Fırtına Çiçeği

Bedeller

Uzun zaman oldu. Okul hayatım yoğun. Mimarlık öğrencisi olduğum için. Ama yazmaya devam ediyorum. Bölüm şarkısı ile  İyi okumalar.

---

Yuvama gelmiştim. Tekrardan o hırslı Deitra olarak çalışmaya başlamıştım. Bu sefer gözüm karaydı. Amacıma ulaşacak, dökülen kanın hesabını soracaktım. Oğlumun intikamını alacaktım. Felix'imin ruhu huzur bulacaktı. Ebedi huzuru için Adrian'ı devirmem şarttı.

Son günlerde içim karıncalanır gibi oluyordu. Sanki bir şey ciğerlerimi tırmalıyordu ama umursamıyordum. Çalışmalarım daha önemliydi.İntikam her şeyden daha önemliydi.

Kapım açıldı ve içeri Kyran girdi. Aldığı ilaçlar ile iyileşmesi hızlanmıştı. Bana gülümsedi ve karşımdaki sandalyeye oturdu.

Kyran " Çok fazla çalışmıyor musun?"

" Hayır." Dedim ve elimdeki kâğıda birkaç not ekledim.

" Deitra, her şey istediğimiz gibi ilerliyor. Destekçiler toplandı, halkta bir isyan dalgası var."

" Her şeyin yolunda olması, benim çalışmayacağım anlamına gelmez. Adrian devrilecek ve yerine sen geçeceksin. Senden sonra oğullarımız! Adrian devrilesiye kadar, ölmek için bana yalvarasıya kadar rahat yok."

" Kendini bu kadar yormamalısın." Dedi ve güldüm.

" Hayatım, ben çalıştıkça mutlu oluyorum. Felix'imin kaybını unutturuyor."

" Adrian bugün ölse, bırakır mısın?"

" Hak ettiği cezayı bulamaz ama evet, bırakırım. Ben onun ölmesini istemiyorum. Sürünsün! Eteklerime kapansın ölmek için! Ölüm, ona hafif bir ceza olur."

" Deitra, bu kadar öfke seni mahveder. Öfkeni kontrol et."

" Öfkemi yeterince kontrol ediyorum."

" O zaman neden gözlerine baktıkça donduğumu hissediyorum? Öfken seni donduruyor. Ssadece intikam için yaşayan birisi haline geldin."

" Yeter! Beni bu hale getiren Adrian oldu. Beni o sertleştirdi, o donmamı sağladı. O acı çekmedikçe, onun canı yanmadıkça bana rahat yok!"

" Senden tek isteğim intikam intikam diye diye kendini harcamaman. Amacımız gerçekleştikten sonrada seni yanıda istiyorum."

" Ben yanındayım, aşkım. Güven bana. Seni asla yalnız bırakmayacağım. Beraber bu imparatorluğu yöneteceğiz ve bizim çocuklarımız başa geçecek."

" O zaman söz ver. Beni asla yalnız bırakmayacağına dair bir söz."

" Söz veriyorum ki, seni asla yalnız bırakmayacağım. Hep yanında olacağım." Dedim ve elimi nazikçe öptü.

Ardından Kyran kalktı ve bana gülümseyerek gitti. Ben ise derin bir nefes aldım. Yine bir baskı vardı üstümde. Biraz sonra geçerdi. Bir bardak suyu içtim ve derin derin nefes aldım. Yavaş yavaş o baskı gitmişti. Şimdi hazırlanabilirdim. Yatak odama geçtim ve üstümü değiştirdim. Lord eşi gibi giyinmiştim ve üstüme pelerinimi aldım. Odamın kapısını Irena açtı.

Ablası bu intikam olayına Irena gibi kaptırmamıştı fakat Irena bu plan için benim kadar çalışıyordu. Katina bu olaya karışmak istemiyordu çünkü saf kızım Adrian'ın suçunun az olduğuna inanıyordu. Irena ablasını umursamayıp, benimle gizli toplantılara katılıyordu. Savaşçı bir ruhu vardı.

Siyah saçlarını toplamıştı. Bu onu yaşından daha büyük göstermişti. Bana gülümsedi.

Irena " Anne, hazır değil misin?"