SEÇİM SENİN

BÖLÜM-10

"Lütfen..."dedim. Esma nın bacaklarına yapışarak.

"Hayır Ezgi iki saat dedim. Dört saattir buradayım ve benden burada kalmamı istiyorsun"Dedi esma sinirli bir sesle.

"Of esma hep böyle yapıyorsun."dedim küsmüş bir tavırla. Birdenbire ne olduğunu anlamadan esma ile Aslı birbirlerini bakarak şeytani bir sırıtış atarak bana döndüler ve esma ilk konuşan oldu.

"Bir şartla"Dedi.

"Neymiş o"

"Mesaj dedikodusu yapıcaz."Dedi. Kaşlarımı kaldırarak. 

"Yani..."dedim.

"Yani canısı. Mesaj geldi ya dana hani hani seni seviyorum falan yazmıştı da biz de bulmaya çalışıyorduk. Heh işte o mesajın kimden geldiğine dair fikirler üreticez yoksa giderim."Dedi. Tabii ben bunu yermiyim.

"Tabii ki de hayır!"dedim.

"İyi ben gidiyorum bay..."Dedi esma bir anda.

"Dur! Tamam fikir midir nedir üretiriz."dedim tam kapıdan çıkacakken.

"Güzel..."Dedi esma sıtrıtarak.

      -GECE-

"Yeter mi bu kadar fikir?"dedim usanmış bir şekilde. Çünkü gerçekten bıktım konu dönüp dolaşıp aynı yere geliyordu ve ben bu durumdan çok mu çok sı kıl dım...

"Hayır daha dur."Dedi Aslı. Aslı ile aramda iyiydi. Zaten hep böyledir. En fazla iki gün küs kalmışızdır. Yani küsmek derken de samimi olmamak.

"Of tamam"dedim.

"Şimdi notta demiş ki senin yanında huzurlu oluyorum demiş yani bunu sınıftakiler ile bir alakası... Olabilir."Dedi esma. Nerden bilecekti ki bizim sınıfın erkeklerini.

"Şu Demir dediğiniz çocuk ve ya sizin sınıftaki çocuklardan olabilir."Dedi esma. Ne saçmalıyor ki onlar benim arkadaşım bende onların.

"Kızım saçmalama."dedim gözlerimi devirerek.

"Aslında Demir'in sana bakışlarını gördüm. Sanki... Ne bileyim bir garip sanki."Dedi Aslı. Aslı ile de çok iyi anlaşıyordu Demir.

"Kızım delirdiniz mi biz onunla arkadaşız!"dedim. Sesim sanki biraz yüksek çıkmıştı.

"Tamam tamam"Dedi esma ellerini teslim olurmuş gibi kaldırırken.

"O Zaman yatmaya. Çok uykum geldi."dedim.

"Of tamam. Hadi iyi geceler."Dedi Aslı.

"İyi geceler"Dedi esma da.

Gözlerimi araladığımda güneş ışığı gözlerimi kamaştırıyordu.

"Tamam. ben bir Ezgi ye bakıp geliyorum. Siz oturun."Dedi Aslı. Siz derken. Kim gelmişti ki.
Aslı içeri girdi ve üstüme atladı.

"Kızım kalksana kahvaltı hazır."Dedi üstümden kalkarken.

"Off... Kim geldi?"diye sordum kefamı yastığa dayamışken.

"Emre geldi. Şu Esma nın arkadaşımı ne. İyi bir çocuk aslında yakışıklıda. Espirilide. Neyse hadi seni bekliyoruz."Dedi. Tahmin etmeliydim
Saat dokuz bu saatte ne arıyor bu çocuk burada.
Aşağıya indiğimde üçüde kahkaha atıyorlardı.

"Ooo günaydın leydim."Dedi Esma.

"Günaydın"dedim bende karşılık olarak.

"Bak kim geldi."esma.

"Emroş geldi."Dedi esma. Emroş nedir abi.

"Esma bana şöyle seslenmeyi kes."Dedi Emre gözlerini devirerek. Gözlerini devirirken... Tatlı mı oluyordu ne? Ayyy sinir bozucunun önde gideni. Dipsiz bir kuyunun dibine düşmek gibi bir şey yani o kadar sinir bozucu ve ukala.

"Nasılsın Ezgi? Nasıl gidiyor?"diye sordu meyve suyumdan yudumlarken. Bir anda böyle bir şey sorunca öksürdüm ve Aslı sırtıma bir yapıştırdı varya iki büklüm oldum.

"Yavaş"dedim. Öksürürken. Emre'nin kıkırdadığını duydum ve ona ölümcül bakışlar yollamaya başladım.