Chapter 10

67 1 3
                                    

Mary Rose Paglinawan's Pov

Umaga na nang magising ako mula sa lapag sa tabi ng aking boy friend na si Yhen. Bumangon ako at nakita kong konti pa lamang ang gising samin at dahil don, Napag isip isip kong mag lakad nalang muna sa tabing dagat para malimutan ang nangyari kagabi. Halos lahat talaga ay nagulat sa pagkamatay ni Cecila.

My name is Mary Rose Paglinawan I am Basketball Girls player and Team mate ko si Janara. You can call me 'Sydney or Syd' bakit? Ewan. basta gusto ko kasing pangalan ay Sydney kaya yun ang tawag sakin ng mga classmates and friends ko.

Binaling ko ang tingin ko sa natutulog ko pang boy friend at hinakikan ko muna sya atsaka sinuot ang aking jacket at lumabas na ng hotel.

Naglakad lakad ako sa tabi ng dagat hanggang sa dulo nang mapansin ko na may nag mamasid sakin kaya naging alerto naman ako. At nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang sa maabot ng mga paa ko ang dulo ng dalampasigan. Hala! I'm so scared! Where are you Batman? Superman? Lastic man? Help me!

Nagulat ako nang pagharap ko ay nakita ko ang isang pamilyar na maliit na lalaking puno ng saksak at kaawa awa kong kaklaseng matagal nang nawawala. Omy god! What happen to him?
Sinubukan ko syang tanungin pero hindi sya sumasagot.

"Ruie, what happened to you?"

"Who did that to you?"

"Please, say any thing!"

"Please answer me! Parang awa mo na! Natatakot na kaming lahat, alam mo ba patay na si Cecila" sabi ko sa kanya ngunit ni isang salita, wala akong napala sa kanya. Ibinuka nya ang kanyang bibig at napatakip ako ng bibug sa nakita ko. Wala na palang dila si Ruie. Bugbog ang kanyang katawan, nakatakip ang kanyang isang mata, putol ang kanyang magkabilang kamay at may 'Yokai' na nakaukit sa kanyang noo. What does it mean? Anung Yokai?

Nag eye to eye contact kami at nabasa ko sa isipan nya na gusto nyang makita ang iba pa naming classmates kaya tinulungan ko syang makapunta sa hotel. Kung titignan mo ang kalagayan ni Ruie ngayon, kawawa talaga sya.

"G-uys!" nagulat ang lahat nang binuksan ko ang pintuan at sinabing

"N-nandito si R-uie!" sabi ko na tila'y kinilabutan at ramdam ko ang tensyon sa loob ng hotel. Nag halo halong emosyon. Takot, pagka awa, galit at iba pa.

"Omy gosh!" rining kong sabi ni Janara sabay napatakip sa kanyang bibig. Ang iba  ay nilapitan sya para tanungin  kung sino ang may gawa sa kanya non ngunit, wala silang natanggap na sagot mula sa kanya dahil nga wala na syang dila.

"Guys, wala nang dila si Ruie" Sabi ko sabay bumuntong hininga at hinarap ang lahat. Nagulat ang lahat sa sinabi ko kaya kanya kanya silang react.

"Hayaan mo na pre, sa oras na malaman namin kung sino ang killer, maghihiganti kami sa kanila!"

"oo nga pre! Gagawin din namin ang ginawa nila sayo!"

"mga hayop sila, wala silang mga puso't balunlabulan!"

Komento nang kanyang mga tropa. Ang lahat ay nanggagalaiti nang dahil sa ginawa ng mga killer! Totoo naman e! Napaka walang puso nila!

"I don't care kung sino man ang killer! Ang sama nila! Kung sino man kayo, maawa naman kayo! Ano ban kasalanan namin sa inyo, ha!" nagulat kami ng sumigaw si Angelica. First time namin syang narinig sumigaw ng ganyan. Si Angelica kasi ay isa sa mga tahimik sa klase at kilala sa pagiging book worm.

"Calm down, guys" pag kocomfort naman ng aming presidente sa lahat. Kahit kelan talaga, napaka anghel ng lalaking demonyo na ito! May tinatagong baho rin naman! Nag babait baitan nanaman akala mo kung sinong malinis!

8 SPSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon