Kalplerin Kraliçesi, Demir Leydi, Bir Cadı ve sonunda bir İmparatoriçe.
Bir zamanlar bende saftım ve masumdum. Kalpten bu iki kelimeye inanıyordum ve öyle olduğumu düşünüyordum.
Kyran'ın dediğini yapıp, ikizi ve çocukluk aşkım Adrian'a ihanet ettiğ...
İşte Kraliçe Elynor. Bölüm şarkılarıyla iyi okumalar ! :) Bölüm şarkısı : Sia - Freeze you out. Yorumlarınızı merakla bekliyorum ! ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir odada kilitli olmak, çok sıkıcı bir durumdu. Kimsem yoktu. Kafeste duran bir kuş gibiydim. Kyran, ortalıkta yok gibiydi. Ne yaptığını tanrılar bilirdi. Bu odayı onunla paylaşmak zorundaydım. Özgürlüğüm elimden almıştı ve esaretimin gardiyanı olmuştu. Bağımsızlığımı kaybetmiştim. Tutsaktım. Görüşüm gerçekleşecekti, bundan artık emindim. Kyran ile evlenecektim. Onun kraliçesi olacaktım. Bunu durduracak gücüm yoktu. Elim kolum bağlıydı ve çaresizdim. Kendimden bu konuda nefret ediyordum.
Yemeğimi az biraz yemiştim. Dışarıya bakıyordum.Kapının kilit sesi açıldı ve içeri kraliçe Elynor girmişti. Kyran'ın koyu dalgalı saçları ve soğuk yüzü, kraliçede de vardı. Koyu saçlarını salmıştı. Başında kraliçe olduğunu belirten ama sade bir taç vardı. Yüzü soğuk olsa da, asildi. Elbisesi siyahtı ama gümüş işlemeleri göze çarpıyordu. Hemen ayağa kalktım ve reverans yaptım. Kraliçe ise, bir şey demeden koltuğa oturmuştu. Ardından el hareketi ile karşısındaki koltuğa oturmama izin vermişti.
" Majesteleri, sizi gördüğüm için çok şaşırdım." dedim.
Kraliçe " Buraya kısa bir ziyaret için geldim, Deitra. Birkaç sorum olacak." dedi sakince.
" Elbette, sizi dinliyorum."
" Yarın mahkeme olacak ve kraliyet ihanetleri olduğu için mahkemeyi kocam bizzat yönetecek. Baş şahit olarak senin adın yazıldı."
" Bunları bilmiyordum." dedim sessizce.
" Şimdi biliyorsun. Deitra, bunu tüm samimiyetinle cevaplamanı istiyorum. Adrian gerçekten bir hain mi ? Babasını öldürüp, tahtta çıkmak istedi mi ?" dedi ve buz gibi gözleri yüzüme kilitlendi.
Gerçek boğazımda düğümlenmişti. Yarınki mahkemede sorulacak olan soru, şimdi karşımdaydı. Ustaca yalan söylemeliydim. Peki kraliçe ikna olacak mıydı ?Adrian'ın masum olduğunu bildiğini görebiliyor gibiydim. Dudaklarımdan, yalan gerçek gibi çıkmalıydı.
" Evet, ekselansları. Adrian böyle planlar yapardı." dedim başım önümde. Yüzüne bakarsam, anlayacağından korkuyordum.
Kraliçe " Adrian'ın bu tarz bir şey yapacağına inanmıyorum. Kyran yapabilir ama Adrian asla yapmaz." dedi şaşkınca.
" Bende öyle düşünürdüm. Fakat Adrian sinsi birisi. Kyran, onun yanında masum kalıyor."
" Deitra, birinin baskısı altında kalmıyorsun değil mi? Adrian'ın masumiyeti sana bağlı, kızım."
" Gerçekleri söylüyorum."
" Peki, neden bunları Kyran'a açıkladın ?"
" Kendimi ona yakın hissettim, beni bir tek o kurtarabilirdi. O benim uzun zamandır sevdiğim adamdı. Adrian'ı kırmamak için, hislerimi kalbime gömdüm ve Adrian'a âşıkmış gibi davrandım."
