SEÇİM SENİN

BÖLÜM-15

Sabah kalktığım da kalbim daha bir hafiflemişti. Dün gece dondurma iyi gelmişti sanırım. Ya da onunla konuşmak.yani konuşmak iyi geliyor bana. Kalktım elimi yüzümü yıkadım ve aşağı indim.

       "Kızım bu saate kadar uyunur mu? Okuldan da yırttın. Kıyamadım uyandırmaya."

     "Ne? Saat kaç?!"dedim telaşlanarak.

    "Saat... On bire çeyrek var."Dedi. Hemen üst kata gittim üstümü giydim saçımı yaptım ve hemen aşağıya indim. Saat on birdi. İnanılmaz rekor kırdım ben Ezgi olarak bir saatte hazırlanan Ezgi on beş dakikada hazırlandı.
Aşağıya indiğimde annem kahvaltı masasını hazırlamış beni bekliyordu. Hemen elime bir poğaça aldım ve kapıya koştum.

     "Kızım nereye gidiyorsun. İlk defa seni okula gitmen için zorlamadım ve sen gidiyorsun."Dedi annem. Ona cevap vermeden hemen yanağına bir öpücük kondurdum ve evden çıktım. Hızlı adımlarla taksiye bindim. Okula vardığımda derstelerdi ve öğle molasına on iki dakika vardı. Bende kantine gidip oturdum ve beklemeye koyuldum.

   Zil çaldığında bir sürünün geçtiği yerler gibi sallandı yerler.

    "Ooo bakın sarı gelmiş."Dedi Demir ve Aslı bana doğru yaklaşırken. Arkalarında... Tabii ya... Berkan dı.

    "Naber Ezgi ne zamandır görmedim seni."Dedi ve eliniuzattı. Elini sıktım ve yanıma oturan Demir gözlerini devirdi.

    "Eee sar-"derken Demir'in  lafı bölündü.

     "Sarı bir gelir misin?"Dedi uzaktan tanıdık bir ses. Sesin geldiği yöne bakarken. Emre'yi gördüm. Ve Demir'den özür dileyerek Emre'ye doğru yürümeye başladım.

   "Efendim Emre"dedim yüzümde yalandan bir gülümseme ile.

    "Okuldan çıkışta işin var mı?"diye sordu Emre.

    "Yok neden sordun?"diye sordum. Gözlerimi kısarak.

     "Soruları ben sorarım. Okul çıkışı. Okul kapısında ol alıcam seni."bu sefer kulağıma eğilip...

    "Bu arada ise plan düşün"Dedi göz kırparak ve yanımdan ayrıldı. Tabii ki de Ahmet planından bahsetiyordu. Çünkü biz o salak ile hala görüşüyoruz. Aslı'ların yanına vardığımda. Berkan ortalarda gözükmüyordu.

    "Ezgi iyimisin dün..."Dedi ve lafını böldüm.

   "İyiyim ve bu konu da konuşmak istemiyorum."dedim Aslı'ya bakarken.

   "Sen bilirsin."Dedi ve o sırada Esma gözüktü.

  "Eee Ezgi iyimisin?"diye sordu Esma'da aynı şekil.

   "Neden herkes bu soruyu sormak zorunda!"dedim ve yanlarından hızlı bir şekilde ayrıldım. Yalnız kalmanın tek yolu buydu.

                                         ***

Okul çıkışı Emre ile birlikte. Arabaya bindik ve Ahmet'i takip etmeye başladık.

   "Eee planın ne?"Dedi Emre.

    "O bende."dedim şeytani bir gülümseme ile.

    "Senden korkulur."Dedi.

    "Öyle derler."dedim ve saçımı savurdum. Dudakları yana kıvrılırken göz ucuyla ona bakıyordum. Onunla göz göze geldiğimizde. Utanarak kafamı önüme çevirdim ve saçımı kulağımın arkasından yüzümün  tümü kapatacak moda getirdim. On saniye sonra ona baktığım da gülüyordu.

Durduğumuz da  bir  kafenin önünde durduk. Bir masaya geçip oturduğumuz da tam önümdeydiler. Gene aynı kız ile birlikte kahve içiyorlardı. Hemen ayaklandım ve onların masasına doğru ilerledim ve bir sandalye alıp onların masasına geçtim be oturdum. Ahmet şaşırmış ve soran gözlerle bana bakarken.

  "Oturmama izin var mı?"dedim. 

   "Teşekkürler."dedim ve sandalyeye yayıldım.

   "Ezgi senin ne işin var burada?"Dedi Ahmet.
Kıza döndüm ve.

   "Bak kızım. Eğer bununla ciddi isen... Dur ben sana ilk önce bir kendimi tanıtayım. Ben bu salağın bu gerizekalının sahte sevgilisi Ezgi. Bu gerizekasız beni derslerini yapmam için kendisine tuttuğu uşağım onun o olmayan zekasında. Tabii onun olmayan zekasında. Benim mesajlarımı bulup gizli hayranın benim diyen bu salak bu canım. Heh bu arada seni de boş kalmamak için elinde tutuyor."dedim. Ve Ahmet'in önünde duran sıcak kahve fincanını yalandan kolumu çarptırarak. Ahmet'in özel bölgesinin üstüne döküldü. Ve Ahmet yerinden şıçrayarak masada ki soğuk suyu kahvenin dökülen yerine dökerek acısını biraz da olsa dindirdi. Ben ise Emre'nin karşısın kahvemi yudumlayarak Ahmet'in çırpınışını  izledim. Yerine oturduğunda kız kalkıp Ahmet'e bir tokat attı.

   "Ooo vurdu gol oldu."dedim elimi ağızıma götürürken. Ve bir tane daha. Ve kız ellerini masadaki peçeteye silip Ahmet'in kafasına fırlattı. Ve kafeden uzaklaştı. Ahmet'te onun peşinden.

Eve az kalmıştı. Ve ben kendimi çok iyi hissediyordum.

   "Gerçekten senden korkulur."Dedi Emre göz bebeklerini büyütürken.

Eve girdiğimde hemen üstümü çıkartıp yatağa attım kendimi ve Tavana bakarken uyuya kaldım...