8 SPS

Chapter 7

A/N: Uhm. Hello guys, to all reader of 8 SPS, Kindly please comment your thoughts guys? Any suggestion? Ano po bang gusto nyong mangyari sa next chapter? Comment down. And last but not the least I would like to thank to all my classmates for being supportive on this story. Love lots guys!

Enjoy reading..

----

Erwin Hebron's Pov

Nasa classroom ang lahat dahil bell na. Lahat ay nagkaklase na. Samantalang kami, eto. Walang teacher. Ayaw pumasok ng mga guro dito dahil mapapagod lang daw sila kakasuway samin.

Nakaupo habang nagbabasa ang ginagawa ko ngayon. Nagulat ang lahat ng biglang pumasok si Bernadette at Nehemiah sa room na tila ba'y parang balisa at wala sa sarili. Anong problema ng dalawang ito? Bakit hindi pa sila umuupo? Ang lahat ay nag aabang sa sasabihin ng dalawa hanggang sa mag salita si Dette.

"G-guys!" utal na tila ba'y balisang sabi nya. May para bang takot na makikita sa mata nya. Anong gusto nyang sabihin? Hanggang sa, magsalita sya.

"Here" may tumulong luha sa mata nya habang hawak hawak nya ang isang tape. Fuck! That mysterious Tape!

"I- I f-found this at my l-locker!" Nangibabaw ang bulungan sa room at ang iba ay nagpanic!

bakit? ano bang laman ng tape? Bilang presidente ng klase, tumayo na ako sa harapan at kinuha ang lagayan ng tape at kinuha ang tape mula sa kamay ni Dette at nag play iyon pero this time, may  video ito! Ang iba ay napatakip ng bibig at ang iba naman ay napasigaw. Pero karamihan talaga tumutok.

Ang videong ito ay naglalaman ng video ng isa sa aming kaklase. Si Rhea!

"Guys! Lahat kayo, pinagkatiwalaan ko! Guys, patawad sa mga nagawa ko. Salamat sa lahat ng mabubuting ipinakita" luminga sya. Ang ipinapakita sa video ay si Rhea Pascua na parang nagtatago.

"Isa lang ang paraan para matigil ang lahat!" naputol ang kanyang sasabihin.

"Kaylangang mawala n----"

"What the fuck! Bakit nawala, Erwin!" Galit na sigaw ni Mariele. Tama sya! Bakit nawala? Tsaka sino ang kaylangang mawala?

"P*tang inang killer yan! Bakit ba tayo pinaglalaruan? Ano bang kasalanan natin sa kanya!" galit na sigaw ni Jhonver habang nakayukom ang kanyang mga kamay.

"Guys, pano naman malalagay ni Rhea yan dyan kung patay na sya?" Sabi naman ni Angelica na tila gulong gulo ang isipan ngayon.

"Oo nga, e. Tsaka, araw araw naman akong nagpupunta sa locker ko e wala namang tape na nakalagay don" sabi naman ni Bernadette. Ngayon ay nakapatong ang ulo nya kay Nehemiah habang pinapaypayan sya. Matapos kasi nyang ibigay ang tape, humagulgol sya at nahimatay.

"I think. Someone's put it on the locker" sabi ko nalang sa kanila. Totoo naman e.

Nag ingay nanaman ang lahat. Ang iba ay nag grupo grupo at ang iba naman ay nag solo.

"Baka, its the killer! Omy god! Not me please!" maarteng saad ni Sydney sabay yakap kay Yhen. Para paraan nga naman, oo. Edi sila na may forever. But, Forever is not noted on my vocabulary.

"Grabi! Don't be so PDA, lOve birds! That so iweee!" sigaw naman ni Kristine at tumawa ang lahat dahil sa kanyang sinabi.

"Tama na muna yang patayan na yan! Diba vacation na next week? Friday ngayon diba, so it means na kaylangan na nating mag ayos ng gamit para sa ating whole Christmas vacation! Wooooahhhh!" sigaw naman ni Nehemiah na tila bay inaalis ang takot ng lahat.  Kahit kelan talaga, maingay ang lalaking ito.

"That's good, Em" sabi ko nalang sa kanya at nagpatuloy na sa aking gagawin.

"Guys, anong isusuot nyo bukas?" tanong naman ni Syd.

"Eh mag ma-mall palang ako para sa gagamitin ko bukas Syd e. Haha but I prefer, Two piece haha" sagot naman ni Justine. Yung dalawang yan kasi mag bestfriend.

"Kate, ikaw two piece rin ba gagamitin mo bukas?" tanong naman ni Greg kay Kate.

"Yuck, No way! mas gugustuhin ko pang mag tshirt nalang! Say NO to that iww outfit!" iritang sabi nya. Kahit naman tomboy si Kate, halata naman sa kanyang babae parin sya.

Nagkasiyahan nalang ang lahat at hindi na muna ininda ang mga bagay na walang kabuluhan. In short, kinalimutan muna namin ang problema. Oras naman  para maging masaya. Haha minsan, kaylangan rin nating ng break para maka pagpahinga. Hindi naman porket nasasaktan na tayo, sisige parin hindi ba?

Tinignan ko ang cellphone ko dahil may nagtext, isang hindi ko inaasahang message. Agad ko namang itinago ko ang cellphone ko at lumabas na ng room. Oras na para magka aminan na.

"Erwin.." Pag tawag sakin ng kaharap ko ngayon at ramdam ko ang tensyon sa pagitan ng mga mata namin. I feel, awkward.

~
To be continued..