SEÇİM SENİN

BÖLÜM-8

Sabaha kadar uyku tutmamıştı. Acaba kim mesaj attı kim yapar böyle bir şeyi... Diye diye başımı patlattım.

"Bak Aslı şu çocuk da olabilir."Dedi esma Aslı'ya.

"Yok kızım o zengin züppesine benziyor. Bak şu esmer çocuk da ola-"derken sözünü kestim.

"Yeter! Bir daha benim yanımda bu konu açılmicak!!"dedim. Sinirli bir şekilde.

"Tamam tamam heyecan yapma" Dedi Aslı pis pis sırıtırken.

"Bak Aslı sende biliyorsun öyle sevgiliymiş buymuş da şuymuş da... İlgilenmiyorum. O yüzden bir daha bu konu demiyorum bu konularla ilgili bir şey duymicam ikinizden de..." Dedim. Aslı ile Esma'nın arasına girip kısık gözlerle ve ölümcül bakışlarımla resmen büyüledim Esma' yı tabii Aslı her zaman ki gibi etkilenmemiş.

"İyi tamam merak etme ben bulucam. Görüşürüz." Dedi sınıfa giderken. Bende gözlerimi devirip esmanın koluna girip okula doğru yürüdüm.

                             ***

"Hadi görüşürüz kızlar."Dedi Aslı servise ilerlerken.

"Görüşürüz"Dedi Esma. Yanımda yürürken. Ben ise ona hala kızgın olduğumdan dolayı hiç bir şey demeden yürümeye devam ettim.

"Oooo kimleri görüyoruz."Dedi yabancı bir ses.

Arkamı döndüğüm de ise Esma'nın biri ile konuştuğunu gördüm ve yanlarına doğru yürümeye başladım.

"Nerelerdesin sen?"Dedi esma kısık gözlerle. Sanırım İzmir'den bir arkadaşıydı. Git gide yaklaşıyordum. Çocuk uzun boylu kumral biraz yapılı. Yakışıklı çocuk. Kimi kandırıyorum sinir bozucu bir tipe benziyor. Kesin İzmir'den KESİN ve NET Esma'lar oraya gitmişlerdi. On on iki aylığına.

"Bu kim?"dedim Esma'ya.

"Eee benim İzmir'den arkadaşım Emre. "Dedi.
Gözlerimle biraz süzdüm ve sonra yüzüne baktığımda gözleri yüzümü inceliyordu. Saçları dağınıktı ayrı bir hava veriyordu ama bu onun gıcık olmadığı anlamına gelmez...
Bir beni gösterdi bir onu.

"Ezgi... Emre... Emre... Ezgi...."tanıştırmak amacıyla.

"Memnun oldum"Dedi elini uzatarak. Elimi uzatmadan.

"Merhaba. Görüşürüz."dedim. Esmayı alıp çekiştirirken.

"Ezgi bir dur."Dedi kolunu çekerek.

"Buralara ne Zaman geldin"Dedi esma.

"Bir yıl oluyor işte bende on beş tatili İzmir'de annemin yanına gittim. Şimdi de bu okula geçtim bu dönem."Dedi. Esma sarılınca gözlerimin büyüdüğüne yemin edebilirim.

"Yaşasın. Peki nerde kalıyosun kimsem yok İstanbul'da demiştin."

"Kendime bir ev tuttum. Hem de seninkinin bir sokak arkasında."Dedi. Esma gene sarıldı ve gene gözlerim büyüdü.

"Yaşasın. Yani ezgilerle aynı sokakta oluyorsunuz ."Dedi. Ben şok ben vefat.
Gözleri hala benim üzerimdeydi hissediyordum.