Mor Supralı Prens

Mor Suprali Prens 21. Bölüm : Fişini Çekmeliyiz . Son 2 saat .

Yüzümü yıkayıp saçımı düzeltip temiz kıyafetler giydikten sonra aşağıda kahvaltıda olan Justin ve Pattie'nin yanına indim . Sosisin güzel kokusu bütün eve yayılmıştı . Anneme bir mesaj atalım uzun zamandır görmedim onu ne kadar kötü birisi olsa da özlüyor insan . Anne sonuçta .

" Günaydın ! Bugün güzel olacağa benziyor bir tek sen yoksun . Özledim seni seviyorum anne ! xx " tamamdir . Şimdi sosisleri kaçıralım .

...

Bugün güzel olduğu kadar tuhafti da Pattie'nin bakışları her saniye daha da gülümsüyordu bana . Justin ise hiç laf sokmadi . Şüpeleniyorum .

Son sosis ! Eğer bunu Justin yemezse gerçekten bir problem vardir .

; " Hadi Selena durma sonuncuyu da sen ye ! "

Gözlerimi iki metre açtım . Bu olağanüstü bir durum . Hurafe falan görüyorum sanırım .

" Bakın . Neler oluyor ? Anlatmassanız çok kötü şeyler olur . Pattie hala ? "

Elindeki çatalı bırakarak başını eğdi Justin ve kısık bir sesle ;

" Çok mu belli ediyoruz ? "

" Ah sanırım evet . " kafamı yavaşça salladim .

Pattie ise Justin'in koluna vurarak ;

" Ah canım ne belli etmesi . Sadece bugün hepimiz mutluyuz degil mi sevgili oğlum ?!?! "

" Daha fazla devam ettiremem anne . Üzgünüm . " sandalyede geriye yaslandi ve kollarını bağlayarak bana baktı .

" Neler oluyor Kid ? Anlatın lütfen ! "

Gel benimle . Kolumu sertçe kavradi ve ben daha konuşamadan çoktan arabasına bindirmişti . Pattie ise sadece üzgün görünüyordu .

Araba hızlıca hareket etti . Nereye gittiğimizi bilmiyordum . Sonra yıkık dökük eski küçük bir parkın önünde durduk .

" Neler oluyor ? "

Eliyle boynumu kavradı ve burnunu burnuma dayadı nefeslerimizin sicakligi birleşiyor arada mükemmel bir sosis kokusu oluşuyordu ! Tamam romantik değilim -_- . Ama o çok ciddiydi ;

" Dünyam olduğunu biliyorsun değil mi ? "

" Evet . "

" Sana bir şey olursa öleceğimi ve yasayamayacagimi ? "

" Kısmen . "

" Peki ya annenin öldüğünü ? "

" Ha- NE DİYORSUN JUSTİN ?!? AKLİNİ Mİ KAÇIRDIN YOKSA ?! " kahkaha atmaya başladım . Komikti gerçekten . Pozisyonumuz hâlâ aynıydı . Sadece ben gulumsuyordum . Elini boynumdan çekti . Arkasına yaslandi benimle beraber guluyordu . Şey tuhaf olan ben agliyordum bir de sanırım . Sebebini bilmiyorum içgüdüsel bir sorun benimkisi .

" Çok komik ha ? "

" Aynen . " bacaklarimi toplamış gülüyor ve ağlıyordum . Vay canina ! Tuhaf bir his . O da gülüyordu . Hahahaha .

" İnelim mi ? "

" Biraz .  " Elimden tuttu ve beni o parka doğru yürüttürdü .

....

" Seni seviyorum . "

" Bende annemi . "

Yarı sağlam salincakta yarı yamuk sallanırken konuşuyorduk . O anlarim hayatımdaki en tuhaf kisimlardi bundan eminim .

" Şurayı görüyor musun ? " parmagiyla çok küçük bir kum havuzu gösterdi .

" Bu park bebekler için ozeldi . 2 sene önce yıkıldı . Şu kum havuzu orada uzandığımi hatırlıyorum. Yine bir gün uzandigimda kafamı bir kamyona carptim . Oyuncak ama benim için büyüktü . -gülüyordu ama ben kendi adima konuşursam artık güldüğümü hatirlamiyorum sadece ağlıyordum - Sahibi de büyüktü . Kamyonu kırdığımı görünce kaşlarını çatip büyük ellerinden büyük bir yumruk yaptı . Sense yan tarafta Joe ile oynuyordun . Beni görmedin . Tam o anda annen gelip beni yükledi . Çocuğa bagirdiktan sonra komik gelebilir ama benim tüm çocukluğum boyunca tek kahranim annen oldu . Sadece o . Komik değil mi ? "