Hoofdstuk 8

2K 50 13
                                    

Donderdag ochtend, kwart over acht. Ik ben nog nooit zo vroeg zo vrolijk geweest. Het eerste uur heb ik M&O, een vak wat ik helaas zonder Sophie heb, maar dat maakt niet uit. Ik let totaal niet op de les, want het enige waar ik aan kan denken is gister avond. Ik zie haar mooie bruine ogen voor me en voel aan mijn lip als ik terug denk aan het moment dat mijn lippen die van Sophie voor het eerst raakten. Spontaan krijg ik vlinders in mijn buik en ik bloos als degene die naast me zit me raar aankijkt.

Gister avond is er na het eten niet zo veel meer gebeurt, we hebben samen op haar bed een film gekeken en ik hield haar hand vast. We wisten allebei niet goed wat we moesten doen en we hebben er verder ook niet over gepraat. Vandaag is de laatste dag om af te spreken, want maandag begint de toetsweek. Ja ik weet het, ik heb nog niet heel goed geleerd, maar we hopen op een wonder.

De bel gaat en ik sprint naar de volgende les, scheikunde. Ik zoek naar een vrije plaats en zie dat Sophie er nog niet is. Ik zit bij het raam met nog niemand naast me. Tijn wil naast me gaan zitten, maar ik stuur hem naar een plaats achter mij, want ik wil de plek reserveren voor Sophie. Als ze binnen komt, kijkt ze me even aan, maar gaat naast Thomas aan de andere kant van de klas zitten. Direct begint ze tegen hem te praten en doet als of ik niet besta. Ik ben zo verbaast dat ik niet merk dat Tijn toch naast me komt zitten en tegen me begint te praten over een of andere huiswerk opdracht. Ik krijg het warm en er springen tranen in mijn ogen en als ik niet reageer kijkt Tijn me verbaast aan.

"Hey gaat het wel? Wat is er Noa?" Tijn legt zijn hand op mijn hand en ik kijk hem aan.

"Niets," ik slik de brok in mijn keel door en veeg de tranen uit mijn ogen. "Wat zei je net over het huiswerk?" Ik probeer een normaal gesprek met Tijn te houden tot dat de leraar de les begint. Als hij aan het uitleggen is, vraag ik me af of ik iets verkeerd heb gedaan gisteravond. De hele les ben ik er niet bij en af en toe kijkt Tijn me met een bezorgd gezicht aan, maar ik negeer hem.

Eindelijk gaat de bel en ik probeer bij Sophie te komen, maar Tijn houdt me tegen. "Hey Noa, als er iets is, je kan het er met mij over hebben, en praat anders alsjeblieft met Lauren."

"Tijn, het is niets, ik heb alleen niet zo lekker geslapen en heb een beetje stress voor de toetsweek. Kom, laten we naar de anderen gaan." Samen lopen we naar de kantine en Tijn gaat naast Lauren zitten. Rosalie en Maureen zitten er al, maar Thomas is nergens te vinden. Ik ga aan de andere kant van Lauren zitten en we hebben het over van alles en nog wat.

"Noa, wat is er?" fluistert Lauren na een tijdje. Ik twijfel even of ik het haar moet vertellen.

"Kom, ik vertel het je buiten." Samen lopen we naar buiten en gaan op een bankje zitten. "Ik was gisteren bij Sophie... en we hebben gezoend."

"Wat?!" Schreeuwt Lauren.

"Ssstt. Ik weet het, niet zo hard." Ik druk mijn hand op haar mond en kijk angstig om me heen.

"En nu? Hebben jullie wat?" Vraagt Lauren me hoopvol, maar haar gezicht vertrekt als ze me een traan van mijn wang ziet vegen.

