Przeznaczeni // L.D ✉ ️

[4]

    Stwierdziłam, że muszę w końcu pogodzić się z przyjaciółką. Właściwie to Leo mi to doradził. Rozejrzałam się po korytarzu pełnym ludzi. Jest. Stała przy automacie z piciem i przeglądała telefon. Podeszłam do niej.
- Cześć Nicole.
Ciemnoskóra dziewczyna z wiśniowymi włosami podniosła wzrok i spojrzała na mnie.
- Hej, Sarah.
Wow, niezręcznie.
- Słuchaj...Tęsknie za Tobą. Możemy się już pogodzić? Nawet nie pamiętam o co się kłóciłyśmy.
Nicole rzuciła mi się na szyje.
- Oczywiście! Też za Tobą tęskniłam! I mam już dość samotnych lunchów.
- Cieszę się.

    Przez resztę dnia opowiadałyśmy sobie z Nicole co się u nas działo w przeciągu tego tygodnia. Odpowiedziałam jej o Leo. Gdy pokazałam jej zdjęcie, które mi wysłał, zrobiła zaskoczoną minę.
- Ktoś cię oszukuje stara.
- Co?
- Nie uważasz, że przypomina trochę Leondre Devries'a z Bars & Melody? Ma nawet tak samo na imię. To jakiś fejk.
- Nie sądzę. To po prostu zbieg okoliczności. Poza tym my tylko piszemy.
- Widzę jak się rumienisz gdy o nim mówisz.
- Zdaje Ci się.
Po lekcjach poszłyśmy na lody.
Przez cały dzień nie dostałam ani jednego sms'a od Leondre.
Trochę było mi smutno z tego powodu, ale tylko trochę.
Wróciłam do domu. Zaskoczyło mnie, że rodzice też w nim byli. Było to rzadkością. Kłócili się w kuchni. Zamknęłam się w swoim pokoju i puściłam muzykę na full.

✉Leondre: Małaaaaaaa

✉Ja: Nie jestem mała. Jestem w twoim wieku.

✉Leondre: Duża? Hahahahhahaha.

✉Ja: Co Ci?

✉Leondre: Niccccc odstrsowuje sjee

✉Ja: Jesteś pijany????

✉Leondre: Gfzoeee taam

✉Ja: Nie pisz do mnie w takim stanie.

✉Leondre: Ale ksiezniczkooo

✉Ja: Idź spać.

✉Leondre: Tylko jesli pojdziess ze mnaaa

✉Ja: Poszlabym, ale nie chcesz się spotkać.

✉Leondre: Ojjjjjhh. Dobranoc

Rzuciłam telefon i krzyknęłam ze złości. Poczułam, że po moich policzkach płyną łzy. Co on sobie myśli?
Cholerny idiota.

---------------------
Sorki, że tak często wrzucam rozdziały, ale aktualnie mam wenę
Buzi