Edgar'ın bahsettiği geleceğin yakın gelecekte olcağını biliyorduk fakat bu kadarını da beklemiyorduk. Kesintiler giderildiği zaman nerede olduğunuzu kavradık fakat Dünya'dan da fazlasıyla uzaktık.
Bir Güneş Kasırgasının sonucunda böyle bir uzaklığa vardığımızı NASA bilse hayrete düşerdi heralde. Zaten uzun zamandır bize ulaşamamalarının tek sebebi bizim onların (uyduların) yörüngelerinden algılayamayacağı o ufacık bölgelerdeydek.
Her sistemde her zaman ufakta olsa bir hata olur. Zaten yenilikler o hatalar giderildiği zaman peşi sıra gelir. Asla yüzde yüz başarı yoktur. Bu küçük bölgecikler ( bölge adı verilemeyecek kadar küçük) oluşmaya başlamıştı zaman içinde.
Artık umudumuz vardı. O bölgelerde bile olsak konumumuzu bilmek ve arızaları gidermek büyük bir başarıydı.
.
"Diego!"
"Diego!"
"Lanet olsun nerede bu çocuk?!"
Koridorun neredeyse sonuna gelmesine rağmen Diego'ya rastlamayışı, siniri dışında birde korkuyu da getirmişti Vogal'in.
Neredeydi?
Son odanın kulpuna elini götürdüğü anda karşı taraftan gelen bir kuvvet kapının açılmasını sağladı. Böylesine bir kazayı hesaba katmadığı, kapının kafasına çarpmasından gayet belli oluyordu. Acıyla inledi.
"Neler oluyor? Ne diye bağrıyorsun Vogal?"
"Aksi adam!" elini kafasına götürdü ve ovuşturdu. Eş zamanlı ağzından boğuk bir inilti koptu.
"Neden beni arıyordun?"
Vogal derin bir nefes aldıktan sonra, Diego'yu arayış nedenini hatırladı.
"Mekik, mekik bulundu!"
Duyduğu haber önce kulakları sayesinde uzuvlardan beyine ulaştırıldı. Etki-Tepki kanunu gereği bir sonraki durum beklenirken tepki
gecikti. Basite indirgemek gerekirse, Diego kalakaldı, dondu, puta dönüştü. Ağzı bir açılıp kapanıyordu, tahminen mutluluğunu dile getirmek istiyordu, tepki vermek...
Bir kaç saniye sonra kendine gelebildi. Sırıtışı bütün yüzünü kaplarken tek bir kırışıklığı olmayan yüzünde şu son bir kaç senedeki olaylar yüzünden çöküntülü ifade dışında ilk kez mutluluğun timsali bir mimik vardı.
Mutluluk. Bunu hissetmeyi özlemişti. Ve özlediği tek şey ne yazık ki bu değildi.
Vurmak serbest :d geçiktiği için üzgünüm aynı zamanda kısa olduğu için. Sona yaklaşmış gibi görünsekte bu sıralar aklımda dönen tilkiler öyle olmadığını söylüyor. Ama ilk kurgumda sona yaklaşmış oluyoruz. Hangisini yapacağıma henüz karar vermedim.
Bir ara feci tıkandım buna çevremdeki her bir faktör etkili oldu bunu aşmak için yeni kurgulara giriştim bir kaçınada girişmek üzereyim yani haberiniz olsun.
Beni bilen bilir düzenlibölüm koyamamışımdır hep. İstesemde hep bir aksilik çıkmıştır. Fakat denemeye çalışacağım her biri içinde.
Ha bu arada düzenleme aşamasında kitap. Ne zaman açıklama bölümündeki o düzenleniyor yazısı kalkarsa tekrar bir dönüp bakın derim.
Anlayışınız ve bekleyişiniz için teşekkürler.
beti❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UZAYLI
Science FictionDüzenleniyor Uzay'ın en derinliklerinde, bir galakside ve o galaksinin bir gezegeninde, Dünya adında bir gezegende yaşayan bir çocuktu o... Belkide günün birinde tek ve en büyük hayalini gerçekleştirmişti bile. Ve belkide şu anda uzayın derinlikleri...