"Nee, gisteren hebben we er niet over gepraat, maar ik ging er vanuit dat we dat vandaag wel konden doen. Maar toen ze vanochtend de klas in kwam, was ze helemaal over Thomas en heeft ze me niet eens aangekeken." Nog een traan ontsnapt en ik voel Lauren haar armen om me heen slaan. Ik zucht en voel me zo slecht. Ik dacht dat ik een kans had bij haar nadat ze eerst al Thomas had afgewezen en me daarna zoende, maar nee dus.

"Ik snap het niet, waarom flirt ze nu met Thomas terwijl ze vanaf het begin helemaal over jou was." Lauren kijkt me vragend aan.

"Ik weet het ook niet, maar als ik het weet, kom ik naar jou." Ik probeer er een grapje van te maken, maar ik voel me niet beter. Lauren pakt me nog een keer vast en we blijven een tijdje zo zitten. De bel gaat en we gaan naar onze aparte lessen. De lessen gaan al snel voorbij en ik merk dat Sophie me nog steeds negeert.

De tweede pauze is net bezig en ik loop naar de kantine, waar ik Sophie op Thomas zijn schoot zie zitten. Lauren ziet me aan komen lopen en me daarna ook direct een andere kant weer oplopen.

"Noa wacht!" roept ze achter me aan. Ik vertraag wat en ga aan een lege tafel aan de andere kant van de kantine zitten. "Ik zit wel bij je."

"Dank je. Ik weet niet wat ik zonder je moest doen." Stilletjes eten we onze lunch en ondertussen is Tijn ook bij ons komen zitten.

"Wat is er met Sophie aan de hand? Ze kan ook geen keuzes maken." Zegt Tijn. Ook al weet ik dat hij het over haar en Thomas heeft, ben ik het toch met hem eens.

"Ja klopt, ze had hem volgens mij na hun bios 'date' verteld dat het alleen maar vriendschappelijk was." Lauren pakt Tijn z'n hand en begint met zijn vingers te spelen. Ik kijk ze met een verdrietige lach aan en ben blij dat zij wel weten wat ze aan elkaar hebben.

"Hebben jullie nu al officieel een relatie?" Tijn en Lauren kijken me tegelijkertijd geschokt aan en Lauren trekt haar hand terug. "Kom op, jullie zijn praktisch al een stelletje."

"Uhmm nog niet officieel." Lauren kijkt Tijm vol verwachting aan, maar Tijn heeft het niet door als hij nog steeds een beetje beschaamd naar beneden kijkt. Ze zijn echt heel leuk samen en ik hoop dat Tijn snel actie onderneemt.

"Ik mag toch wel het bloemenmeisje zijn op jullie bruiloft?" zeg ik opeens. Ik krijg een nerveuse blik van Tijn toegeworpen, terwijl Lauren me slaat. "Auw, waarom doe je dat?"

"Dat weet je heus wel." Oh shit, ze is echt boos.

"Sorry, maar dat jullie elkaar leuk vinden is echt overduidelijk."

"Noa, we weten dat we elkaar leuk vinden, maar we doen het gewoon lekker rustig aan. Er komt een fucking toetsweek aan en wij twee willen wel slagen."

"Lauren," zeg ik op dezelfde toon. "Ik weet dat je seksueel gefrustreerd bent, maar dan hoef je het nog niet op mij af te schuiven." Weer krijg ik een klap, en Tijn kijkt ons lachend aan.

"Noa hou je stil nu!" Oké ik heb haar nu wel genoeg geplaagd, maar als ze er niet tegen kan, moet ze maar een andere beste vriendin uitzoeken.

"Sorry Laur, je weet dat ik het aardig bedoel." Ik kijk haar lief aan en een seconden later lachen we alle drie. De pauze is al snel voorbij en ik voel me weer een stukje beter. Door mijn beste vriendin en haar bijna vriendje heb ik eventjes niet aan Sophie gedacht. Ik loop snel naar de volgende les en ga op een plek ver van Sophie vandaan zitten. 

---

Zo, weer een nieuw hoofdstuk met een nieuwe wending aan het verhaal. Geniet ervan!

Het Examenjaar - Een lesbisch verhaalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu