SEÇİM SENİN

BÖLÜM-6

Ezgi' den...

"Bence neşeli dönecek!"dedim. Okul bahçesine girerken.

"Aynen."Dedi esma sakin bir şekide bir şey oluş
kesin ve net.

"Sana bişey mi oldu?"dedim onu durdurarak.

"Yok yaa sonra anlatırım."
Dedi. Üzgün bir şekilde. Normalde öğrenmeden bırakmazdım ama ders başlayacaktı.

"Sonra söyliceksin kaçış yok."dedim. Gülümsedi.

"Neyse kanka teneffüste gelirim sınıfa."Dedi.

"Tamam. Bekliyorum."dedim. Sınıfın yolunu tuttum. Esma bu iki gündür iyi değil ama öğrenicem, yoksa bırakmam peşini.

Sınıfa girdiğimde hiç bir şey değişmemişti. Herkes aynı kafada grup grup yerleşmişler.

Aslı ile aynı sınıftayız esma ayrı sınıfta sadece.

"Oooo Ezgi hanım gelmiş hoş  gelmiş."bizimkiler de oturuyorlardı gene bizim yerde.

"Naber çocuklar?"hepsine tek tek sarıldım. Biri eksikti ama kim?

"Aslı nerde gelmedi mi?"

"O Ankara'dan daha gelmedi"dedim. Bilmelerine gerek yok değil mi? Acaba ne oldu? Ararım teneffüste. Tabi yaa.. Alev eksik.

"Alev nerede?"dedim. Demir'e dönerek.
Demir iyi bir çocuk. Okulun futbol takımın da başarılı bir öğrenci benim kadar olmasa da...
Uzun, boylu, ve yakışıklı bir çocuk.

"Haberin yok mu? Alev ayrıldı bu okuldan. Aslında iyi oldu da Esma ile iyi anlaşamıyordu. Bir gün Esma' nın elinde kalacaktı ama neyse...
Eee senin tatil Nasıl geçti?"

"İyi aynı anlıcanız." dedim.

Veee İngilizce dersine girdik...

"Esma gelecekti sınıfa gelinde kantine gidelim."dedim. Demir'lere.

"Tamam. Geliyorum. Çocuklar geliyormusunuz?"diye sordu Demir.

"Yok yaa siz gidin"Dediler.

Biz de kantinin yolunu tuttuk.

****

"Görüşürüz kanka annem gelmiş beni almaya."Dedi. Esma.

"Tamam. İyi akşamlar. "Biz hep böyleyiz zaten annelerimiz yanımızdayken çıtı pıtı, kibar kibar otururuz annemler olmasın bizden canavarı yoktur.

"İyi akşamlar..."Dedi.

Eve geldiğimde anneme bakmadan odama geçtim ve Aslı'yı aradım.

"Naber Aslı Nasıl gidiyor?"

"İyi. Kanka babam benim yüzümden krız geçirmemiş. Damarlarında mı ne bir şey olmuş. Ondanmış tamamen."Dedi. Sevinçle.

"Bak biz sana ne dedik. Baban -"derken. Sözümü kesti.

"Kanka ben seni ararım. Babamla eve geçicem şimdi. Bu arada yarın akşam gelicem İstanbul'a. Seni seviyorum görüşürüz. "Ve kapattı. Artık kafam daha rahattı. Hemen üstümü değiştirip. Annemin yanına indim.

"Naber kızım okulun Nasıl geçti?"diye. Sordu. Nasıl geçebilirdi ki.

"İyi aynı klasik."dedim. Savurarak.

"Bu arada. Aslı'nın babası kalp krizi geçirmiş."dedim. Kesin Aslı'nın annesinden biliyodur da ben genelde Söylim. Sonra annem başımın etini yemesin.

"Biliyorum kızım üzüldüm adam cağıza."Dedi.
Keki fırına verirken.

"Neyse ben salondayım."dedim solona geçerek.

Televizyonda da hiç bir şey yoktu. Ne yapsam... Ne yapsam... Buldum azıcık babama yazıyım cevap vermicek biliyorum ama ben genede yazıyım.'naber baba nasılsın bakıyorum hiç yazmıyorsun.'diye yazdım. Son görülmesi 1 dk önceydi. Kesinlikle, cevap vermez.