SEÇİM SENİN

BÖLÜM-20

     Ayak sesleri yaklaşıyordu. Bende adımlarımı hızlandırdım. Birden önüme geçince küçük bir çığlık attım.

     "Bırak!!!"

    "Sen istedin Ezgi. Hepsi senin yüzünden senin..."Dedi. Bilmediğim bir yerden geldi ses.

    "Ya!! Yeter ben yapmadım!!!"diye bağırdım. Yatakta doğruldum ve omuzumu sarsmaya devam eden Emre ve o korkmuş ve telaşlı gözleriyle karşılaştım. Ter içinde kalmıştım.

   "İyi misin Ezgi ?"Dedi. Yanaklarım ıslanmıştı. Beni kollarının arasına aldı.

   "Tamam... Geçti kabustu sadece..."Dedi sakin bir sesle.

   "Teşekkür ederim Emre."dedim fısıldayarak. Hala titriyordum. Hemde ne titreme.

   "Tamam geçti."Dedi saçımı öperken.

  "Şimdi kaldırda o poponu kahvaltı hazırla."Dedi benim yatağıma uzanırken.
Elimi belime koydum ve ayağa kalkarak gözlerimi sildim. Karşısına geçtim ve Kaş'larımı kaldırdım.

   "Tabii Can'ım hay hay..."dedim ve onun üstüne atladım.

Ağzından bir küfür mırıldandıktan sonra beni yataktan itti. BENİM YATAĞIMDAN BENİ İTİYOR. hem de emroş hanım.

   "Ben çıkıyorum o halde. Dışarıda yapıcam. Çıkarken dış kapıyı kapatmayı unutma."dedim ve odadan çıktım. Sonra ayakkabılarımı giydim ve son olarak ıslık çalarak kayıyı kapatıp kendimi apartmana attım da atmasına pijamalarımla mı çıkacaktım. Ama şimdi zile basarsam Emre'ye koz veririm ve bir ömür bıyunca dalga geçer.

Ama böylede çıkamam. Of.. Neyse banane bir hafta idare edicez.

Kapıyı yumruklarken aynı Zamanda da zile basıyordum.

    "Emre aç lan kapıyı!"dedim sesimi kalınlaştırırken.

     "Ne oldu lan? Niye geldin."Dedi kahkaha atarken.

    "Of ne be pijamalarımı çıkarmayı unuttum."dedim. 

    "hiç mi görmedin unutkan insan."dedim.

     "İyi hadi geç."Dedi içeriye alırken beni.
Hemen belimden tutup çekti ve kapanan kapıya yasladı. DİKKAT ÇOK YAKIN.

     "Yalnız bir şartla."Dedi sinsi bir sırıtışla.

    "Ne- neymiş o "dedim kekeleyerek o kadar yakındı ki nefesimi vermeye korkuyorum.

Güldü. "Ne o korktun mu?"Dedi

    "Yoo. Ne o şartın söylesene."dedim bir hışımla.

    "Kahvaltıyı sen hazırlıcaksın."Dedi. Yok ebesinin NİKAHI.

    "Hee tamam. Hadi çekil."dedim ve çıkmaya çalıştım. Tabii Emre hanım buna müsade falan etmedi. Benim bir hışımla apartmana attı ve KAPIYI YÜZÜME ÇARPTI.

     "Tamam be. Allah'ın cezası aç şu kapıyı."dedim. kapıyı yumrukladım zili çaldım sonunda açmayı akıl etti beyinsiz.

Kapı açtı ve direk gitti odaya yatırdı emanetini. Bende söylene söylene mutfağa geçtim. Domates, salatalı, sucuklu kaşarlı yumurta ve zeytin peynir. Son olarak ekmek. İçecek... Su içsin beyinsiz.

"Gelme kahvaltı hazır!"diye cırladım. Saniyeler sonra kapı açıldı ve içeri beyinsiz odun geldi.

"Oooo döktürememişsin."Dedi.

"Git kendin hazırla. Hem ben sana gelme demedim mi?"dedim kaşlarımı çatarken.

"Tamam."Dedi. Şaşırmış suratıma bakarken. Yarım saat sonra ise salona girdiğimde ayakları orta sehpada, kucağında tepsi tepsinin üzerinde; sucuklu kaşarlı yumurta, omlet, süt, peynir zeytin ekmek bal reçel ve en önemlisi NUTELLAMMM....

"Sen ne hakla benim aşkıma yavşıyorsun lan yavşak!"dedim sinirle. Bu tavrıma sırıtarak cevap verince daha da sinirlendim ve izlediği maçı kumadayı alarak kapattım.

"Ya.. Kızım Ada'mı hasta etme ver şu kumandayı."Dedi dişlerinin arasından tıslayarak.

      "Tamam..."diye mırıldandım. Tabii Ezgi gıcığı Ezgi güzeli Ezgi... Neyse. Vermedim ve kanalı değiştirdim.

     "Kızım. Tamam diyorsun. Vermiyorsun."Dedi sinirle.

    "Vermicem... Vermicem... Benim değilmi vermicem."dedim kumandaya sarılırken.

      "Almasını bilirim ama."Dedi imalı imalı. Üzümü buruşturarak baktım sırıtan tipine.

      "Heeee..."dedim televizyona bakarken. Birden koltukta bir çöküntü hissedince yanıma bakmamla Emre'nin üzerime atlaması bir oldu.

    "Aaa..."dedim.

    "Versene yaa..."Dedi beni taklit ederken. Birden fesatlaştım ve kahkaha atmaya başladım. O da fırsattan yararlanıp. Kumandayı aldı.

      "Hey..."dedim gülmem solarken.

      "İlla sapıklaşcaksın değilmi?"dedim.

    
      "Neyse ben yatmaya gidiyorum hiç uyuyamadım gece. Zaten yarın okulda var."Dedi ve gitti. Oysa bende uyuyamamıştım ama ona her baktığımda gözleri kapalıydı ve o güzelim gözlerini şükürler olsun ki görmüyordum. HAYIR tabii ki de kıvırmadım.

    Bende bir iki saat televizyon izledim ve sonra gözlerimi araladığımda uyukladığımı anladım ve kalkıp Emre'nin yanına sokuldum...

---

Bir Allah'ın kulu okusun lan. Emek emek...

Kime diyom lan...

😂😂😂(saçmalamaca)

    Bölüm şarkısı: Güntaç Özdemir _ öpüşelim tanışalım.