Autumn Red with The Gang

Chapter 25

Name: Summer Elisa Acedo-Montegralle
** She doesn't use her real surname due to personal reasons.

Birthday: February 14, 1997

Birthplace: Not specified

Mother's Name: Grace Acedo

Father's Name: DCMon.

Halos basagin ni Red ang laptop niya sa nabasa niyang email. Nanginginig ang buong kalamnan niya at hindi niya mawari kung dahil ba ito sa nabasa niya o dahil sa lamig ng panahon. Pero alam niya na mas nanunuot ang panginginig ng katawan niya dahil sa nabasa. Galit ang nadarama niya.

Hindi niya naiwasang maluha sa mga natuklasan niya. Gusto niyang magalit ng sobra kay Jack dahil mas nauna pa niyang nalaman ang tungkol dito kaysa sakanya. Naiinis siya dahil hindi niya alam kung paano nito nalaman ang tungkol dito. Naiinis siya dahil nag lihim ang mga magulang niya. Naiinis siya dahil parang puro kasinungalingan na lang ang nangyayari sa buhay niya. Ang kinaiinis niya pa ay parehas sila ng birthday kaya hindi niya alam kung sino ang anak sa labas at hindi. Ayaw niyang isiping siya ang anak sa labas dahil lumaki siya na kasa-kasama ang Ama. Pero ang hindi niya maintindihan ay bakit niya nagawang lokohin ang Mama niya? Bakit nagawa nitong mag lihim.

Hindi napansin ni Red ang pag pasok ni Grey sa kwarto niya kaya naman halos mapasigaw siya sa gulat ng makita niyang nakatayo ito sa harap niya.

Sumimamgot ito at umupo sa tabi niya, "Something's bothering you." It wasn't a question, it's a statement. She cannot hide a thing from Grey, alam kasi nito ang bawat galaw ni Red dahil lumaki sila ng malapit sa isa't-isa. Simula bata sila ay sila na ang magkadikit.

"Grey..." Huminga siya ng malalim bago mag salita, "Anong nangyayari sa mga anak sa labas?"

Dahil sa tanong niya, hindi naiwasan ni Grey na sumimangot, "What kind of question is that?" Iyon ang gustong sabihin ni Grey pero piniglan niya ang sarili. He doesn't want to unleash the animal side of Red, yet. So instead, he explained.

"Dipende, choice ng parents or family involve. Kung lalaki ang panganay na anak sa labas, malakas ang kapit sa pag kakaalam ko. I'm not sure if that's applicable to girls." Natahimik lalo si Red at napatulala nalang sa isang tabi. "Red?"

"Paano kung parehas ang birthday?" Hindi naman niya dapat itatanong ito pero kusang lumabas nalang ito sa bibig niya at saktong narinig naman ito ni Grey.

"Edi sa time. Diba may time of birth naman?"

"What if, kasinungalingan lang pala 'tong buhay ko?"

"Red," Grey held Red's hand, "Why are you saying that? Is there someone or something bothering you again?"

Hindi na natiis ni Red ang bigat na nararamdaman niya kaya naman humarap na siya kay Grey and he stared in awe. Tears streaming down Red's perfect face made his heart clinched and made his breathing stop. He tried to wipe the tears away but a new set of tears begun to fall.

"Red..."

"Grey, hindi ko na alam ang gagawin ko, hindi ko na alam. Feeling ko puro kasinungalingan ang lahat ng nangyari sa buhay ko. Feeling ko pinag lalaruan lang ako. Feeling ko, ginamit lang ako." Red stop trying to catch her breath, "I respect my parents for loving each other... even though there's a lot of problems that tried to destroy them. But goddammit, puro kalokohan lang ata ang lahat."

Silence. Walang masabi si Grey sa narinig niya mula kay Red.

"Si Dad, may anak sa labas." Grey's eyes grew wide, Red laughed bitterly. "You don't believe me, right?" Inabot ni Red ang laptop at pinabasa ang email na sinend sakanya ni Robin.

Grey read in silence. He tried to absorb everything he just read but his mind cannot function well.

'The great Donito Carlo Montegralle, may iba pang pamilya?' He thought.

"Elisa?" Napatingin si Grey sa mata ni Red at bakas dito ang iba't ibang emosyon. Poot, lungkot at pagod. "Elisa, as in yung gusto mong patumbahin?"

"Life's a bitch."

"Alam na ba 'to ni Tita?" Red shrugged her shoulders. Sobrang pagod niya na physically and mentally. Hindi niya alam kung kaya pa niyang mag salita. "Kausapin mo siya tungkol dit—"

"Para saan pa? To feed me with another lie?" Tumapang ang mukha ni Red at nag dilim ang mga mata, "Hindi ko na ata kakayanin."

"Pero kailangan..."

"Noong kinakailangan nilang sabihin ang totoo, ginawa ba nila?"

"You need to hear their side, I'm sure they have reason behind these."

"Reason?" Red stood up and broke the mirror stand by punching it. "Well, damn their reason is the epitome of shit! Sa nineteen years of existence ko dito sa mundo, ni hindi nila nabanggit sakin? Malalaman ko pa sa iba? Nakakaputa yon, Grey!"

"Red, calm down!" Grey tried his best to calm the raging Red. Red's right hand is bleeding and there are shattered glasses scattered on the floor.

Natahimik si Red at napatingin sa sahig. She saw her own reflection through the shattered glasses on the floor. She chuckled when she realized something. What she said made Grey winced in pain.

"I'm like these glasses scattered on the floor, broken and cannot be fixed. I'm a mess, fucked up mess."