Fırtına Çiçeği

Ulu İmparatoriçe

Bölüm şarkısı ile keyifle Okumalar!

Adım adım finale yaklaştık. Hatırlatmak istedim.

----

Gözlerim yavaşça açılmıştı. Başımda fena bir ağrı vardı. Yan tarafımda Kyran oturuyordu ve elleri saçlarımdaydı. Gözlerinde büyük bir hüzün vardı. Sanki bu hüzün beni boğacak gibiydi. Neden hüzünlüydü? Neydi sebebi?

" Neyin var, Kyran?" dedim sessizce ve o gülümsedi.

Kyran " Korkuyorum, Deitra. Hepsi bundan ibaret."

" Neyden korkuyorsun?"

" Seni kaybetmekten korkuyorum."

" Korkmana gerek yok. Basit bir baygınlıktı."

" Nedeni bulunamayan bir baygınlık."

" Her şeyin bir nedeni olmak zorunda değil, aşkım. Kızlar nerede?"

" Odalarındalar. Katina sana çok kızgın."

" Zamanla beni anlayacak. Kocasını da sevecek bundan da eminim. Bunun için bana teşekkür edecek."

" Keşke ona danışsaydın."

" Gençliğinin verdiği toylukla ret edecek."

" Dikkatini çekerim ki, sen o yaşlarda gayet olgundun."

" Beni zaman aniden olgunlaştırdı, hayatım. Hayat bana öyle bir vurdu ki, o zaman büyümem gerektiğini anladım."

" Düğün ne zaman olacak peki ?"

" Tahttı aldıktan sonra olacak."

" Peki, diğer kızımıza ne olacak? Ona da koca bulacak mısın?"

" Aslında Katina yerine onu düşündüm ama onu istemediler."

"Deitra, kendini çok yoruyorsun."

" Buna değecek, hadi biraz uyuyalım." Dedim ve gülümsedim.

Güne güzelce başlamıştım. Katina ise odasından çıkmıyordu. Bende odadan kaçmaması için kapısına asker koydurtmuştum. Bugün için Tanith'i çağırmıştım. Onunla beraber Gona'ya gidecektim. Dünkü bayılmadan sonra sağlığım hakkında endişelenmeye başlamıştım. Tanith gelmişti ve sarıldık.

" Nasılsın, Tanith?" dedim.

Tanith " İyiyim, leydim."

" Oğullarım nasıl ?"

" Sizi çok özlüyorlar ve her zaman cesurlar."

" Onları bende çok özlüyorum. Canımı çocuklarım için feda ederim."

" Hazırsan, Gona'ya gidelim."

" Peki." dedi ve çıktık.

Gona her zamanki yerindeydi. Bizi içeri almıştı. Yıllar geçmişti ama bu cadı yaşlanmamıştı. Yıllar geçtikçe güçlenmişti. Bana gülümsedi.

Gona " Hoşgeldiniz leydim."

" Buraya neden geldiğimizi biliyorsundur." Dedim ve sinsice gülümsedi.

" Evet. Sağlığınız için endişeleniyorsunuz. Elinizi uzatın ve kanınızdan her şeyin ne olduğunu anlayayım." Dedi ve dediğini yaptım.

Avucumun için kesip, kanımı akıtmıştı. İçine birkaç ot atmış ve anlamadığım kelimeler söylemişti. Sonra yüzü acıyla buruşmuştu. Kanımın bulunduğu kaseyi ise, karşı duvara fırlatmıştı. Üzgün bir şekilde çökmüştü.