry, okay?" tumango naman sila

"Soooo! What's the plan?" tanong ni Master Miranda.

"Mabuti pa't mag chill muna tayo at kalimutan ang killer life natin. Mag enjoy kaya muna tayo?" suggestion ni Jeigch, napatango naman kami agad.
-----

Sumakay kami sa van ni Gian, mag ro-roadtrip na daw muna kami tapos ay dideretso daw kami sa mall.

"Whooo! This is life!" sigaw ni Rix, I agree. Masaya naman palang magkaroon ng normal na buhay. Ngayon ko lang narealize na ang bilis palang magpatakbo si Gian.

Sinandal ko ang ulo ko sa balikat ni Jeric. Grabe ang bango ng lalaking to. Sinasabayan lang namin ang bawat kantang pinapatugtog sa radyo. Sobrang ingay namin dito.

"Tuksoooo! Layuan mo akoooo!!!!" sabay-sabay naming pagkanta, ang saya! Halos lahat ng kanta eh pang matanda.

"Lunes! ng tayoy magkakilala!"- master miranda
"Martes! ng tayoy muling ngkita!" -ako
"Miyerkules! Nagtapat ka ng iyong pag-ibig!" -Alexa
"Huwebes! Ay inibig din kitaaaa!"-Philip
"Biyernes! ay puno ng pag mamahalan! mga landas- ay puso pala!" natawa nalang kami kasi di alam ni Rix yung lyrics.

Nag foodtrip kami, si Hannie nagsimulang magtapon ng chichirya kaya binatuhan na din namin namin siya.

"Haayy! Nakakapagod pero ang saya!"

Maya-maya ay napagdesisyonan naming pumunta sa mall. Madaming tao, pinagtitinginan na din kami.

Marami kaming ginawang kalokohan sa mall, wala kaming ibang ginawa kundi ang tumawa. Di ko akalaing pwede pa pala kaming mag ganito

"Are you happy?" tanong ni Jeric, "SOBRAA!" sigaw ko,

"Sge, magpakasaya na muna tayo ngayon dahil... papasok pa tayo bukas!" napasimangot ako sa narinig, oo nga pala, nakalimutan kong may pinapasukan pa pala kami.

Nagpicture-picture lang kami doon, nang namalayan naming gabi na ay umuwi na kami sa sari-sarili naming mga bahay. Umuwi na sila, sa susunod nanaman daw ulit sila matutulog dito.

"So, ang gaan sa pakiramdam ng walang tinatagong sikreto ano?" npatingin ako kay master, tama siya pero bakit siya pa ang nagsabi.

"Yes master, pero dapat ako mismo ang nagsabi sa kanila. Biglaan po kasi." inirapan niya ako

"Pabebe mo naman masyado. Matulog na nga tayo, may pasok ka pa pala bukas."
------

THIS IS THE MOST BORING CHAPTER FOR ME!! Sorry po. Medyo busy kasi exam na ngayong sabado. Atsaka wala pa din po akong maisip na maayos na flow. Babaei lang po ulit ako sa susunod na chapter!! Love you all