Het Examenjaar - Een lesbisch verhaal

Hoofdstuk 17

Het is kwart over acht op deze regenachtige vrijdagochtend. Ik ben helemaal doorweekt op school aangekomen en loop net als de rest van de leerlingen naar mijn lokaal. Ik ga naast Tijn zitten, omdat Sophie al naast een van haar andere vriendinnen zit. Toch kijkt ze me aan en ik glimlach naar haar als ze haar beide duimen opsteekt.

"Goedemorgen," groet Tijn mij en ik schrik een beetje, omdat ik een miniseconde gehypnotiseerd was door Sophie haar lach.

"Goedemorgen," zeg ik haastig terug en Tijn lacht me uit.

Hij wil net een bijdehante opmerking maken als de bel gaat en de leraar voor het bord begint uit te leggen. Ik kijk Tijn aan en steek mijn tong uit, waardoor we allebei moeten lachen en we een boze blik van de docent krijgen.

Als we na een half uur uitleg in tweetallen mogen samenwerken, kijkt Tijn direct naar me. "Dus, wat is er gebeurd om jou zo vrolijk te krijgen op deze vroege ochtend? Was het seks?" Grapt hij waardoor ik moet blozen.

"Pff nee, ik heb aan mijn ouders verteld dat ik op meiden val en dat ik een relatie met Sophie heb. Ze waren heel blij voor me," zeg ik blij.

Tijn geeft me een knuffel net op het moment dat de leraar langs loopt en haastig proberen we ons weer op de opdracht te focussen. Als hij verder is gelopen, kijken we elkaar aan en moeten we weer lachen.

"Ik ben echt trots op je," zegt Tijn als we zijn bijgekomen van het lachen.

"Bedankt, het was echt een moeilijke stap om uit de kast te komen, maar ik ben echt blij dat ik het heb gedaan."

Na nog eventjes gepraat te hebben over Tijn en Lauren, wiens relatie trouwens echt heel goed gaat, beginnen we nu echt met de opdracht.

Pas als ik naar de kantine loop om pauze te houden, heb ik het gevoel dat ik een beetje ben opgedroogd. Sophie zit al aan onze gebruikelijke tafel en op het moment dat ik haar een kus geef en naast haar ga zitten, komt de rest ook aangelopen. Ook komt Thomas komt onze richting opgelopen en ik kijk verbaast naar Sophie als hij aan onze tafel gaat zitten.

Lauren merkt hem ook op. "Zo, kijk eens wie besloten heeft om weer bij ons te gaan zitten," zegt ze boos.

Thomas negeert haar en eet zijn eten op. Hij zegt de hele pauze niks en er hangt een gespannen sfeer aan tafel.

Als eindelijk de bel weer gaat, verwacht ik dat ik alleen met Sophie blijf zitten, omdat we beide een tussenuur hebben, maar dan besef ik me dat Thomas ook een tussenuur heeft. Sophie pakt haar huiswerk erbij, terwijl ik Thomas verveeld aankijk.

"Wat?" Vraagt hij als hij merkt dat ik naar hem kijk.

"Wat nou wat? Je negeert onze groep voor weken en nu kom je aan onze tafel zitten zonder wat te zeggen," reageer ik boos terug.

"Uhm, het spijt me dat ik een gebroken hart had omdat je mijn vriendin hebt gestolen," zegt hij. Sophie kijkt hem verbaast aan.

"Je vriendin? Ik heb die avond dat we naar de bioscoop gingen, tegen je gezegd dat ik het niet als een date zag. Zelfs nadat je me hebt geprobeerd te zoenen ben ik vriendelijk gebleven. Was het niet duidelijk dat ik niet op je val?" Zegt Sophie nu bozig tegen hem. Nu kijk ik verbaast naar Sophie, Thomas heeft haar geprobeerd te zoenen?

"Je gaf me duidelijk alle hints dat je mij leuk vond, je speelde gewoon hard to get, geef het nou maar toe. Zo'n knap meisje zoals jij kan niet op meiden vallen," zegt hij dan op een serieuze toon.

Op het moment dat hij dat zegt, spring ik op en met de wilde beweging valt de stoel om. Sophie pakt me dan vast en trekt me weg bij Thomas. We lopen naar de meiden wc en eenmaal binnen begin ik van frustratie te huilen. Sophie trekt me snel in een knuffel en zo blijven we even staan.

"Ik snap het gewoon niet," begin ik na een tijdje. "Hij meent het gewoon en denkt echt dat het niet kan dat wij een relatie hebben."

"Hij is enorm egocentrisch en verdient jouw tranen niet," zegt Sophie terwijl ze de tranen van mijn wangen af veegt.

"Ik weet het, maar ik ben gewoon enorm teleurgesteld dat ik hem als mijn beste vriend beschouwde. Ik dacht dat hij mijn seksualiteit wel kon begrijpen en dat hij blij voor mij zou zijn dat ik eindelijk iemand heb gevonden die ik echt leuk vind." Sophie knuffelt me weer en ik voel me opgelucht dat alle frustraties rondom Thomas nu eruit zijn. Hij is het niet waard om nog weer over te praten.

"Zullen we buiten gaan zitten?" Vraag ik als we de wc's uitlopen. Het is buiten weer droog geworden en een waterig zonnetje schijnt door de ramen van het schoolgebouw.

"Ja dat is een goed idee, ik pak wel even mijn jas," zegt Sophie terwijl ze van mij wegloopt. Snel pak ik ook mijn jas en op het moment dat ik hem aan doe, voel ik twee armen rond mijn middel. Ik draai me om en geef Sophie een kus.

"Hey, hoe wist je wie ik was, het had ook iemand anders kunnen zijn," grapt Sophie.

"Alleen van jouw armen krijg ik een warm gevoel." Ze krijgt rode wangen als ik dat zeg en ik moet glimlachen. Daarna pak ik haar bij haar hand vast en lopen we samen naar buiten.

We kunnen nog even buiten genieten, voordat we weer naar de volgende les moeten, dus we praten terwijl Sophie met haar rug tegen mijn borst aanzit. Ook al heeft Thomas de dag wel een beetje verpest, maakt zij hem weer helemaal goed.

Tijdens een stilte in ons gesprek trek ik Sophie nog dichter tegen mij aan en realiseer me dat ik me nog nooit zo blij heb gevoeld. Is dit hoe het voelt om van iemand te houden? Maar we hebben nog maar eventjes wat en waarschijnlijk geef ik gewoon veel om haar. Dan geef ik haar een kus op de zijkant van haar hoofd en gaat de bel.

Op naar de volgende les.